Pages

Saturday, June 25, 2011

တိမ္ေတာက္ ည




တိမ္တမာန္ သက္ေသထား လြမ္းစကား သူတုိ႕ဆုိ၊
ပုိတယ္လုိ႕ထင္မိ၊

ရင္တြင္း မရွိ အခ်စ္ဗလာ ဟာတာတာမုိ႕ မင္းမသိတဲ႕၊
ခင္မိတဲ႕ သူငယ္ခ်င္းက သူ႕ရင္တြင္းက ျဖစ္ေတြကုိေျပာျပတယ္၊

ဘာတဲ႕ တိမ္တမာန္ရယ္ တိမ္ယံတြင္းက လမင္းရယ္၊
အလင္းျဖာတဲ႕ လွ်ပ္ပန္း လြမ္းေတးသီတဲ႕ ေက်းငွက္၊
ေလးေလးနက္နက္ သူေျပာတယ္၊

ထူရန္ေကာတဲ႕ မင္းသိေအာင္ငါေျပာျပမယ္၊
အဲဒါေတြ အားလုံးဟာ အလြမ္းေတြကုိ အိမ္ျပန္ပုိ႕တဲ႕၊
ေ၀ဟင္ပ်ံ အလြမ္း ေစတမာန္ေတြတဲ႕၊

အင္း ...............
အခုေတာ့ တိမ္ေတာက္ရင္ အိမ္စိတ္ေရာက္တယ္၊
လွ်ပ္ပန္းလက္ေတာ့ အလြမ္းတုိ႕ကထုိးႏွက္တယ္၊

ေငြလသာရင္ ေအးျမတဲ႕ အေမ့ရင္ခြင္ကုိ တမ္းတမိတယ္၊
ေျပာရဦးမယ္ လြမ္းတတ္ပါျပီ သူငယ္ခ်င္းရယ္။

Wednesday, June 22, 2011

မနက္ခင္း တစ္ခုႏွင့္ အပူသည္

မနက္ခင္းတစ္ခုပါ၊ ေနသည္ ထန္းတစ္ဖ်ားေက်ာ္ေက်ာ္သုိ႕ေရာက္ေခ်ျပီ၊ ကေလးတစ္အုပ္ ခပ္သုတ္သုတ္ ခရီးႏွင္လာၾကသည္၊ သူတုိ႕ႏွင့္အတူ သံစုံျမည္ဟည္းသည္၊ ယူလာၾကေသာ ဒန္အုိး ဒန္ခြက္တုိ႕ ထိခုိက္ျခင္း ေၾကာင့္ ထြက္ေပၚလာျခင္းျဖစ္သည္၊သူတုိ႕  ေရခတ္လာၾကျပီ၊

မဂဓတကၠသုိလ္ၾကီး၏ အေဆာင္၃ တြင္ျမန္မာျပည္ဖြား ရဟန္းေတာ္မ်ား သီတင္း သုံးၾကသည္၊ အေဆာင္ေရွ႕ တြင္ သုံးရန္ ေရငုတ္ တစ္ငုတ္ စုိက္ထားသည္၊ မနင္ခင္း ဆယ္နာရီခန္႕တြင္ တစ္ၾကိမ္ႏွင့္ ညေနပုိင္း ငါး နာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္တြင္ တစ္ၾကိမ္ ေရလာသည္၊ ေရလာလွ်င္ အနီးအနားက ကေလးငယ္မ်ား ေရလာခတ္ၾကသည္၊ မည္းညစ္ေပ ေတေနေသာ သူတုိ႕မွာ တကယ့္ ပီဘိ ကေလးတုိ႕ျဖစ္သည္၊

အနီးေရာက္မွ ေသခ်ာ ၾကည္မိပါသည္၊ အျပံဳးကလြဲ ခႏၶာကုိယ္ေပၚ တင္ထားသမွ်တုိ႕သည္ ညစ္ႏြမ္းလြန္းလွ သည္၊ ဆံပင္တုိ႕သည္ ဂ်ီး( ေခ်း) အထပ္ထပ္တုိ႕ျဖင့္ ဖြဲ႕ရစ္ကာ ထုိးထုိး ေထာင္ေထာင္ ျဖစ္ေနၾကသည္၊
ဂ်ယ္( gel) မသုံးရပဲ ေထာင္ေနၾကသည္၊ မ်က္ႏွာေပၚ၀ဲက်လာေသာ ေခၽြးေစးေၾကာင္းတုိ႕မွာ အထင္းသာ၊ အေျပးတပုိင္းႏွင့္ လာၾကေသာ သူတုိ႕ တစ္အုပ္ေၾကာင့္ ပတ္၀န္းက်င္သည္ အပူရွိန္ေၾကာင့္ မွိန္းေနရာမွ ခဏျပန္ႏို္းလာသလုိ ျဖစ္ေနျပန္သည္၊ သူတုိ႕ ဤသုိ႕ေျပးလာၾကျခင္းမွာ  မနက္ခင္း တစ္ခု၏ ထုံးစံျဖစ္ေန သည္၊ 

ကေလးမ တစ္ေယာက္လွ်င္ ဒန္အုိး ခပ္ၾကီးၾကီး တစ္လုံးႏွင့္ အပုိဆြဲပုံမ်ားကုိပါ ေတြ႕ရတတ္သည္၊ အပ်ိဳရြယ္မိန္း ကေလးမ်ားကုိကား မေတြ႕ရပါ၊ အိမ္တြင္း ပုန္းလုပ္ေလျပီထင့္၊ တစ္ေယာက္ခပ္ေနလွ်င္ အလွည့္ က်စနစ္ျဖင့္ တန္းစီ ေစာင့္ေနၾကသည္မွာ ေလ့က်င့္ေပးထားသလုိ ရွိေနသည္၊ သူတုိ႕ေနရာတြင္ ေရေပါေပါမ်ားမ်ား မရွိသျဖင့္ ေရေပးခ်ိန္ အေရာက္လာၾကရသျဖင့္ အေမာလဲေျပ အလွည့္ က်လဲေစာင့္ရင္း ေရငုတ္တြင္ တစ္စုတစ္ေ၀းၾကီးႏွင့္ စည္ကားလွသည္၊ စကားေတြလဲ စုံသည္၊ ရယ္သံလြင္လြင္ေလးမ်ားလဲ ၾကားရသည္၊  ေန အပူကုိ ေလွ်ာ့ခ်ႏုိင္သလုိ ရွိေနသည္၊

ပူျပင္းေသာေနသည္ တိမ္ကင္းေသာေကာင္းကင္တြင္ ယွဥ္ျပိဳင္သူမ့ဲ မင္းမူေနသည္၊ အိႏၵိယႏုိင္ငံေရရွားပုံကုိ သတင္းစာထဲေလာက္သာ ျမင္ဖူးခဲ႕ရေသာ ျမင္ကြင္းသည္ ေျခာက္ေသြ႕လြန္းလွသည္၊ အုပ္ေဘာင္ ခပ္မထားေသာ ေရတြင္း ႏႈတ္ခမ္းတြင္ ဆာရီျခံဳထားေသာ အမ်ိဳးသမီးတစ္စု စုျပံဳတုိးေနသည္မွာ ပန္းခ်ီဆရာ၏ လက္ရာေကာင္း တစ္ကြက္လုိျဖစ္ေနသည္၊ သုိ႕ေသာ္ တစ္ကယ့္ ျဖစ္ရပ္ ပါဟု ေအာက္နား တြင္ စာတမ္း ထုိးထားသည္၊ ေရခပ္လာသူတုိ႕ အပ်ိဳ အအုိ တစ္စုအား တစ္ေမွ်ာ္တစ္ေခၚ လယ္ကြင္းျပင္ၾကီး က ၀ုိင္းရံထားသည္၊ လယ္ျပင္တြင္ ပတ္ၾကားအက္တုိ႕ကား အထင္းသား၊ ခပ္ေ၀းေ၀း တစ္ေနရာတြင္ ထေနာင္ဆူး ရစ္ပင္တုိ႕က ေတာထလွ်က္ အျပိဳင္ျပိဳင္၊ 

ထန္းပင္စုစုေအာက္နားတြင္ေျမစုိက္ေဆာက္ထားေသာ တဲငယ္မ်ား ကား အထီးက်န္ဆန္လွသည္၊ တဲနား တစ္၀ုိက္တြင္ ခ်ည္ေႏွာင္ထားေသာဆိတ္ တစ္အုပ္ႏွင့္ ႏြားေလးငါးေကာင္ မွာ ခ်ည္တုိင္မွ လြတ္ေအာင္ ရုန္းလုိစိတ္ရွိဟန္ မတူေတာ့၊ ဥၾသသံ သ့ဲသ့ဲၾကားရသည္၊ ေလပူတစ္ခ်က္ တုိက္သည္၊ ခႏၶာကုိယ္တြင္ ျဖင္းစပ္စပ္ျဖစ္ က်န္ရစ္သည္၊ ျမင္ကြင္းတုိ႕သည္ ႏွိပ္စက္လြန္းသည္၊ ကုိယ္တုိင္ေရဆင္းျပီး မခတ္ရပါပဲလွ်က္ ရင္တြင္း ပူလာသည္ ၊ေခၽြး စုိ႕လားသည္၊ သက္ျပင္း အရွည္ၾကီးကုိ ခပ္ျပင္းျပင္း မႈတ္ထုတ္ လုိက္မိသည္၊ သူတုိ႕နဲ႕ အတူ ေရခတ္လုိက္ရင္ေတာ့ ပူမယ္မထင္ဟု ေရာ္ရမ္းေတြး မိေသးသည္၊


အခန္းတြင္း၀င္ျပီး မေန႕က ညေနပုိင္း ကုလားေလးမ်ား ကုလားမေလးမ်ား ေရခတ္ျပီး အျပန္တြင္ ခတ္လာခဲ႕ေသာ ေရကုိ ရင္တြင္းသုိ႕ ေမွ်ာခ်လုိက္သည္၊

ေရသည္ မေအး.........
အပူရွိန္ေၾကာင့္..........
ခပ္ေႏြးေႏြးသာ။

Saturday, June 18, 2011

အသံထက္ ျမန္ေသာ

စာသင္သား ဘ၀သည္ အျမဲတမ္းေျပးလႊားေနရသည္ခ်ည္းျဖစ္ရသည္၊ စာဆုိလဲရွိသည္၊ စား သုတ္သုတ္၊ သြား သုတ္သုတ္၊ လာ သုတ္သုတ္၊ စာသင္ပ်ိဳႏုသည္ သုတ္သုံးက်မ္းႏွင့္ ညီရမည္ဟု အာစရိယ၊ ပါစရိယမ်ား လက္ကုိင္ သုံးခဲ႕ၾကသည္၊  
အသုတ္ေတြမ်ားေနလုိက္ပုံမ်ား…..

