စာသင္တုိက္ တစ္တုိက္တြင္ျဖစ္သည္။ ဆုိပါ စာသင္တုိက္သည္ ေခတ္ႏွင့္အညီ ဘာသႏၱရစာေပတုိ႕လဲ သင္ျပ သင္ယူေနေသာ စာသင္တုိက္ ျဖစ္သည္။
ေက်ာင္းသာမ်ားစြာ ရွိ၏။ ေဒသအစုံမွ လာေရာက္ျပီး သင္ယူေနၾကသည္။ အညာသားလဲ ပါသည္။ ေအာက္သားလဲ ပါသည္။
မိမိတုိ႕လာေရာက္ စာေပသင္ယူေနေသာ စာသင္တုိက္တြင္ စာခ်ဆရာ မ်ားမွာ မ်ားလွ၏။ ဘြဲ႕ျဖင့္ မွတ္ရန္ မလြယ္ကူလွေပ။ မြန္ျပည္နယ္မွ သဒၵါဆရာကုိ ' ရာမည ' ဟု ေခၚၾက၏။ တခ်ဳိ႕ အေျပာင္အပ်က္နာမည္မ်ားျဖင့္လည္း ေခၚၾကသည္။ အရုိက္ၾကမ္းေသာေၾကာင့္ ဦးအာဠာ၀က ဟုေနာက္ကြယ္တြင္ ေခၚၾကသည္။
ဆရာတစ္ပါး၏ အမည္မွာမူ အနဲအငယ္ ဆန္းပါသည္။ သူ႕ကုိ ' ဦးေဘာအိ' ဟုေခၚၾကသည္။ ဤနာမည္ ကုိကင္ပြန္းတပ္လုိက္ပုံက
တစ္ေန႕တြင္ ဆုိပါ ဆရာသည္ အဂၤလိပ္စာ စတင္သင္ၾကားေပး၏။
boy ကုိ ၾကားေနၾက အသံထြက္ ဘၽြိင္း မဟုတ္ပဲ 'ေဘာအိ' ဟု အသံထြက္ျပပါသည္။
ထုိေန႕မွစ၍ ယင္း စာခ်ဆရာေတာ္ကုိ သူ႕ေနာက္ကြယ္တြင္ 'ဦးေဘာအိ' ဟုသာေခၚၾကေတာ့သည္။
ထုိဆရာေတာ္၏ သင္တန္းမွာလဲ အထူးေအာင္ျမင္သျဖင့္ အျခားစာသင္တုိက္မ်ားမွပင္ လာေရာက္ သင္ယူၾကရေလသည္။
No comments:
Post a Comment