ဆရာ့ နီတိ

မႏၱေလးျမိဳ႕၊ ႏုိင္ငံေတာ္ ပရိယတၱိသာသနာ့တကၠသုိလ္တြင္ ပါဠိဌာနဟုရွိသည္၊ အေထာက္ အကူျပဳ ဘာသာရပ္ဟုဆုိေသာ္လဲ အဓိကဘာသာရပ္ၾကီးမ်ားျဖစ္ေသာ ၀ိနယပိဋက မဟာဌာန၊ သုတၱႏၱပိဋက မဟာဌာန၊ အဘိဓမၼပိဋက မဟာဌာနတုိ႕က့ဲသုိ႕ အထူးျပဳ ေလ့လာရေသာဌာနတစ္ခုပင္ျဖစ္ပါသည္၊ 

တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသား စာသင္သား ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ဘာသာရပ္ခုႏွစ္ခုရွိသည္ဆုိေသာ္ျငားလဲ ၀ိနယပိဋက မဟာဌာနႏွင့္ ပါဠိဌာနသည္ ေျပာစမွတ္ျပဳရေလာက္ေအာင္ခက္ခဲေသာ ဌာနမ်ားျဖစ္ပါသည္၊ ထုိမဟာဌာန မဟုတ္ပါပဲလွ်က္ ခက္ခဲေသာ ပါဠိဌာနမ်ားတြင္ ယခုလက္ရွိ တာ၀န္ယူသင္ၾကားေပးေနေသာ ဌာနမွဴးမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၊ ႏုိင္ငံေတာ္ ပရိယတၱိသာသနာ့တကၠသုိလ္မ်ားမွ ပထမဆုံး ေအာင္ျမင္ေသာ ျမန္မာေဒါက္တာဘြဲ႕ရ ဆရာေတာ္မ်ားျဖစ္ပါသည္၊ 
သာသနတကၠသီလ ဓမၼပါရဂူ ( Ph.D) ဟုေခၚတြင္သည္၊

ဆုိပါ ပါဠိဌာနတြင္ ပါဠိဘာသာကုိ သာမက ဟင္ဒီ( Hindi) သကၠတ ( Sanskrit) ႏွင့္ အတူ ျမန္မာ့နည္း ျမန္မာ့ဟန္ျဖင့္ ေရွးေဟာင္းသဒၵါက်မ္းမ်ားကုိ ေလ့လာရျပန္သည္၊

ဥပမာ သဒၵနီတိက်မ္း- ျမန္မာရဟန္းေတာ္ စီရင္ေရးသားျပီး ႏုိင္ငံျခားသုိ႕ တင္ျပစစ္ေဆးခံထားေသာက်မ္း ကုိလဲ အရိပ္ အျမြက္ သင္ယူရသည္၊ ကစၥည္း သဒၵါက်မ္း၊ ေမာဂၢလာန္ သဒၵါက်မ္းတုိ႕ အျပင္ ဗာလ၀တာရက်မ္း စသည္တုိ႕ကု္လဲသင္ယူရသည္၊ 

ထူးျခားခ်က္မွာ ဆုိပါ ဘာသာရပ္မ်ားကုိ ေရးေနက်ျမန္မာ အကၡရာမ်ားမသုံးပဲ Roman ေရးသားနည္း၊ ေဒ၀နာဂရီေခၚေသာ အိႏၵိယႏုိင္ငံသုံး အကၡရာမ်ားႏွင့္ ေရးသားရျခင္းသည္ အခက္အခဲ တစ္ခုျဖစ္သည္၊ ေျဖဆုိရေသာ အခါတြင္လဲ ဆုိပါ အကၡရာမ်ားကုိ သုံးျပီးေျဖဆုိရျခင္းျဖစ္သည္၊ ထုိသုိ႕ေလာ့လာလုိက္သျဖင့္-