အိႏိၵယႏုိင္ငံတြင္ ျမန္မာျပည္ အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္မွလာေရာက္ျပီးအနာဂတ္သာသနာေတာ္ အတြက္
ေမြးရပ္စြန္႕ခြာ၊ ဆရာကုိျပစ္၊ အမိျပစ္ အဖေရွာင္ကာ အေနဆင္းရဲ၊ အစားဆင္းရဲျဖင့္ ပညာသင္ယူ ၾကရသည္၊ ျမန္မာျပည္ကဲ႕သုိ႕ ဆြမ္းကပ္မည့္သူ အဆင္သင့္မရွိ၊ ရဟန္းေတာ္မ်ား ကုိယ္တုိင္မီးဖုိေခ်ာင္ ၀င္ျပီး ေၾကာ္ ေလွာ္ခ်က္ျပဳတ္ၾကရသည္၊ “ဆင္ျခင္ဉာဏ္ေရွး၊ ဆြမ္းေတာ္ေအး'ဟု ၾကားရဖူးသည္။
 စာတြင္သာရွိသည္ဟု ေျပာရေတာ့မည္၊ 

အိႏၵိယႏုိင္ငံေရာက္ျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ားဖုိ႕မူ မီးဖုိေခ်ာင္တြင္ ေခၽြးသံရႊဲရႊဲ၊ အုိးအမည္း မည္း ရွိလွသည္၊ ဆြမ္းက်က္၊ ဟင္းသင့္ျပီဆုိလွ်င္ သံဃာေတာ္မ်ားကုိ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးရန္ၾကြေရာက္ေတာ္မူ ပါဘုရား ဟု ေလွ်ာက္ၾကားရသည္၊ ဆြမ္းလာယူၾကျပီး သင့္ရာ မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ စုေပါင္း ဘုဥ္းေပးၾကရသည္၊

တစ္ေန႕ ဦးေနမိႏၵတုိ႕ အလွည့္ၾက၏၊  အဆင္သင့္သျမင့္ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးၾကြေတာ္မူပါ ဟု ေအာ္လုိက္ရာ……

ေလွ်ာက္ထားသံပင္ အေဆာင္တစ္ေလွ်ာက္ မႏွံ႕မပ်ံ႕ေသး၊ ဆြမ္း အုိးကား တစ္၀က္က်ေနျပီ၊ 
ဟင္းကား အုိး ကပ္ျပီျဖစ္၍ ဂ်စ္ဂ်စ္ေဂ်ာက္ေဂ်ာက္ ျမည္ေခ်ျပီ၊ 

ဤတြင္ေနာက္က်မွ ေရာက္လာေသာ ဦးဇင္း တစ္ပါးက  

‘အင္း အသံထက္ျမန္တဲ႕ ေလယဥ္ေတာ့ ၾကားဖူးပါတယ္၊
အသံ ထက္ျမန္တဲ႕လူသား ကေတာ့ အိႏၵိယႏုိင္ငံေရာက္ ျမန္မာေက်ာင္းသားေတြပါပဲဗ်ာ”တဲ႕၊

ျမန္မာ့နည္းျမန္မာ့ဟန္ျဖစ္ေသာ သြား သုတ္သုတ္၊ စား သုတ္သုတ္၊ လာ သုတ္သုတ္သည္ အသံထက္ျမန္ေသာ လူသားမ်ားျဖစ္ေစသည္၊

Friday, June 17, 2011

ဇာတိမာန

န ဇစၥာ ၀သေလာ ေဟာတိ၊ န ဇစၥာ ေဟာတိ ျဗဟၼေဏာ။
ကမၼဳနာ ၀သေလာ ေဟာတိ၊ ကမၼဳနာ ေဟာတိ ျဗဟၼေဏာ။

အမ်ိဳးဇာတ္ေၾကာင့္ လူယုတ္မာ မျဖစ္ႏုိင္သလုိ၊ အမ်ိဳးဇာတ္ေၾကာင့္ျမင့္ျမတ္သူ မျဖစ္ႏုိင္ေပ၊
လုပ္ရပ္ျဖင့္သာ ျမင့္ျမတ္သူ ယုတ္ညံ႕သူျဖစ္ႏုိင္သည္။

အိႏိၵယႏုိင္ငံ၏ ဇာတ္၀ါဒ ကုိေျပာၾကမည္ဆုိလွ်င္ ေ၀ဒေခတ္ကုိ ျပန္ျပီး သြားရ မည္ျဖစ္သည္၊ ဆုိပါေ၀ဒေခတ္ တြင္ အဆင့္အတန္းခြဲျခားေသာ အယူအဆႏွင့္ လူမ်ိဳးေရးဆုိင္ရာ ခြဲျခားေရး ျပန္႕ ပြားခဲ႕သည္၊ အမ်ိဳးမ်ိဳးခြဲျခား သတ္မွတ္ခဲ႕သည္၊ ေ၀ဒေခတ္အာရယန္တုိ႕အၾကား ျဗဟၼဏတုိ႕ ၀ါဒတုိးပြားလာ သည္ႏွင့္ သူတုိ႕ ျဗဟၼဏ မ်ားသည္ မဟာျဗဟၼာၾကီး၏ အဖန္ဆင္းခံ အျမင့္ဆုံးအဆင့္ျဖင့္ သတ္မွတ္ခဲ႕သည္၊ 

ထုိဖန္ဆင္းသည္ဟူေသာ အယူအဆမ်ားေၾကာင့္ပင္ လူသားမ်ားကုိ အမ်ိဳးဇာတ္ေလးမ်ိဳးျဖင့္ ခြဲ႕ျခားသတ္ မွတ္ခဲ႕ ေၾကာင္း ျဗဟၼဏတုိ႕က ဆုိၾကသည္၊ ထုိသုိ႕ဇာတ္၀ါဒခြဲျခားသတ္မွတ္ခ်က္အရ ျဗဟၼဏမ်ားသည္ ပထမတန္း အျမင့္ျမတ္ဆုံးလူမ်ိဳးစုမ်ား ျဖစ္ၾကသည္၊ ျဗဟၼဏမ်ားသည္ ပညာေရးက႑တာ၀န္ယူျခင္း၊ ယဇ္ပူ ေဇာ္ျခင္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ မိိိတုိ႕အျခားေသာ အမ်ိဳးဇာတ္တုိ႕အထံမွ ပူေဇာ္ဖြယ္မ်ားကုိ လက္ ခံျခင္းတုိ႕မွ ျဗဟၼဏမ်ား၏ တာ၀န္ျဖစ္သည္၊ ခတၱိယအမ်ိဳးဇာတ္သည္ ဒုတိယအဆင့္ အျဖစ္သတ္မွတ္ ၾက သည္၊ သူတုိ႕သည္ တုိင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ ႏုိင္ငံကာကြယ္ေရးမ်ားကုိ တာ၀န္ယူၾကသည္၊ ၀ႆမ်ိဳးဇာတ္မွာ တတိယတန္းစား အျဖစ္သတ္မွတ္ျပီး စုိက္ပ်ိဳးေရးႏွင့္ စီးပြားေရး ေဆာင္ရြက္ျခင္းမ်ားကုိ လုပ္ေဆာင္ၾကရသည္၊ စတုတၳမ်ိဳးဇာတ္မွာ သုဒၶဟုေခၚေ၀ါသတ္မွတ္ၾကသည္၊ သူတုိ႕သည္ ဇာတ္နိမ့္ မ်ားျဖစ္ ၾကသည္၊ သူတုိ႕၏ အဓိကတာ၀န္မွာ အထက္တြင္ေဖာ္ျပခဲ႕ေသာ အမ်ိဳးဇာတ္မ်ား၏ လုိအပ္ခ်က္မ်ား ကုိ ေဆာင္ရြက္ရျခင္းျဖစ္သည္၊

