ခန္းေဆာင္စ ပ၀ါပါး

ဂစၦာမိ ကာသိနံပုရံ အာဟဥ ၦံ အမတဒုႏၵဳဘိ ံ

'ဥပက ငါဘုရား ကာသိတုိင္းရဲ႕ျမိဳ႕ေတာ္ ဗာရာဏသီကုိသြားမလုိ႕၊ 

မေသရာရွာေဖြေနတ့ဲသူေတြကုိ တရားစည္ေတာ္ၾကီးကုိ တီးျပမလုိ႕ေလ'

ဘုရားရွင္သည္ သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ကုိ ဂယာသီသေတာင္တန္းၾကီး အနီးက ေရွးေဟာင္းဆာဒူးတုိ႕ တရားရွာေဖြရာ အနီး ေဗာဓိပင္ေအာင္တြင္ ရရွိေတာ္မူခ့ဲသည္၊ 

အေလာင္းေတာ္သည္ ဟိမာလယေတာင္အနီးရွိ ရွိ ေအးခ်မ္းေသာ သကၠတုိင္းတြင္ ေမြးဖြားခ့ဲသည္၊

ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ တုိင္းျပည္ကုိ အိမ္ေရွ႕စံဘ၀ျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေနသလုိ မိမိကုိယ္တုိင္လဲ ထီးနန္စည္းစိမ္၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ၊ ရာထူးအာဏာဆြဲေဆာင္မႈ၊ ယေသာဓရာမိဖုရား၏ ဆြဲေတာင္မႈမ်ားျဖင့္ အက်ဥ္းက်ေနခ့ဲသည္၊ 

အက်ဥ္းစံဘ၀မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ၾကိဳးပမ္းခ့ဲသည္၊ လြတ္ေျမာက္ရန္လမ္းရွာေနခ့ဲသည္၊ 

မုိးမ်ားသည္းသည္း မည္းမည္း အုံ႕ဆုိင္းေနေသာ မုိးလညတစ္ညတြင္ လမင္းထိန္ထိန္သာေနသည္၊ 

မနက္ခင္းက မင္းခ်င္းေယာက်ၤာမ်ားေလွ်ာက္ထားသြားၾကသည္၊ ယေသာဓရာၾကင္ရာမွ သားေတာ္တစ္ပါး ဖြားျမင္ေၾကာင္း၊ လြတ္ေျမာက္ရန္လမ္းရွာေနေသာ မိမိအတြက္ ေႏွာင္တြယ္မႈ ေနာက္တစ္မ်ိဳးတုိးလာျပန္ျပီ၊ ဒီတစ္ခါမရုန္းလုိက္ရင္ျဖင့္ တစ္သက္လုံး ျမွဳံးမိရေခ်ေတာ့မည္၊ 

ယေသာဓရာေဆာင္ခန္းတြင္ မီးေရာင္လ့ဲလ့ဲျမင္ရေသးသည္၊ သားေတာ္ေလးကုိ ေခ်ာ့သိမ့္ေနမည္

လားေတြးမိသည္၊ သန္းေခါင္ခ်ဥ္းလုျပီ၊ ယေသာ့္ေဆာင္ခန္းတြင္ ဆီမီးအိမ္တုိ႕ျငိမ္းေလျပီ၊ ညနက္ပုရစ္တုိ႕ တဂ်စ္ဂ်စ္ေအာ္ျမည္ေနၾကသည္၊ 

မိမိအိပ္ယာေဆာင္ခန္းတြင္ ညဥ့္ယံေစာေစာက မေမာမပန္းကၾကိဳးဆင္ခ့ဲၾကေသာ လွယမင္းတုိ႕ အပ်က္ပ်က္ အယြင္းယြင္းျဖင့္ ညအခင္းကုိ အက်ည္းတန္ေစေလျပီ၊

ယေသာ့္ေဆာင္ခန္းသုိ႕လွမ္းခ့ဲျပီ၊ သားေတာ္ေလးကုိ ေပြ႕ပုိက္လွ်က္ အိပ္စက္ေနေသာ မယ္ယေသာ္၊ လူ႕ေလာကၾကီး၏ မာယာ လွည့္ကြက္မ်ားကုိ ျမဴဆံမွ်မသိရေသးေသာ သားေတာ္ေလးသည္ ညဥ့္နက္နက္ေအာက္က အလင္းပ်ပ်တြင္ ထင္းထင္းၾကီးလွေနသည္၊ သားေတာ္ကုိ ေပြ႕ပုိက္လုိက္ခ်င္ပါဘိ၊

ရုန္းအားႏွင့္ ဆြဲအားလုံးလား ေထြးလားျဖစ္ေနသည္၊ လက္ျဖင့္ မတင္ထားေသာ ခန္းေဆာင္စ ပ၀ါပါးေလးကုိ ျပန္ခ်လုိက္ျပီ၊ မယ္ယေသာ္ႏွင့္ သားေတာ္ေလး မ်က္ႏွာတုိ႕ကုိ ဖုံးကြယ္သြားေလျပီ၊ ခန္းေဆာင္စ ပ၀ါပါးျဖင့္ ဘ၀ေတြျခားလုိက္ျပီ၊