ေဆာင္း တစ္ည၀ယ္

ေဆာင္း၊ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးသိခ့ဲဖူးသည္၊ 

ဟုိအေ၀းေတာတန္းမ်ားဆီက ကသုတ္ကရက္ေျပးလာတတ္တ့ဲေဆာင္း၊

ေတာင္ျပန္ေလအပင့္တြင္ ေသာင္ျပင္မွာ ေၾကြလြင့္ပ်က္္ပ်ယ္သြားတတ္တ့ဲေဆာင္း၊ 

ရုတ္တရက္ ၀င္ေရာက္ေပြ႕ဖက္ျပီး တဖက္သားကုိ ရင္တုန္လွိဳက္ေမာေအာင္ျပဳတတ္တ့ဲ ေဆာင္း၊   

ခ်င္းတြင္း ေသာင္ျပင္ျပန္႕ျပန္႕တြင္ ကခုန္ျမဴးထူးေနတတ္တ့ဲ ေဆာင္း၊ေတာင္ျပန္ေလလုိ ခ်င္းတြင္းျမစ္ျပင္ကုိ လွိဳင္းၾကမ္းၾကီးမ်ား မထေစပဲ ရွက္ေသြးျဖန္းရုံ ေဆာ့ျမဴတ့ဲေဆာင္း၊ 

အေတြးေတြထဲ ပုံရိပ္ေတြ အထပ္ထပ္ေပးခ့ဲတ့ဲ ေဆာင္း၊ေတြးမိတုိင္း ရင္ခုန္ပါတယ္ေဆာင္း။

'ဘုန္းၾကီးအခုလုိ တအားေအးတ့ဲ ေဆာင္းညဆုိရင္ကုန္းထိပ္ေစတီေတာ္ဆီက ေခါင္းေလာင္းသံၾကားရတတ္

တယ္၊ တစ္ခ်က္တည္းပဲ ထုိးပါတယ္၊ ည ဆယ့္ႏွစ္နာရီေလာက္ဆုိရင္ တပည့္ေတာ္တုိ႕အိမ္ကေန အတုိင္းတုိင္း ၾကားေနရပါတယ္၊ ဘုန္းဘုန္းညညက်ရင္ နားေထာင္ၾကည့္ပါ၊ 

သူ႕မ်က္ႏွာတြင္ စုိးထိတ္ရိပ္တုိ႕ အလိပ္လိပ္ျဖင့္ေျပာေနသည္၊ ေဆာင္းဆည္းဆာသည္ ေတာင္စြယ္တြင္ အေရာင္စုံျခယ္လွ်က္ ႏႈတ္ဆက္ေနသလုိလုိ..။

ထုိညတြင္ က်ဳပ္အိပ္မေပ်ာ္၊ေခါင္းေလာင္း ထုိးသံကုိ နားစြင့္မိသည္၊ ေဆာင္းညမုိ႕ ေလတုိးသံ တရွဲရွဲတုိ႕ေအာ္ျမည္ေနသည္၊ ခပ္လွမ္းလွမ္းေတာတန္းထဲက ႏွင္းေပါက္တုိ႕ တေျဖာေျဖာက်သံသည္ျဖိဳးျဖိဳး ေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ ညံေနတတ္သည္၊ ေတာေက်ာင္းေလး တံစက္ျမိတ္က ႏွင္းေပါက္တုိ႕ ေၾကြက်သံသည္ နံရံေခါက္ေလသလား ထင္မိ

သည္၊ နားထဲ၀ဲလည္ခတ္ေနသည္၊

လက္၀ဲသုႏၵရ၏ ‘သံ၀ါေျဖာက္ေျဖာက္၊ ဆီးႏွင္းေပါက္တုိ႕၊ မုိးေလာက္ျပင္းထန္၊ သြန္္ခ်ျပန္ေသာ္’ ကုိ မရြတ္အားႏုိင္၊ ရြာဦးကုန္းထိပ္ေစတီေတာ္ဆီက ေခါင္းေလာင္းထုိးသံနားစြင့္ေနမိသည္၊ 
ထုိညက ေခါင္းေလာင္းထုိးသံ မၾကားရပါ၊ ရင္တြင္ တဒုတ္ဒုတ္ခုန္ေနသံေၾကာင့္ မၾကားရေလသလား မေျပာတတ္ပါ၊

