၈၄ လမ္းေပၚက ေအာ္တာမ်ား

From sanna to panna

 ' မွတ္သားျခင္းမွ ပညာသုိ႕ '

မႏၱေလးျမိဳ႕၊ ၃၁ လမ္း ၃၂ လမ္းၾကားတြင္ ရွိေသာ ဗုဒၶတကၠသုိလ္ၾကီး၏ အဓိပတိ ဆရာၾကီး ဦးျမင့္ေဆြ ေျပာေလ့ရွိေသာ စကားေလး တစ္ခြန္းျဖစ္ပါသည္၊

‘အရွင္ဘုရားတုိ႕၊ ဦးဇင္းတုိ႕ မ်ားမ်ားမွတ္မွတ္ရတယ္၊ အဲလုိမွတ္ပါမ်ားရင္ ပညာတတ္ျဖစ္လာမယ္’

ဆရာၾကီးသည္ ဆုိပါစာသားကုိ white board ေပၚတြင္ ေဆာ့ပင္( maker) ျဖင့္ေရးျပသည္၊  

ဆုိပါဗုဒၶတကၠသုိလ္ၾကီးသည္ ပါဠိ( pali) သကၠတ( Sanskrit)ႏွင့္ English တုိ႕ကုိ ပုိ႕ခ်သည္၊

အထက္တန္းမ်ားတြင္ ဟင္ဒီ၊ ျပာကတ၊ ျဗဟၼီ( အေသာက ေခတ္က ပါဠိ) တ႐ုတ္ဘာသာ စသည္တုိ႕ကုိ သင္ၾကားေပးသည္၊ သင္တန္းမ်ားတြင္ ရဟန္းေတာ္မ်ားပါသည္၊ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားလဲပါသည္၊ သီလရွင္မ်ားကုိလဲ ေတြ႕ႏုိင္သည္၊ ေက်ာင္းသား အရြယ္မ်ားသာမက ေက်ာင္းအုပ္ အေဟာင္းၾကီးမ်ားလဲ လာေရာက္တက္ၾကသည္၊ သင္ယူေလ့လာၾကသည္၊  

သင္တန္းမခ်ိန္မွာ ေန႕လည္ပုိင္းမွ စတင္သည္၊ ေန႕ခင္း တစ္နာရီမွ ညေနေလး နာရီ အထိျဖစ္သည္၊ ေက်ာင္းခ်ိန္မီရန္ အေနာက္ျပင္ ခ်မ္းသာၾကီးေက်ာင္းတုိက္မွ အေရာက္ေျပးရသည္၊ ဆြမ္းစားျပီး ထမင္းလုံးစီခ်ိန္ မရပါ၊ ေနပူပူတြင္ သြားရသည္၊

မႏၱေလးျမိဳ႕ေနပူမွန္း အဲဒီအခ်ိန္ေတြက်မွ ေကာင္းေကာင္းသိပါသည္၊ မန္းျမိဳ႕  ကုိခ်စ္လြန္းလုိ႕ အျပစ္ မဆုိခ်င္ေပမယ့္ သူကေတာ့ ရက္စက္တာ အမွန္ပါ၊

ေက်ာင္းသြားေဖာ္ အျဖစ္ ဦးၾသဘာသ( ကဗ်ာ ဆရာ၊ သက္တန္႕လွိဳင္း) အတူသြားရေလ့ရွိသည္၊ သူသည္ ကဗ်ာဆရာစစ္စစ္ျဖစ္သည္၊ ေန႕တုိင္း ကဗ်ာေရးသည္၊ သူ႕အိပ္ယာေဘးက စာအုပ္ထူထူၾကီးတြင္ စာမ်က္ႏွာတုိင္းနီပါး ကဗ်ာေတြ သုိသိပ္ထားသည္၊ အိပ္ယာနီးခ်င္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္လဲ ပုိျပီးသိသည္၊

သူကဗ်ာ ေရးျပီးလွ်င္ က်ဳပ္ကုိ အဖတ္ခုိင္းတတ္သည္၊ အသံေနအသံထားေလးနဲ႕ လုပ္ပါလုိ႕လဲ အဆစ္ေတာင္းတတ္သည္၊ ဘာရယ္ေတာ့ မသိ သူ႕ျခင္ခ်င္း ေျပပါေစေတာ့လုိ႕ ေတြးျပီး ဖတ္ခ်င္တ့ဲ အသံနဲ႕ဖတ္ျပလုိက္သည္၊ က်ဳပ္သူ႕ကဗ်ာကုိ ဖတ္ျပီးတုိင္း ေကာင္းလုိက္တာတ့ဲ သူေျပာတတ္သည္၊

သူ႕ကဗ်ာကုိလား၊ က်ဳပ္အသံကုိိ ေျပာတာလားေတာ့ မခြဲျခားတတ္ပါ၊

သူကေက်ာင္းသြားလွ်င္ ခပ္ေစာေစာသြားတတ္သည္၊ သြားျပန္လွ်င္လဲ ၂၆ ဘီလမ္းကေန နာရီစင္ၾကီး အထိလမ္းေလွ်ာက္သည္၊ ျပီးေတာ့မွ ေတာင္ဘက္တည့္တည့္သုိ႕ ေထာင္တက္သည္၊ ၃၁လမ္းေရာက္လွ်င္ ဘယ္ဘက္ခ်ိဳးေကြ႕ျပီး ၈၃ လမ္းတက္သည္၊