ေ၀ဒေခတ္ ျဗဟၼဏအမ်ိဳးဇာတ္၀ါဒကုိ အျမင့္ျမတ္ဆုံးအျဖစ္ျမွင့္ တင္ခဲ့ သည္၊ ေနာက္ပုိင္းကာလ မ်ားတြင္ သုဒၶမ်ိဳးဇာတ္မ်ား အေပၚျပင္းျပင္းထန္ထန္ အက်ိဳးသက္ေရာက္ခဲ့ေသာ အျခားေသာ ေနာက္ျပန္ဆြဲ အမ်ိဳး ဇာတ္ဆုိင္ရာေျပာင္းလဲမႈမ်ား တုိးပြားလာခဲ့သည္၊ ထုိမ်ိဳးဇာတ္မ်ားမွာ ပန္ခ်မ( Pancamas) ပါရီယား (Parias) ဟာရီဂ်န္(Harjans) သုိ႕မဟုတ္ ေအာက္ဆုံးအဆင့္ျဖင့္ သတ္မွတ္ေသာ မ်ိဳးဇာတ္မ်ား ( Untouchables) ဟုေခၚၾကသည္၊

ျဗဟၼဏမ်ားထုံးစံမ်ားအရ ဇာတ္နိမ့္သုဒၶမ်ား ဘာသာေရးဆုိင္ရာ အခမ္းအနားမ်ားတြင္ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ေန ပါက သူတုိ႕သည္ ဘာသာေရးဆုိင္ရာအခမ္းအနာမ်ား ရြတ္ဖတ္ေနခုိက္ အျခားေသာ ျဗဟၼဏမ်ားအား သြားေရာက္ ျပီးစကား မေျပာမိဖုိ႕ အထူးသတိထားရသည္၊ အကယ္၍ထူးျခားေသာ သတင္းစကားေျပာ စရာရွိလွ်င္ အျခား ေသာ ခတၱိယမ်ိဳးဇာတ္ႏွင့္ ၀ႆမ်ိဳးဇာတ္မ်ားကုိ အကူအညီေတာင္းၾကရသည္၊ ထုိက့ဲသုိ႕ရြတ္ဖတ္ျခင္း ဘာသာ ေရး အခမ္းအနားမ်ားတြင္ သုဒၶမ်ား ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ေနပါက ရြတ္ဖတ္မႈ အတြက္ျပင္ဆင္ထားေသာ ျမင့္ျမတ္ ေသာ အရာမ်ားကုိပင္ မတုိ႕ထိရေပ၊ မည္က့ဲသုိ႕ေသာ ဇာတ္ နိမ့္ျဖစ္ေစ ျဗဟၼဏမ်ားကုိ မေႏွာက္ယွက္ရေပ၊ အကယ္၍ အေႏွာက္အယွက္တစ္ခုျပဳမိခဲ႕လွ်င္ သူတို႕သည္ ငရဲတြင္ အေသအခ်ာေရာက္ရမည့္ အျဖစ္သတ္ မွတ္ျခင္းခံရသည္၊ ျဗဟၼဏတုိ႕သည္ ဇာတ္၀ါဒျမင့္ျမတ္မႈကုိ အတိအလင္းေၾကျငာဖုိ႕ ဇာတ္ခြဲျခားမႈကုိ အသုံးျပဳခဲ႕ၾကသည္၊ 

ထုိအဆုိကုိ ပုိမုိခုိင္မာေစရန္ ျဗဟၼဏတုိ႕သည္ နတ္ေဒ၀တာမ်ား၏ နာမည္မ်ားႏွင့္ သူတုိ႕ ကုိယ္ပုိင္ ဘာသာေရးဆုိင္ရာဘဂ၀တ္ ဂီတကဲ႕သုိ႕ သီးျခားက်မ္းစာမ်ားကုိ ထည့္သြင္းခဲ႕ၾကသည္၊ ျဗဟၼဏမ်ား သည္ မိမိတုိ႕မွ အျခားေသာဇာတ္မ်ားကုိ မဟာျဗဟၼာၾကီး၏ အလုိအရဟု ေတြးယူေျပာဆုိျပီး ခြဲျခားႏုိင္ရန္ ျပဳ လုပ္ခဲ့ၾကသည္၊ ဤသုိ႕အားျဖင့္ ျဗဟၼဏမ်ားသည္ အျခားေသာဇာတ္ရွိသူတုိ႕အား ေျချဖင့္ တုိ႕ထိျခင္း မ်ား ျပဳလုပ္ၾကသည္၊ ဇာတ္ခ်င္းမတူသူမ်ားႏွင့္အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္းႏွင့္ အျခားေသာ အဆက္ အဆံ ျပဳ လုပ္ျခင္းမ်ားကုိ ဟိႏၵဴ၀ါဒတြင္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တားျမစ္ထားၾက သည္၊ ျဗဟၼဏတုိ႕ သည္ ျဗဟၼဏတုိ႕၏ လုပ္ ငန္းမ်ားကုိပင္ အျခားေသာ ဇာတ္နိမ့္သုဒၶမ်ားအား ျဗဟၼဏမ်ား၏ ခြင့္ျပဳခ်က္မရပဲ မလုပ္ကုိင္ရ ဟုပင္ ေျပာဆုိၾကသည္၊ ဇာတ္နိမ့္မ်ားသည္ အျခားေသာဇာတ္ျမင့္မ်ားႏွင့္ သက္ဆုိင္ေသာ ေနရာမ်ား တြင္ ေနထုိင္ျခင္းကုိ တားျမစ္ ထား ၾကသည္၊ ျဗဟၼဏမ်ားႏွင့္ အတူစကားေျပာျခင္းႏွင့္ အတူတကြ လမ္းေလွ်ာက္ျခင္းမ်ားကုိလဲ တိတိက်က် ကန္႕ သတ္ပညတ္ထားၾကသည္၊ 

အကယ္၍သုဒၶတစ္ေယာက္သည္ ျဗဟၼဏအမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးကုိၾကည့္မိခဲ႕လွ်င္ထုိသူအားလက္ျဖတ္ျခင္း၊
ေျချဖတ္ျခင္းႏွင့္ အျခားေသာ ကုိယ္လက္အဂၤါတုိ႕ကုိ ျဖတ္ျပီး အျပစ္ေပးျခင္း ခံရမည္ ျဖစ္သည္၊ သုဒၶတစ္ေယာက္ကုိ သတ္ျဖတ္ျခင္းသည္ ျဗဟၼဏ အသုိင္းအ၀ုိင္းတြင္ အျပစ္ရွိသည္ဟု မယူဆၾက ေပ၊ သုဒၶတစ္ေယာက္သည္ ေ၀ဒက်မ္းကုိေလ့လာခြင့္မရွိဟုတားျမစ္ထားၾကသည္၊ ေအာက္ထစ္ဆုံးအားျဖင့္
ေ၀ဒက်မ္းဂန္မ်ား ရြတ္ဖတ္ျခင္းမ်ားအား နားေထာင္ကုိပင္ တားျမစ္ျခင္းခံရၾကသည္၊ 

အကယ္၍သုဒၶတစ္ ေယာက္သည္ အထက္ပါကိစၥရပ္မ်ားကုိ ျပဳလုပ္မိခဲ႕လွ်င္ ထုိသူအား အလြန္ျပင္း ထန္ေသာ အျပစ္ေပးျခင္းခံရ မည္ျဖစ္သည္၊ ေ၀ဒက်မ္းဂန္မ်ားရြတ္ျခင္းကုိနားေထာင္ရာ ကိစၥတြင္ သုဒၶ တစ္ေယာက္အား နားထဲသုိ႕ ေရပူမ်ား ေလာင္းထည့္ျခင္းျဖင့္ အျပစ္ေပးၾက သည္၊ ျဗဟၼဏဘာသာ ၀င္ျဗဟၼဏအား၏ အလုိအားျဖင့္ ခတၱိယဇာတ္ႏွင့္ ၀ႆဇာတ္မ်ားသည္ ႏွစ္ၾကိမ္ေမြးဖြားၾကသည္၊ ထုိ႕ေၾကာင့္ ခတၱိယဇာတ္ရွိသူမ်ားကုိ ဒိြဇ( ႏွစ္ဇာတ္) ရွိသူမ်ားဟု ေခၚၾကသည္၊ သုဒၶမ်ားအတြက္ တစ္ၾကိမ္ သာေမြးဖြားၾကသည္၊ 

ထုိကိစၥအတြက္ေၾကာင့္ပင္ ဤဇာတ္ျမင့္သုံးမ်ိဳး သည္ သူတုိ႕၏ သရုပ္အမွန္ဒိြဇ ကုိျပႏုိင္ဖုိ႕အေရး ခုႏွစ္ ႏွစ္ တစ္ၾကိမ္၊ ရွစ္ႏွစ္တစ္ၾကိမ္၊ ကုိးႏွစ္ႏွင့္ ဆ့ဲတစ္ႏွစ္ တုိ႕တြင္ အသီးသီး ဥပနယ ဟူေသာ အခမ္အနား မ်ိဳး ျပဳလုပ္ၾကသည္၊ သုဒၶမ်ားမ်ားမွာမူ ေရွးပေ၀သဏီ ကတည္းကပင္ အျခားေသာ ဇာတ္ျမင့္မ်ိဳးဇာတ္ မ်ား၏ ေက်းကၽြန္းမ်ားသာ ျဖစ္ခ့ဲၾကရသည္၊ ဤေက်းကၽြန္မ်ားသည္ ဇာတ္ျမင့္မ်ား၏ အလုိဆႏၵရွိလွ်င္ အခ်ိန္မေရြးေရာင္းခ်ျခင္းခံရသည္၊ သုဒၶမ်ားသည္ ဇာတ္ျမင့္မ်ား အတြက္ ေစ်းေရာင္းကုန္ ပစၥည္းျဖစ္ရသည္၊ အထက္ပါစည္းမ်ဥ္းမ်ားျဖင့္ ျဗဟၼဏမ်ားသည္ သူတုိ႕၏ အာဏာႏွင့္ ဂုဏ္ရည္မ်ားကုိ လူ႕အသို္င္းအ၀ုိင္းတြင္ ထိမ္းသိမ္းႏုိင္ခဲ႕သည္၊ သဂၢ(Svarga) သုိ႕မဟုတ္ ေမာကၡ(Moksha) တုိ႕သည္ သုဒၶမ်ားအတြက္ တားျမစ္ျခင္း ခံရသည္၊ မည္သည့္ ပုဂၢိဳလ္ကမွ သုဒၶမ်ား ျဗဟၼျပည္ေရာက္ႏုိင္ေရး မကူညီၾကပါ၊ အကယ္၍ ျဗဟၼဏတစ္ေယာက္သည္ သုဒၶမ်ားအတြက္ ကူညီမႈျပဳမိခ့ဲလွ်င္ ထုိသူအား အျပစ္ေပးျခင္းခံရ မည္ျဖစ္သည္၊