ခ်င္းတြင္းျမစ္ေဘး ေတာင္တန္းေဆာင္းညမ်ားသည္ အေအးပုိသည္၊ အေတြးပုိေစသည္၊ ၾကယ္စုံေတာက္သည္၊ ေကာင္ကင္ျပာျပာသည္ ၾကယ္စင္မ်ား တြဲရရြဲျဖင့္ ပန္းဆုိင္းၾကီးလုိလွေနတတ္သည္၊ ၾကယ္ေရာင္ျပျပျဖင့္ ျမက္ခင္းျပင္တြင္ ေဖာက္ယက္ထားေသာ လမ္းတုိ႕သည္ လေရာင္ေအာက္တြင္ အျငိမ္မေနပဲ ဟုိဒီတိမ္းျပီး ယိမ္းကေနသလုိထင္မိသည္၊

ေတာတန္းမ်ားႏွင့္သစ္ပင္ျမင့္ျမင့္ၾကီးတုိ႕သည္ ေလေနာ့ေနာ့တြင္ ေသာ့ကေရာ့ျဖင့္ ေ၀းလုိက္နီးလုိက္
ျဖစ္ေနသည္၊ ေခါင္းေလာင္းထုိးသံမၾကားရပါ၊

ၾကယ္ေၾကြတာေတာ့ျမင္လုိက္မိသည္၊ ရင္ထဲလွိဳက္ကနဲ႕….။

ေဆာင္းည၏ ႏွင္းေပါက္တုိ႕ တေျဖာက္ေျဖာက္ႏွင့္…။

‘ဘုန္းၾကီး ဒီလုိေအးတ့ဲေဆာင္းညေတြဆုိရင္ဆတ္မၾကီး သားေပါက္ေလး တစ္ေကာင္နဲ႕ ေရာက္ေရာက္လာ

တတ္တယ္၊
ေတာ္ေတာ္လွတ့ဲဆတ္မၾကီး သားအမိပါဘုန္းဘုန္း၊ တပည့္ေတာ္တုိ႕လဲ အစေတာ့ဘယ္သိမလဲ ေသနတ္
ထမ္းျပီးေနာက္ေယာင္ခံလုိက္တာေပါ့၊
လက္တစ္ကမ္းပဲ ျပစ္ရေတာ့မလုိ၊ျပစ္ရေတာ့မလုိနဲ႕ပဲ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဘုရားကုန္းေရာက္လာေတာ့တာ၊ လေရာင္ေဖြးေဖြးေအာက္တင္ပဲ ၾကည့္ေနရင္း ဆတ္မၾကီး သား အမိေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတာ.........
ဘုန္းဘုန္းေရ၊ ေဆာင္းညေတြဆုိ ခဏ ခဏၾကံဳရပါတယ္’ 

သူ႕အသံေတြတုန္ေနသည္ ထင္မိသည္၊

ေဆာင္းညသည္ တိတ္ဆိတ္လုိ႕၊ တစ္ေရးႏုိးေက်းငွက္တုိ႕ အေတာင္ခတ္သံႏွင့္ ေဆာင္းေလသ့ဲသ့ဲ သုတ္ျဖဴးသံတုိ႕ကုိ နားစြင့္မိသည္၊ သူတုိ႕ သားအမိလာေလျပီလား ေတြးမိသည္၊

ေဆာင္းညသည္ ယိမ္းကသည္၊ ေဆာင္းည စိတ္တုိ႕သည္လဲ ယိမ္းကေနသလုိပင္ ထင္ရသည္၊

ေဆာင္း၊ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးသိခ့ဲဖူးသည္၊

‘ဒီေဆာင္းႏွင္းျမဴရယ္..ကုိယ္ခ်င္းမစာတယ္....ခ်မ္းတယ္...ခ်မ္းတယ္ ေမးခုိက္ခုိက္တုန္ေအာင္..

.ေစာင္နဲ႕ျခဳံေတာင္မလုံဘူး…အခ်စ္ရယ္……မင္းကုိယ္ေငြ႕နဲ႕..ေထြးပါမွ…ေႏြးမယ္ထင္ေတာ့တယ္….

.ေႏြးေစမယ္…အခ်စ္ရယ္..အခ်စ္ရယ္……ေႏြးေစမယ္….’

ရင္ကုိ ထိခတ္ဖူးေသာ ကုိထီးဆုိင္ရဲ႕ေဆာင္း ေတးသြားသည္ ႏွင္းေတြပုိက်ေစျပီး ညကုိ ပုိျပီးေအးေစသည္၊

ႏွင္းေပါက္ႏွင္းစက္တုိ႕က သံစဥ္တီးခတ္သည္။

မွတ္ခ်က္။ ။ ပဒူးမုန္းနာဂရြာသားမ်ားေျပာျပေသာ ေဆာင္းပုံျပင္ကုိျပန္ေရးျပပါသည္။