က်ဳပ္က သူသြားသလုိ မသြားဘူး၊ ျဖတ္လမ္းဆုိျပီး ေဂြးခ်ိဳတုိက္ထဲ စ၀င္သည္၊ ေနာက္ မုိးေကာင္းကုိ ျဖတ္ထြက္သည္၊ အိမ္ေတာ္ရာတုိက္ ဒကၡိဏ၀န္ကေန တဆင့္ ကုိင္းတန္းေစ်း ဆက္ေလွ်ာက္သည္၊ သက်သီဟဘုရားနားေရာက္ေတာ့ အေရွ႕ဘက္ျဖတ္တက္ျပန္သည္၊

၃၁ လမ္းေရာက္ေတာ့ အေရွ႕ဘက္ျဖတ္လုိက္သည္၊ အလာလမ္း မတူေသာ္လဲ အျပန္တြင္ ကဗ်ာဆရာႏွင့္ လမ္းခ်င္း တူေနတတ္သည္၊

‘ကုိေဉယ် ခင္ဗ်ားလမ္းက ဘယ္နဲ႕ ျဖတ္လမ္းက်ရဲ႕လား’

‘အဲဒါေတာ့ မသိဘူးဖ်ာ့၊ ဒါေပမယ့္ တပည့္ေတာ္က လမ္း အရွည္ကုိၾကီးကုိ တစ္ေမွ်ာ္တစ္ေခၚေလွ်ာက္ရတာ စိတ္မရွည္ဘူး၊ ခဏသြားလုိက္ ေကြ႕လုိက္၊ ခဏသြားလုိက္ ျဖတ္တက္လုိက္ကုိ ၾကိဳက္တာ၊ တပည့္ေတာ္သြားတ့ဲ လမ္းကုိ ေျဖာင့္လို္က္ရင္ေတာ့ လမ္းရုိၾကီး အတုိင္း မကြာဘူးထင္တာပဲ၊

‘ေအာ္ အင္း၊ ခင္ဗ်ားက ေအာ္တာ သမားပဲ’

‘ဘုရား ဘာလဲ ေအာ္တာ မသိဘူးေနာ္’

‘တင္ပ၊ Alter ၊ ဒါမွမဟုတ္ Alternative လုိ႕လဲေခၚပါတယ္၊ ကဗ်ာလုိေျပာရရင္ေတာ့ ေဖာက္ထြက္ေပါ့၊ 

 အၾကီး အက်ယ္ မေျပာင္းလဲတ့ဲ လွည့္ကြက္ေလးေတြေပါ့’

‘ေအာ္ အဲလုိလား’

ညေနပုိင္း ၅နာရီေလာက္တြင္ ေက်ာင္းျပန္ေရာက္သည္၊ လမ္းတြင္ ကဗ်ာဆရာ့ အာေဘာ္မ်ားကုိ ၾကားရသည္၊

ဆရာၾကီးေျပာေသာ ‘မ်ားမ်ားမွတ္ ပညာတတ္ျဖစ္လာမယ္’ ဟူေသာ စကားကုိ တကၠသုိလ္သင္ခန္းမ်ား အတြင္း သာမက ၈၄ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ သက္တန္႕လွိဳင္း၏ Alter ၊ Alternative ေတြကုိပါ နားေထာင္ရင္း မွတ္မိေနတတ္သည္၊

သူေျပာေနက် သူ႕ကဗ်ာေခါင္းစဥ္ေတြ

ထရံေပါက္က ေခ်ာင္းၾကည့္တ့ဲ လမင္း

အလြမ္း အသုိးေတြ

ရင္ထဲျပိဳဆင္းလာတ့ဲ တိမ္ေတြ

တမ္းခ်င္းတစ္ပုဒ္ အတြက္ ပန္းတစ္ တစ္ဆုပ္

အလြမ္းနာရီ အုိေဟာင္း စကၠန္႕ မေျပာင္း

ဆုိတာေတြၾကားေနရေတာ့

ဆရာၾကီးေျပာတ့ဲ from sanna to panna ၊ ‘မွတ္သားျခင္းမွ ပညာသုိ႕ ‘ ဆုိတာ ေတြတစ္မ်ိဳးေျပာင္းသြား သလုိလုိၾကီးျဖစ္ေနတတ္ပါသည္၊  

ေနာက္တစ္ေန႕ ၈၄ လမ္းေပၚေရာက္ေတာ့-

‘ကုိၾသ၊ က်ဳပ္လဲ တစ္ခါ တစ္ေလ ေအာ္( Alter) ခ်င္စိတ္ေတြေပါက္ေနတယ္ဖ်ာ့’

‘မေျပာင္းလဲတ့ဲ သမားရုိးက် လွည့္ကြက္တစ္ခုေပါ့’

အဲဒါ သူကေျပာတာပါ၊ သူ႕ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေငးေန၏၊ ကဗ်ာေရးေနပုံရသည္၊

‘လာျပန္ျပီ မွတ္ဟ၊ ေအာ္( Alter) လုိက္ဦး’

အဲဒါက က်ဳပ္ေျပာတာပါ၊

မွတ္ခ်က္၊ ။သူ႕ကဗ်ာမ်ားကုိ ျမန္မာႏုိင္ငံ အတြင္းရွိ မည္သည့္ ဂ်ာနယ္၊ မဂၢဇင္း၊ လုံုခ်င္း၀တၳဳ၊ ႏွစ္ပတ္လည္ စာေစာင္၊ အထိမ္းအမွတ္ စာေစာင္ စသည္တုိ႕တြင္ ေဖာ္ျပသည္ဟု မၾကားဖူးေသးပါ၊ 
သုိ႕ေသာ္ သက္တန္႕လွိဳင္းသည္ ကဗ်ာ ဆရာစစ္စစ္ျဖစ္သည္။