အထက္ပါကိစၥရပ္မ်ားေၾကာင့္ပင္ မ်ားျပားလွေသာ အေတြးအေခၚမ်ား ႏွင့္ ဘာသာေရးဆုိင္ရာအျမင္တုိ႕ သည္ ျဗဟၼဏမ်ားႏွင့္ယင္းတုိ႕၏ ဖန္ဆင္းျခင္းကိစၥရပ္မ်ားတြက္ေပၚထြက္လာခ့ဲၾကသည္၊ 

ဘုရားရွင္ပြင့္ထြန္းေပၚေပါက္လာေသာအခါ အိႏၵိယႏုိင္ငံ တ၀ွန္းလုံးတြင္ ေျခာက္ဆယ့္ႏွစ္ပါးေသာ အယူ၀ါဒ တုိ႕တည္ရွိေနခ့ဲျခင္းျဖစ္သည္၊ သုိ႕ေသာ္ သူတုိ႕သည္ သီးျခားလူမ်ိဳးေရးဆုိင္ရာ မႏွစ္ျမိဳ႕ဖြယ္ရာကုိ အေလးထား ျခင္းမရွိခ့ဲၾကပါ။

Wednesday, June 15, 2011

အိႏၵိယႏုိင္ငံ ဗုဒၶဘာသာ ျပန္လည္ဆန္းသစ္ျခင္း

အိႏၵိယျပည္တြင္ ျမစ္ၾကီးမ်ား ရွိၾကသည္၊ ဂဂၤါျမစ္၊ ယမုံနာ၊ မဟီ၊ သရဗူ၊ အစိရ၀တီျမစ္တုိ႕သည္ စီးဆင္းျမဲ ရွိေန ၾကသည္၊ သူတုိ႕ခရီးဆုံး၍ ပင္လယ္ျပင္ အစ သမုဒၵရာသုိ႕ေရာက္ေသာ္ အားလုံးေသာျမစ္ေရ တုိ႕ သည္ ေပါင္းစည္းျပီး တစ္မ်ိဳးတည္းျဖစ္သြားၾကသည္၊ ျမင့္ျမတ္ေသာေရ၊ နိမ့္က် ယုတ္ညံ႕ေသာေရ ဟူ၍ မရွိေတာ့ပါ၊ ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္က ျဗဟၼဏလူမ်ိဳး၊ ခတၱိယလူမ်ိဳး၊ ၀ႆလူမ်ိဳး၊ သုဒၶလူမ်ိဳးတုိ႕သည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အျဖစ္သုိ႕ေရာက္ေသာအခါ ပင္လယ္ျပင္ေရာက္ေသာ ျမစ္ေရတုိ႕ကဲ႕သုိ႕တစ္ေပါင္းတစ္စည္း တည္းျဖစ္သြား ၾကသည္၊

ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၅၆ ေအာက္တုိဘာလ ၁၄ ရက္ တနဂၤေႏြေန႕တြင္ အိႏိၵယႏုိင္ငံထူေထာင္မႈတြင္ ဦးေဆာင္ပါ ၀င္ခဲ႕ ေသာ တုိင္းျပဳျပည္မႈ တရားေရး ပညာရွင္ အမ္ေဘဒကာသည္ ဗုဒၶဘာသာကုိလက္ခံယုံၾကည္ခဲ႕ျပီး သရဏဂုံ သုံးပါးႏွင့္ ငါးပါးသီလကုိ ျမန္မာျပည္ဖြားရခုိင္အမ်ိဳးသား ရဟန္းေတာ္ ကုသိနာရုံဆရာေတာ္ အရွင္စျႏၵမုနိအထံမွ ဇာတ္နိမ့္အျဖစ္သတ္မွတ္ထားေသာ ေနာက္လုိက္ေနာက္ပါ အိႏိၵယ အမ်ိဳးသား ငါးသိန္း နွင့္တကြ အိႏၵိယႏုိင္ငံ အလယ္ပုိင္နာဂပူျမိဳ႕တြင္ ဗုဒၶဘာသာ အျဖစ္သုိ႕ သက္၀င္ယုံ ၾကည္ခဲ႕ၾကသည္၊

ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း အမ္ေဘဒကာ၏ ေနာက္လုိက္ေနာက္ပါ မ်ားစြာတုိ႕သည္ အမ္ေဘဒကာ လမ္းစဥ္ႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ ကုိျမတ္ျမတ္ ႏုိးႏုိးက်င့္ သုံးလုိက္ နာခဲ႕ၾကသည္၊ ၂၀၀၁ခုႏွစ္မွစတင္ျပီး အိႏၵိယႏုိင္ငံဆုိင္ရာ သံဃာ့ ဥကၠဌဘဒၵႏၱ အာနႏၵ မဟာေထရ္ျမတ္ သည္ မဟာေဗာဓိေစတီေတာ္ျမတ္ ဗုဒၶဘာသာ ၀င္သူေတာ္၀င္တုိ႕ လက္ျပန္လည္ရရွိေရး အဖြဲ႕ကုိ ဦးေဆာင္ခဲ႕ သည္၊ အမ္ေဘဒကာ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာကုိ သက္၀င္ယုံၾကည္ခဲ႕ေသာ သူတုိ႕သည္ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ေန႕ထူးေန႕ျမတ္မ်ားကုိ က်င္းပဖုိ႕ မေမ့ခဲ႕ၾကပါ၊ သူတုိ႕သည္ ျမတ္ဗုဒၶအားပူ ေဇာ္ ၾကသလုိ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေသာ အမ္ေဘဒကာကုိ လဲ အရုိ အေသေပးၾကသည္၊ ေက်းဇူးတုံ႕ျပန္ေသာအားျဖင့္ ေအာက္ပါေန႕ထူးေန႕ျမတ္မ်ားကုိ ထူးျမတ္ေသာေန႕ရက္ မ်ား အျဖစ္ မဟာရဌျပည္နယ္တြင္ သတ္မွတ္ထားၾက သည္၊

၁၊ ဓမၼ ဒိကသွ်ေန႕-( Dhamma Diksha Day)

ဆုိပါေနသည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား အျဖစ္သုိ႕ စတင္သက္၀င္ယုံၾကည္ေသာေန႔ျဖစ္သည္၊ ထုိေန႕သည္ ေအာက္ တုိဘာလ ၂၄ရက္ျဖစ္သည္၊ ဤေန႔ျမတ္တြင္ အိႏၵိယႏုိင္ငံ နာဂပူျမိဳ႕တြင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား စုေ၀းျပီး ၁၉၅၆ ခု တြင္ ဗုဒၶဘာသာကူးေျပာင္းသည့္ အခမ္းအနားကုိ ထုိျမိဳ႕တြင္ က်င္းပခဲ႕ၾကသည္၊ အျခားေသာ တုိင္းရင္သား ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႕လဲ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အခမ္းအနားမ်ားကုိ က်င္းပၾကသည္၊

၂၊ ဗုဒၶဇယႏၱီေန႕-( Buddha Jayanti Day)

ဗုဒၶဇယႏၱီေန႕သည္ ႏွစ္စဥ္က်င္းေသာ ေန႕ထူးေန႕ျမတ္ျဖစ္သည္၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႕သည္ ရြတ္ဖတ္မႈမ်ား၊ လွဴဖြယ္၀တၳဳမ်ားျဖင့္ ဘုရားရွင္အား ပူေဇာ္ၾကသည္၊ ဤ အခါသမယအထူးတြင္ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား၊ အစည္းအေ၀း မ်ားႏွင့္ ကမၼဌာန္းစီးျဖန္းမႈမ်ားကုိ လုပ္ေဆာင္ပူေဇာ္ၾကသည္။

၃၊ အမ္ေဘဒကာ ကြယ္လြန္ျခင္း အမွတ္တရ ေန႕-( Ambedkar’s Death Memorial Day)

အမ္ေဘဒကာ ကြယ္လြန္ျခင္း အမွတ္တရေန႕သည္ မဟာရဌျပည္နယ္ရွိ မဟာရဌီ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႕ အတြက္ ၀မ္းနည္းဖြယ္ရာ အေကာင္းဆုံးေန႕ တစ္ေန႕ျဖစ္သည္၊ ထုိေန႕သည္ ဒီဇင္ဘာလ ၆ရက္ေန႕ျဖစ္သည္။

၄၊ အမ္ေဘဒကာဇယႏၱီေန႕-(Ambedkar Jayanti Day)

အမ္ေဘဒကာ ဇယႏၱီေန႕သည္ အမ္ေဘဒကာေမြးေန႕၌ အမွတ္တရ က်င္းပျခင္းျဖစ္သည္၊
ထုိေန႕သည္ ဧျပီလ ၁၄ ရက္ေန႕ျဖစ္သည္၊ အလြန္ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာေကာင္းေသာ အခါသမယျဖစ္သည္၊ ဤေန႕တြင္ မဟာရဌျပည္နယ္သားမ်ားသည္ အထူးခ်ီတက္လမ္းေလွ်ာက္ျခင္းမ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားကုိ က်င္းပၾကသည္။

ဤနည္းအားျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႕သည္ မဟာရဌျပည္နယ္တြင္ အသစ္ျဖစ္ေသာ ဗုဒၶဘာသာအ၀န္း အ၀ုိင္း တစ္ခုကုိ ထူေထာင္ႏုိင္ခဲ႕ၾကသည္၊ အသစ္ျဖစ္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႕သည္ ဗုဒၶဘုရားရွင္ အလုိက်  ျဖစ္ေသာ ဘ၀ေနနည္းမ်ားကုိ တဖန္ျပန္လည္လုပ္ေဆာင္ေနၾကသည္။

မဟာေဗာဓိေစတီေတာ္ျမတ္တြင္ လူမ်ိဳးစုံ ႏုိင္ငံ အစုံမွလာေရာက္ျပီး ဗုဒၶဘုရားရွင္အား ေလးျမတ္ပူေဇာ္ၾက သည္၊ တစ္ခ်ိဳ႕ ဗုဒၶဘုရားရွင္ကုိ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ အျဖစ္ သိၾကသည္၊ တစ္ခ်ိဳ႕က လူမႈေတာ္ လွန္ေသာ ပုဂၢဳိလ္ အျဖစ္ သိၾကသည္၊ တစ္ခ်ိဳ႕က စိတ္ပညာ ဆရာတစ္ဆူ အျဖစ္သိၾကသည္၊ သဘာ၀တၳသမား အျဖစ္လဲ ယူဆၾကျပန္သည္၊ လူမႈေပါင္းစည္းေရး သမားဟုလည္း ဆုိၾက သည္၊ ေလာကအဆုံးကုိ သိသူလဲျဖစ္ျပန္သည္၊ 

အထူးအျခားဆုံးမွာ အိႏၵိယႏုိင္ငံၾကီးတြင္ အလယ္ အလတ္ လမ္းစဥ္ကုိ ညႊန္ခဲ႕ေသာ မဟာလူသားၾကီး ျဖစ္ျပန္ သည္၊ လူမႈသမုိင္းေၾကာင္းတြင္ အရွည္ၾကာဆုံး လူ႕အဖြဲ႕အစည္းကုိ ထူေထာင္သူလဲျဖစ္ျပန္သည္၊ ဘိကၡဳ အဖြဲ႕ အစည္းကုိ ထူေထာင္ခဲ႕သည္၊ ကမၻာအရပ္ရပ္မွ လာေရာက္ၾကေသာ ေရႊ၀ါေရာင္ဆင္ျမန္းထားေသာ ရဟန္း ေတာ္မ်ားသည္ တည္ျငိမ္မႈ၊ ေအးခ်မ္းမႈ၊ သစ္လြင္မႈတုိ႕ျဖင့္ မဟာေဗာဓိေစတီေတာ္ ၀န္းက်င္ကုိ အလွဆင္ ေန ၾကသည္၊ ထုိသုိ႕ လွပေသာေန႕ထူးကုိ ကုိယ္တုိင္ ပါ၀င္ရင္း တုိးေ၀ွ႕ပူေဇာ္ခြင့္ ရသည္မွာ ရင္တြင္း စိမ့္စိမ့္ေအးခ်မ္းမႈ တသိမ့္သိမ့္ျဖင့္ ေဗာဓိေညာင္ပင္ေလတုိးသံတုိ႕သည္ ဓမၼသံစဥ္ အလွကုိ  ေဖာ္က်ဳးေနသလုိရွိသည္၊

Saturday, June 11, 2011

အိႏၵိယ ခရီးသည္

အိႏၵိယႏုိင္ငံသုိ႕ႏွစ္ၾကိမ္ေျမာက္ေရာက္ခဲ႕ပါျပီ၊ ပထမအၾကိမ္္ေရာက္ခဲ႕ရစဥ္က သီရိလကၤာႏုိင္ငံမွ တဆင့္ ေရာက္လာခဲ႕ျခင္းျဖစ္သည္၊ ကုိလံဘုိျမိဳ႕ ဘႏၵရာႏုိက္ေကးေလဆိပ္မွ ၂၀၁၁ ဒီဇင္ဘာလ ၃၀ရက္ မနက္ပုိင္း ၉ နာရီတြင္ပ်ံသန္းခဲ႕ေသာ ေလယာဥ္သည္ ခ်င္ႏုိင္းေလဆိပ္သုိ႕ မနက္ပုိင္း ၁၀နာရီ ၃၀ မိနစ္ေက်ာ္ ေက်ာ္ တြင္ ေရာက္ရွိပါသည္၊ ေလယဥ္ေပၚတြင္ကုလားတစ္ဦးႏွင့္ ေတြ႕ပါသည္၊ သူ႕မိသားစုမ်ားျမန္မာျပည္ တြင္ရွိ ေၾကာင္း ေျပာျပသည္၊ ေလဆိပ္အတြင္းမွ ေမာင္းႏွင္ထြက္ခြာလာေသာ ကားေပၚတြင္ သီရိလကၤာသူ မ်ား ကုိ ေတြ႕ရသည္၊ ေနာက္မွ တက္လာေသာ မိမိတုိ႕ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိ တရုိေသေနရာေပးျပီး ကူညီပါသည္၊ ေနပါေစ ဒကာမၾကီးလုိ႕ဘာသာျပန္ႏုိင္ေသာ အမူအယာျဖင့္ ေခါင္းေလးငဲ႕ျပီး ေျပာလုိက္ရသည္၊ 

သီရိလကၤာသူမ်ား သေဘာေပါက္ေအာင္ ေခါင္းရမ္းနည္းေတာ့သိပါသည္၊ ျပည္တြင္းအ၀င္လက္ခံဌာနတြင္ လူေတြစုျပဳံတုိး ေနၾကသည္၊ ကုလားအမ်ားစုျဖစ္သည္၊ မိမိတုိ႕ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိမူ အေနာက္ဘက္ တစ္ေန ရာသုိ႕လက္ညိွဳး ညႊန္ျပပါသည္၊ သူတုိ႕ညႊန္ရာသုိ႕သြားျပီး ပါလာေသာ မိမိကပတ္စပုိ႕ႏွင့္ မိတ္ေဆြရဟန္း ေတာ္က စာရြက္ စာတမ္းမ်ာကုိ စစ္ေဆးေရး အရာရွိအားျပၾကရသည္၊ 

အိႏၵိယအရာမ်ားရွိသည္ သီရီလကၤာႏုိင္ငံသူ ႏုိင္ငံသား အရာရွိမ်ားေလာက္ သေဘာမေကာင္းဟု ထင္မိ သည္၊ မွတ္မိေနပါေသးသည္၊ မန္း သာသနာ့ တကၠသုိလ္ တြင္ေနရစဥ္ ဗုဒၶေဒသနာ ျပန္႕ပြားေရး ဆရာ ေတာ္က

’ လူမ်ိဳး မတူခ်င္ေနပါေစ၊ ႏုိင္ငံ မတူခ်င္ေနပါေစ၊ ယုံၾကည္ကုိးကြယ္မႈ အပုိင္းတူညီလွ်င္ အခ်င္းခ်င္းနား လည္ႏုိင္မႈႏွင့္ ကုိယ္ခ်င္စာနမႈပုိသည္’ဟုေျပာျပဖူးပါသည္၊ 

ဟုတ္ေတာ့လဲ ဟုတ္ပါသည္၊ သီရိလကၤာႏုိင္ငံသည္ ဗုဒၶကုိျမတ္ႏုိးသည္၊ တရားေတာ္မ်ားကုိ ေလးစားၾက သည္၊ သံဃာေတာ္မ်ားကုိ ဦးညြတ္ရုိေသၾကသည္၊ စာေတြ႕ျဖင့္သာသိခဲ႕ရဖူးေသာ ဘ၀သည္ ယခုလုို ခဏ တာေလး တြင္ၾကံဳရေသာ အခုိက္ေလးၾကမွပင္ အရင္ကစာသေဘာမ်ားကုိ အမွတ္ရမိသည္၊ ေလဆိပ္မွ အထြက္တြင္ ျမန္မာျပည္တြင္ေနထုိင္ခဲ႕ဖူးေသာ ကုလားဒကာၾကီးမွ လာေရာက္ ၾကိဳဆုိပါသည္၊ 

တည္ခုိရာသုိ႕နာရီ၀က္ခန္႕ေမာင္းႏွင္ျပီးေနာက္ ပါလာေသာအထုပ္မ်ားႏွင့္ စာအုပ္စာတမ္းမ်ားကုိ ေနရာခ် ထားျပီး ခဏအနားယူၾကသည္၊ လာေရာက္ၾကိဳဆုိေသာဒကာၾကီးမွာလည္း ညေနပုိင္းမွ လာျပီးေတြ႕ ပါဦး မည္ဟုေျပာျပီး ျပန္သြားသည္၊ အိႏၵိယေျမေပၚသုိ႕ ပထမဆုံးေျခခ်ဖူးျခင္းျဖစ္ပါသည္၊ ဘ၀သည္ အစမထင္ ဟုေျပာၾကရာ တစ္ခုေသာဘ၀ႏွင့္ ဘ၀ါဘ၀က ေရာက္ဖူးလွ်င္လဲေရာက္ဖူးပါလိမ့္မည္၊   

ညေနပုိင္းတြင္ ဒကာၾကီးျပန္လာပါသည္၊ ခရီးဆက္ဖုိ႕အတြက္ ရထားလက္မွတ္သြားေရာက္ျပီး ၀ယ္ယူခဲ႕ျပီျဖစ္ ေၾကာင္း ေျပာျပသည္၊ ျပီးေတာ့ ျမိဳ႕ထဲလုိက္ျပီး ျပေပးသည္၊ ျမန္မာျပည္တြင္ ေနဖူးေသာ ကုလားမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ပါ သည္၊ ျမန္မာလုိေျပာတတ္ၾကသည္၊ သူတုိ႕ေစ်းကုိ ျမန္မာေစ်းဟုေခၚေၾကာင္း ေျပာျပသည္၊ ေစ်းထဲတြင္ အိႏၵိယရူပီးလည္လွယ္ၾကသည္၊ ညေနပုိင္းတြင္ ကမၻာေပၚတြင္ တတိယ အၾကီးဆုံးဟုေျပာၾကေသာ မဒရပ္ ဆိပ္ကမ္းသုိ႕ ေရာက္ၾကသည္၊ ေလတုိက္ေနသည္၊ လွိဳင္းလာေရာက္ၾကည့္ၾကေသာ လူမ်ားျပည့္ညပ္ ေန သည္၊ ျမန္မာျပည္တြင္ေနဖူးေသာ ဒကာၾကီးတစ္ေယာင္ႏွင့္ ေတြ႕ပါသည္၊ ဓာတ္ပုံရုိက္ၾကသည္၊ ပင္လယ္ကူး သေဘၤာၾကီးမ်ားကုိ မိီးေရာင္တ၀င္း၀င္းႏွင့္ အေ၀းက လွမ္းျပီးျမင္ရသည္၊ 

၂၀၁၁ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂ရက္တြင္ ခ်င္ႏုိင္းမွ ဂယာျမိဳ႕ဆီသုိ႕ဆက္လက္ထြက္ခြာခဲ႕ၾကသည္၊ ရာသီဥတုမွာ အိႏၵိယႏုိင္ငံ အတြင္းပုိင္းေရာက္ေလ ပုိျပီးေအးလာေလျဖစ္သည္၊ ေမာင္းႏွင္ေျပးသြားေနေသာ ရထား ျပတင္းမ်ားတြင္ လာေရာက္တြဲလဲခုိေနေသာ ႏွင္းစက္တုိ႕မွာ အစီအရီ၊ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ဆူးရစ္ျခံဳမ်ား၊ ထေနာင္ပင္မ်ား၊ လယ္ကြင္းျပင္မ်ား၊ ဆိတ္အုပ္မ်ား၊ ေျမနီလမ္းမ်ား၊ ေတာင္တန္မ်ား၊ ဘူတာရုံခပ္ ေသးေသး ေလးမ်ား၊ ဘူတာရုံၾကီးၾကီး မားမားၾကီးမ်ား၊ ေက်းရြာမ်ား၊ ျမိဳ႕ၾကီးမ်ား၊ ေခ်ာင္းမ်ား၊ ေျမာင္းမ်ား၊ တခါတရံ ရထားႏွင့္ အျပိဳင္ေျပးေနေသာ ကားမ်ား၊ ႏြားအုပ္မ်ား၊ လူအုပ္မ်ား၊ ဖုံလုံးၾကီမ်ားသည္ ျမဴႏွင္ေရာျပီး လြင့္ေန ပုံမ်ား၊ ေခါင္ျမီးျခံဳျပီး အဖြဲ႕လုိက္သြားေနသာ ကုလားမမ်ား ကေလးမ်ား၊ မၾကာခဏ လာေရာက္ျပီး သတင္း စာထမင္းႏွင့္ လဘက္ ရည္ လာေရာင္းခ်တတ္ေသာ ရထားေပၚကေစ်းသည္မ်ားတုိ႕ကုိ တလွည့္ စီၾကည့္ျပီး လာခဲ႕ရသည္၊ တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားသည္ ျမန္မာျပည္က ေနရာမ်ားႏွင့္ အေတာ္ဆင္ပါသည္၊ 

ရထားေပၚတြင္ ႏွစ္ညအိပ္ျပီး ေနာက္ ေန႕ ညပုိင္းတြင္ ဂယာျမိဳ႕သုိ႕ ေရာက္ပါေတာ့သည္၊ ဂယာဘူတာသည္ လူမ်ားျဖင့္ ျပြတ္သိပ္ ျပည့္ညပ္ေနပါသည္၊ ရထားေပၚမွ ဆင္းလာေသာ ခရီးသည္မ်ားကုိ လာေရာက္ၾကိဳဆုိၾကေသာ လူမ်ား အလုပ္သမားမ်ားနွင့္ ညပ္ပိတ္ေနရာ လူအၾကားတြင္ တစ္နာရီခန္႕ ေနလုိက္ရသည္၊

‘ ေအာ္ ရန္ုကုန္၊ ရန္ကုန္၊ ရန္ကုန္ဆုိတာ ဒါပါကလား လူေတြကလဲ တုိ႕ရြာက ဘုရားပြဲထက္ေတာင္ စည္ေသး’ ကုိ အမွတ္ရျပီး ကုိရင္သိန္းတန္ကုိ သတိရမိေသးသည္၊ ဂယာဘူတာမ်ား သူေရာက္ခဲ႕မိလွ်င္ ဘယ္လုိေျပာမည္ မသိ၊ 

ကုိယ္တုိင္ ျငီးခ်င္စိတ္ ေပါက္မိသည္ ‘ေအာ္ ဂယာ ဂယာ၊ ဂယာဆုိတာ ဒါပါကလား လူေတြကလဲ တုိ႕ျမန္မာႏုိင္ငံက လူေတြထက္ေနာင္ ညစ္ပတ္ေသး’

Friday, June 10, 2011

မဟာေဗာဓိ

မဟတၱမဂႏၶီ၏ေခါင္းေဆာင္မႈေအာက္တြင္ က်င္းပျပဳလုပ္ေသာ အိႏၵိယကြန္ကရက္က ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၂၂ ဂယာ တြင္ စည္းေ၀းေသာ ဗုဒၶဘာသာကြန္ဖရင့္အားအသိမွတ္ျပဳျပီး အိႏၵိယႏုိင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရျပီးေသာအခါ မဟာေဗာဓိေစတီေတာ္ၾကီးကုိဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႕အား ျပန္လည္ ေပးအပ္မည္ဟု ကတိထားခဲ႕သည္၊ သုိ႕ေသာ္ ယခုတုိင္( ၂၀၁၁) ဆုိပါ ကတိသည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား အတြက္ မျဖည့္ဆီးႏုိင္ခဲ႕ေပ။

အၾကိမ္ၾကိမ္ၾကိဳပမ္းျပီး ေနာက္တြင္ မဟာေဗာဓိေစတီေတာ္ ျပန္လည္ရရွိေရး အတြက္ဖြဲ႕စည္းခဲ႕ေသာ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ အဖြဲ႕ၾကီးက ဟိႏၵဴဘုန္းေတာ္ၾကီး မဟန္႕၏ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္မွ လုံး၀လြန္ျမာက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ႕ေသာ္လည္း ဗီဟာျပည္နယ္ အာဏာပုိင္မ်ားလက္သုိ႕ ထိန္းခ်ဳပ္ခြင့္ကုိ ဆက္လက္ေပး အပ္ခဲ႕ရျပန္ သည္၊

ခရစ္ ၁၉၄၉တြင္ ဗီဟာျပည္အစုိးရသည္ အိႏၵိယႏုိင္ငံ၏ ပထမဆုံးသမၼတျဖစ္ေသာ  ရာဇျဒာပရာဆတ္ကုိ ဦးေဆာင္ေစလွ်က္ ေကာ္မတီ အစည္းအေ၀း တစ္ရပ္ယူ ေခၚခဲ႕သည္၊ ထုိေကာ္မတီမွ မဟာေဗာဓိေစတီ ေတာ္ ၾကီးႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး ၁၉၄၉ ဥပေဒတစ္ရပ္ကုိ ဖန္တီးဖြဲ႕စည္းႏုိင္ခဲ႕သည္၊ ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္ေလးဦးႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ေလးဦးစီပါ၀င္ေစလွ်က္ ျပည္နယ္တရားေရး ၀န္ၾကီးေဟာင္းကုိ သဘာပတိခန္႕လွ်က္ ေကာ္မတီ တစ္ရပ္ ထူေထာင္ႏုိင္ခဲ႕သည္၊ သဘာပတိသည္ ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္ျဖစ္ရမည္ဟု ဥပေဒအတိအက် ျပဌာန္းခဲ႕ သည္၊ 

တကယ့္လက္ေတြ႕တြင္မူ ျပည္နယ္တရားသူၾကီးကသာ မဟာေဗာဓိေစတီေတာ္ ၾကီးႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ေကာ္မတီ ကိစၥအ၀၀ကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ထားခဲ႕သည္၊ မၾကာခဏျဖစ္ေလ့ရွိေသာ ျဖစ္ရပ္မွာ ေကာ္မတီသက္တမ္း ကုန္ဆုံး၍အသစ္ေကာ္မတီမဖြဲ႕ႏုိင္ေသးမီ ၾကးကလာမ်ား၌ ျပည္နယ္တရားသူၾကီးကသာ တစ္ဦးတည္း ေဆာင္ရြက္ေလ့ရွိသည္၊ ထုိျဖစ္ရပ္သည္ အျခားေသာ ေကာ္မတီ၀င္မ်ားႏွင့္ တရားသူၾကီး၏ လုပ္ပုိင္ခြင့္ အာဏာ အေျခ အေနကုိ ထင္ထင္ရွားရွား သိႏုိင္သည္၊ ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္ေကာ္မတီ၀င္မ်ားသည္ တရားသူၾကီး၏ လက္ပါးေစအျဖစ္ ေတြ႕ျမင္ႏုိင္ျပီး ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ေကာ္မတီ၀င္မ်ားမွာမူ ျပယုဂ္ အျဖစ္သာရွိခဲ႕ၾကသည္၊ ထုိ႕ထက္ ပုိဆုိးသည္ကား ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္ တစ္ဦးအေနနဲ႕ တရားသူၾကီးသည္ ဟိႏၵဴဘုန္းေတာ္ၾကီးမဟန္႕၏ လႊမ္းမုိးျခင္း ၾကီးၾကီးမားမား ရွိခဲ႕ျပန္သည္၊ ဤနည္းအားျဖင့္ လူမ်ိဳးေရးႏွင့္ သက္ဆုိင္မႈမ်ား ခ်ဲ႕ထြင္လာခဲ႕ၾကျပီး ယခင္ပုိင္ရွင္ ( မဟန္႕) သည္ ထိန္းခ်ဳပ္မႈကုိ မစြန္႕လႊတ္ခဲ႕ေပ။

၁၊ ဥပေဒသည္ အိႏၵိယအစုိးရ၏ ေလစားထုိက္ေသာဘာသာေရးဆုိင္ရာ အခ်က္အလက္ ၂၆ ဖြဲ႕စည္းပုံကုိ ဆန္႕က်င္လွ်က္ရွိသည္၊

၂၊ ဥပေဒသည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား၏ ဆႏၵကုိဆန္႕က်င္သည္၊ အထြတ္အျမတ္ထားရာမ်ားျဖစ္ေသာ မူဆလင္ ဘာသာ၀င္၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္၊ ဟိႏၵဴဘာသာ၀င္၊ ဂ်ဴးဘာသာ၀င္တုိ႕၏ ျမင့္ျမတ္ေသာေနရာတုိ႕သည္ ယင္းတုိ႕၏ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားကသာ အုပ္ခ်ဳပ္ေနသည္၊ အိႏၵိယႏုိင္ငံတြင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ တုိ႕ အတြက္သာ ဆုိပါ အခြင့္ထူးကုိ လက္လြတ္ဆုံးရႈံးေနရသည္၊

၃၊ ဥပေဒေၾကာင္း အရတြင္လည္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႕သည္ အျခားေသာ အဖြဲ႕၀င္တုိ႕၏ မသမာေသာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တုိ႕ကုိသာ လက္ခံ ၾကရျပန္သည္၊

၄၊ ရန္လုိေသာ ဟိႏၵဴဘာသာသည္ အိႏိၵယႏုိင္ငံပါတီမ်ားတြင္ အႏၱရယ္ေပးျခိမ္းေျခာက္ေလ့ရွိသည္၊ လူမ်ိဳးၾကီးဟိႏၵဴတုိ႕၏ ဗုဒၶဘုရားရွင္သည္ ဗိသွ်ႏု၏ လူ၀င္စားသာျဖစ္သည္ဟူေသာ တုိက္ခုိက္မႈမ်ား ေတြ႕ႏုိင္သည္၊

၅၊ ဥပေဒသည္ အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈႏွင့္ အလြဲသုံးစားျပဳျခင္းတုိ႕ကုိ အားေပးေထာက္မႈရွိေနသည္၊
အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈမ်ား

ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ကမၻာအရပ္ရပ္မွလာေရာက္ၾကေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႕သည္ မဟာေဗာဓိေစတီ ေတာ္ ျပဳျပင္ထိမ္းသိမ္းရန္ႏွင့္ မဟာေဗာဓိ တစ္၀ုိက္တြင္ သီတင္းသုံးၾကေသာ ဗုဒၶဘာသာ ရဟန္းေတာ္မ်ား ေထာက္ ပံ႕ႏုိင္ရန္ ေဒၚလာသန္းခ်ီျပီး လွဴဒါန္းလွ်က္ရွိသည္၊ ဥပေဒသတ္မွတ္ထားေသာ အခ်က္လက္မ်ားေၾကာင့္ ၾကီးၾကပ္ေရး တာ၀န္ႏွင့္ မဟာေဗာဓိ ေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီးအား လုိအပ္ေသာ လွ်ပ္စစ္မီးတုိ႕ အတြက္ အသုံးခ် မႈမ ေတြ႕ရပါ၊ ေကာ္မတီအဖြဲ႕၀င္မ်ား လွဴဒါန္းထားေသာ ဘ႑ာေငြမ်ားကုိ ကုိယ္က်ိဴး အတြက္ အသုံးျပဳေနၾကသည္၊

ကုလသမဂၢအဖြဲ႕ၾကီးက မဟာေဗာဓိေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီးသည္ အလြန္အေရးပါ အရာေရာက္ေသာ ကမၻာ့ အေမြအႏွစ္အျဖစ္၂၀၀၂ ခုႏွစ္တြင္ သတ္မွတ္ထားေသာ္လည္း ဤကဲ႕သုိ႕အေရးၾကီးလွေသာ ေနရာျမတ္ အတြက္ တိက်ေသာ ဆုံးျဖတ္မ်ား လုိအပ္ခ်က္မ်ားကုိ ျပီးေျမာက္ေအာင္ေဆာင္ရြက္သည္မရွိပါ၊

ခရစ္ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္တြင္ ေဗာဓိပင္ျမတ္မွ အကုိင္းကုိ တိတ္တဆိတ္ ျဖတ္ေတာက္ျပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေကာ္မတီသည္ ခ်မ္းသာေသာ ေငြပုိင္ရွင္မ်ားသုိ႕ ေရာင္းခ်ခဲ႕သည္၊

ထုိျဖစ္ရပ္ျဖစ္ပြားျပီး ေနာက္ မၾကာမီပင္ မဟာေဗာဓိ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အၾကီးအကဲ ရဟန္းေတာ္ ႏႈတ္ထြက္သြား ခဲ႕သည္။

မဟာေဗာဓိ


ပထမံ ေဗာဓိပလႅကၤ ံ၊ ဒုတိယဥၥ အနိမိသံ။
တတိယံ စကၤမံ ေသဌံ၊ စတုတၳံ ရတနာဃရံ။
ပဥၥမံ အဇပါလဥၥ၊ ဆဌံစ မုစလိႏၵကံ။
သတၱမံ ရာဇာယတနံ၊ သတၱဌာန မဟံ နေမ။

ဘုရားရွင္ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ရရွိေတာ္မူရာ မဟာေဗာဓိေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီး တစ္၀ို္က္တြင္ လာေရာက္ ၾကည္ညိဳဖူးေျမာ္ၾကေသာ သူေတာ္စင္တုိ႕ျဖင့္ စည္ကားေနပါသည္၊ အတုိင္းတုိင္း အျပည္ျပည္မွ လာေရာက္ ၾကေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႕၏ ပီတိျဖင့္ဖုံးလႊမ္းေနေသာ အသြင္အျပင္တုိ႕မွာ ျမင္ရသူတုိ႕ကုိပါ ၾကည္ႏူးေစ ပါသည္၊ ဆိတ္ျငိမ္စြာတရားရႈမွတ္ေနေသာ ေယာဂီတုိ႕သည္ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ေနေသာ ဓမၼသံစဥ္ႏွင့္ အညီ ျငိမ့္ေညာင္း ပဏာတင့္လွသည္၊ ဘုရားရွင္သည္ အတုမဲ႕ဉာဏ္ရွင္ျဖစ္ေတာ္ျပီးေနာက္ တစ္ေနရာလွ်င္ ခုႏွစ္ ရက္စီစံေသာ ဗုဒၶ၀င္ အစ ဌာနျမတ္မ်ားကုိ ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးဖူးေျမာ္ရသည္မွာ ရင္တြင္းစိမ့္စိမ့္၊

ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလုံးသည္ သာယာ ေနသည္၊ ႏုိင္ငံတကာမွလာေရာက္ၾကေသာ သူေတာ္စင္တုိ႕၏ ရြတ္ ဖတ္သံသည္ ၀န္းက်င္တစ္ခုလုံးကုိ ပဲ႕တင္ထပ္ေနသလုိရွိေနသည္၊

မဟာေဗာဓိ ေစတီေတာ္ျမတ္သည္ ဂယာရြာတြင္ရွိေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႕၏ ေရွးေဟာင္း အေဆာက္အဦး ျဖစ္သည္၊ မဟာေဗာဓိေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီးသည္ ပတၱနားျမိဳ႕ေတာ္မွ ၁၁၅ ကီလုိမီတာေ၀းျပီး ဗီဟာျပည္ နယ္တြင္ရွိသည္၊ ေမာရိယအင္ပါယာ၏အရွႈင္ အေသာကမင္းတရားၾကီးတည္ထားခဲ႕ျခင္းျဖစ္သည္၊ 

လြန္ခဲ႕ေသာ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ေထာင္ငါးရာက ေဂါတမအႏြယ္၀င္ သိဒၶတၳမင္းသား သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ ရရွိ ေတာ္မူရာ ေနရာတြင္အထြတ္ အျမတ္ထားကုိးကြယ္ခဲ႕ျခင္းျဖစ္သည္၊ အစဥ္အလာအားျဖင့္ မဟာေဗာဓိ ေစတီေတာ္ျမတ္သည္ ကမၻာတစ္၀န္းလုံးမွ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိ႕၏ အထြတ္အျမတ္ထားရာ ေနရာျဖစ္ခဲ႕သည္၊ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ကမၻာအရပ္ရပ္မွလာေရာက္ျပီး အတုမဲ႕ဆရာသခင္အား ပူေဇာ္ၾကသူတုိ႕မွာ သန္းခ်ီျပီးရွိ သည္၊

ခရစ္၁၂ရာစုတြင္ ဂယာ၀န္းက်င္ႏွင့္ အနီး အနားေက်းရြာတုိ႕သည္ မူဆလင္စစ္သားမ်ား၏ က်ဴးေက်ာ္သိမ္း ပိုက္ျခင္းကုိ ခံခဲ႕ရျပီးလွစ္လ်ဴရႈျခင္းခံခဲ႕ရျပန္သည္၊ ခရစ္ ၁၆ ရာစုတြင္ ဟိႏၵဴသူေတာ္စင္ တစ္ပါးသည္ မဟာေဗာဓိေစတီေတာ္ အနီးအနားတြင္ အေဆာင္ငယ္တစ္ခု ေဆာက္လုပ္ခဲ႕သည္၊ ေဆာက္လုပ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္၏ အမည္မွာ မဟန္႕ျဖစ္သည္၊ သူသည္ မဟာေဗာဓိေစတီေတာ္ႏွင့္ အနီး၀န္က်င္ရွိ အေဆာက္ အဦး တုိ႕ကုိ ပုိင္ဆုိင္သူ အျဖစ္ေၾကျငာျပီး ထုိေနရာတစ္၀ုိက္တြင္ အၾကီးမွဴးျဖစ္ခဲ့သည္၊

ခရစ္ ၁၇ ရာစုႏွင့္ ၁၉ရာစုမ်ားတြင္ ျမန္မာဘုရင္မ်ားသည္ သံတမန္မ်ားေစလႊတ္ျပီး လုံေလာက္ေသာ ဘ႑ာေတာ္မ်ားျဖင့္ မဟာေဗာဓိေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီးကုိ ျပင္ဆင္ျခင္း၊ အစားထုိးျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ႕သည္၊ ျဗိတိသွ် အရာရွိတစ္ခ်ိဳ႕တုိ႕မွာလည္း မဟာေဗာဓိေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီး အစားထုိးျပဳျပင္မႈတြင္ အေရးပါ အရာေရာက္ခဲ႕ၾကသည္၊ 

အကၽြႏု္ပ္တုိ႕သည္ ဆာ အလက္ဇန္ဒါ ကာနင္ဟန္( Sir Alexander Cunninggham ) ဆာ အက္ဒြင္ အာႏုိး
( Sir Edwin Arnold ) ဟာမီတန္ ဘူခ်နန္ ( Hamilton Bchannan ) ရာဇင္ဒရာလာ မိၾတ ( Rajendralal Mitra ) ႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာဆုိင္ရာ အေမြအႏွစ္ သမုိင္းတုိ႕ကုိ ျပန္လည္ ေဖာ္ထုတ္ၾကေသာသူမ်ား ထိမ္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ခဲ႕ ၾကေသာ သူမ်ားကုိ ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့ႏုိင္မည္မဟုတ္ပါ၊

ခရစ္ ၁၈၉၂ တြင္ သီရိလကၤာႏုိင္ငံ သားဗုဒၶဘာသာ ၀င္သူေတာ္စင္ အနာဂါရိကဓမၼပါလသည္ မဟာေဗာဓိ ေစတီေတာ္ျမတ္သုိ႕ ဘုရားဖူးအျဖစ္လာေရာက္ခဲ႕သည္၊ အနာဂါရိကဓမၼပါလသည္ သူေတြ႕ျမင္လုိက္ရေသာ မဟာေဗာဓိေစတီ၀န္က်င္မွ ဆင္းရဲခ်ိဳ႕တဲ႕ေသာ အေျခ အေနမ်ားက သူ႕ကုိ အထိတ္တလန္႕ျဖစ္ေစခဲ႕သည္၊  အနာဂါရိကဓမၼပါလသည္ မဟာေဗာဓိ ေစတီ ေတာ္ ျပဳျပင္ေရးအတြက္ လုံေလာက္ေသာ ဘ႑ာမ်ားရွိပါ လွ်က္ႏွင့္ တစ္စုံတစ္ရာျပဳျပင္ျခင္းမလုပ္ပဲ ဗုဒၶဘာသာ ၀င္သူေတာ္စင္တုိ႕၏ လွဴဖြယ္၀တၳဳမ်ားကုိ ဟိႏၵဴဘုန္း ေတာ္ၾကီးက အပုိင္သိမ္းေနသည္ကုိ ျမင္ရေသာအခါ စိတ္ပ်က္၀မ္းနည္းခဲ႕ရသည္၊

ဤသုိ႕ျဖင့္ အနာဂါရိကဓမၼပါလသည္ မဟာေဗာဓိေစတီေတာ္ကုိ ဟိႏၵဴဘုန္း ေတာ္ၾကီး မဟန္႕အာဏာစက္ လက္တြင္းမွ လြတ္လပ္ရန္ ဆုံးျဖတ္ခဲ႕သည္၊ သူ၏ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကုိ ထေျမာက္ ေအာင္ျမင္ေစရန္ မဟာ ေဗာဓိ ေစတီေတာ္ျမတ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္သူေတာ္စင္တုိ႕အုပ္ခ်ဳပ္မႈ လက္ ေအာက္ျပန္ ေရာက္ရန္ အျပည္ျပည္ ဆုိင္ရာ အဖြဲ႕အစည္းကုိ တည္ေထာင္ဖြဲ႕စည္းခဲ႕သည္၊

ကမၻာတစ္၀န္းလုံးမွ ဗုဒၶဘာသာ၀င္သူေတာ္စင္တုိ႕သည္ မဟာေဗာဓိေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီး ဗုဒၶဘာသာ ၀င္သူ ေတာ္စင္တုိ႕လက္ေအာက္၌သာ ထားရွိေရးကုိ စတင္ အေရးဆုိလာၾကသည္၊ အနာဂါရိကဓမၼပါလ၏ ေဆာင္ ရြက္ခ်က္တုိ႕သည္ ဟိႏၵဴဘုန္းေတာ္ၾကီး မဟန္႕ကုိ အလြန္အမင္းေဒါသထြက္ေစခဲ႕သည္႕အတြက္ ဗုဒၶ ဘာသာရဟန္းေတာ္မ်ားကုိ ကုိယ္ထိလက္ေရာက္ တုိက္ခုိက္မႈမ်ားကုိ ညႊန္ၾကားေစခုိင္းခဲ႕သည္၊ အနာဂါရိက ဓမၼပါလည္ ျခိမ္းေျခာက္မႈမ်ားရွိေနေသာ္လည္း တုန္လႈပ္မႈမရွိခဲ႕ေပ။

Friday, June 3, 2011

အလည္တယ္ ပုဂံ

ဦးဘေသာ္သည္ အသက္ ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္ျပီ၊ ေျမးမ်ားပင္ ေနာက္ထပ္မ်ိဳးဆက္ တုိးၾကေတာ့မည္၊

ေျမးမ်ား သုံးႏွဳံးေျပာဆုိေသာ ေခတ္စကားမ်ားကုိ ဦးဘေသာ္ နားမလည္ေတာ့ပါ၊ ရံဖန္ရံခါ တုိင္းတစ္ပါး စကားမ်ားကုိ ေဖာ္ေဖာ္သီသီေျပာဆုိေနေသာ ေျမးမ်ားကုိ ၾကည့္ျပီး မ်က္လုံးျပဴးရသည္၊ ဘာရယ္ေတာ့ မသိ၊
တစ္ေန႕တြင္ ရြာမွ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းတုိ႕ေရာက္လာရာ

‘ ငါ့ ေျမးေရ၊ ဒီမွာရြာက အမ်ိဳးေတြ ေရာက္ေနတယ္၊ ငါ့ေျမး မဂၤလာေဆာင္တုန္းက ဓာတ္ပုံေတြထည့္တဲ႕ အလည္တယ္ပုဂံ ယူခဲ႕ပါကြ’ သူတုိ႕ၾကည့္ရေအာင္လုိ႕၊

ေတာကေရာက္လာေသာ မိတ္ေဆြတုိ႕ မည္သုိ႕ေတြးၾကမည္မသိပါ၊

‘ အာ အဖုိးကလဲ ဓာတ္ပုံ album ပါဗ်’