ပါဠိပုဒ္ကုိ သိရသလုိ၊ သကၠတပုဒ္ကုိလဲ သိရသည္၊ ေနာက္ ဆုိပါ ဘာသာရပ္ႏွစ္ခုကုိ ႏႈိင္းယွဥ္ျပီးေလ့လာရျပန္သည္၊

ဥပမာ အိႏၵိယႏုိင္ငံတြင္ ထင္ရွားေသာ အမ်ိဳးေလးပါးတုိ႕ကုိ ေလ့လာရာတြင္ သူတုိ႕ အဆုိအရ လူတန္းစားတြင္ ပထမဆုံးျဖစ္္ေသာ Brahma ( ျဗာဟၼာ) အသံထြက္ရာတြင္ ဆုိေနက် အသံမ်ိဳးျဖစ္ေသာ ျဗန္မာဟုမဆုိရပဲ သကၠတ အသံ( ကမၻာသုံးအသံျဖင့္) ဗရဟမာဟုရြတ္ဆုိရသည္၊

ထုိက့ဲသုိ႕ ရြတ္ဆုိရေသာေၾကာင့္ အသံအခက္အခဲရွိရာ ‘ ျမန္မာအကၡရာမ်ားကုိ international အသံျဖင့္ ရြတ္ဆုိၾကည့္ခ်င္ရင္ ဟင္ဒီ ကုလားတစ္ေယာက္ဆီ နည္းခံသင့္သည္’ဟု ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ကုိယ္ပုိင္ တကၠသုိလ္ထူေထာင္ျပီး ပါဠိ၊ သကၠတ၊ အဂၤလိပ္သင္ၾကားေပးေနေသာ ပါေမကၡခ်ဳပ္ တစ္ေယာက္က ေျပာဖူးပါသည္၊

ျမန္မာ အကၡရာ မူရင္းသည္ အိႏၵိယေတာင္ပုိင္းမွ ျဖစ္သည္၊ ျမန္မာႏွင့္ သီရိလကၤာတုိ႕ အကၡရာမ်ား တူၾကသည္၊ ခတၱိယ-မင္းမ်ိဳးကုိ (Ksatriya) ဟုဆုိရသည္၊ ကရွတရိယျဖစ္သည္၊ ေ၀ႆ-ကုန္သည္မ်ိဳးကုိ( vaisya) ၀အိဆယ ဟုဆုိရသည္၊ သုဒၶ- ဇာတ္နိမ့္၊ ေက်းကၽြန္းမ်ားကုိ ( Sudra) ဆူဒရ ဟုေခၚရသည္၊ ပါဠိႏွင့္ သေဘာသြားတုိက္ဆုိင္ပုံကုိ ေလ့လာရာတြင္

ခတၱိယ၊ ksatriya၊

Ks-ကုိ kkhသုိ႕ေျပာင္းရသည္၊ ပါဠိတြင္ အစ၌ ဗ်ည္းႏွစ္လုံး လက္မခံေသာေၾကာင့္ k ကုိ ေခ်ရသည္၊ ပယ္ထားရသည္၊ tr ကုိ tt သုိ႕ေျပာင္းရသည္၊ ပါဠိအသုံးအႏႈံးတြင္ ၀ဂ္ဗ်ည္း၊ အ၀ဂ္ဗ်ည္း ပူးေနရာတြင္ ၀ဂ္ဗ်ည္းသုိ႕လုိက္ျပီး ပုံစံတူျပဳရသည္၊

tသည္ ၀ဂ္ဗ်ည္းျဖစ္သည္၊ r ကား အ၀ဂ္ဗ်ည္းျဖစ္သည္၊

ပါဠိပုဒ္ ခတၱိယျဖစ္လာသည္၊

ထုိ႕အတူပင္ vaisya တြင္လဲ သကၠတvaiသည္ ပါဠိတြင္ eသုိ႕ေျပာင္းရသည္၊ syကုိ  ss သုိ႕ေျပာင္းရသည္၊ ပါဠိပုဒ္ ေ၀ႆျဖစ္လာသည္၊ အလားတူပင္ သုဒၶ၊ sudraတြင္ drသည္ dd သုိ႕ေျပာင္းလုိက္ေသာအခါ ပါဠိပုဒ္ သုဒၶျဖစ္လာသည္၊

ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ ႏုိင္ငံေတာ္ ပရိယတၱိ သာသနာ့တကၠသုိလ္ၾကီးမ်ာသည္ ျပည္ပသုိ႕ ထြက္ျပီး ပညာဆက္လက္သင္ယူၾကမည့္ ျမန္မာ ရဟန္းေတာ္မ်ား အတြက္ မရွိ မျဖစ္ေလ့လာသင္ယူရမည့္ ဌာနၾကီးတစ္ခုျဖစ္ပါသည္၊

ယခု စာေရးသူသည္ အိႏၵိယႏုိင္ငံ၊ မဂဓတကၠသုိလ္တြင္ ph.dေျဖဆုိဖုိ႕ေစာင့္ဆုိင္းလွ်က္ရွိသည္၊ စာသင္ခန္းမ်ားသုိ႕ မၾကာခဏ   ေရာက္ဖူးသည္၊ ပါေမကၡမ်ားပုိ႕ခ်ေပးေနသာ ဘာသာရပ္မ်ားတြင္ မၾကာခဏၾကားေနရသည္မွာ ကမၻာသုံး အသံျဖင့္ ပါဠိပုဒ္မ်ားကုိ အသံထြက္ ရြတ္ဆုိျပၾကျခင္းျဖစ္သည္၊ ျမန္မာရဟန္းေတာ္အခ်ိဳ႕သည္ အထက္ပါ နည္းစနစ္မ်ိဳး မသင္ၾကားခ့ဲရသျဖင့္ အခက္အခဲ တစ္ခု ျဖစ္ေနတတ္သည္၊ ဘာေျပာမွန္းမသိ၊ သုိ႕ေသာ္ ၾကားဖူးသလုိလုိလဲရွိ၊ သိသလုိလုိျဖစ္ေနတတ္သည္၊

ဥပမာ သကၠတပုဒ္ dharma- ပါဠိ dhamma၊ karma- ပါဠိ- ကမၼ၊ Gautama-ပါဠိ gotama၊ yasodara-ကုိ ျမန္မာလုိ အသံမထြက္ပဲ ယေဆာဒရာ၊ asoka၊ ashokaကုိ ျမန္မာလုိ အေသာကဟု မထြက္ရပဲ အေဆာက၊ အေရွာက၊ ဟုေျပာဆုိပုိ႕ခ်ျခင္းျဖစ္သည္၊

မႏၱေလးျမိဳ႕၊သာသနာ့တကၠသုိလ္ရွိ ပါဠိဌာနသည္ ေက်ာင္းသားမ်ား အတြက္ အေရးပါ အရာေရာက္ေသာ ဌာနၾကီးတစ္ခုျဖစ္သလုိ ပုိ႕ခ်ေပးေသာဆရာကုိလဲ ေၾကာက္ရေသာဌာနတစ္ခုျဖစ္သည္၊

လက္ရွိ ဌာနမွဴး ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာ ဉာဏိႏၵ( m,a၊ ph.d ဓမၼပါရဂူ)၏ စကားကုိ အမွတ္ရမိသည္၊

‘အခု တပည့္ေတာ္ေျပာျပီးသမွ် အကုန္စာေမးပြဲျပဌာန္းပါတယ္၊ ေရြးျပီးေပးတာမ်ိဳး မရွိပါဘူး၊ အခ်ိန္ရွိတုန္း လုပ္ထားပါ၊ ျပီးမွ ‘ဆင့္…..ေခြးေမွ်ာ္လုပ္တာမ်ိဳးလက္မခံပါဘူး’၊

ဟုေျပာျပီးဆင္းသြားတတ္သည္၊ 

တပည့္မ်ား ထုံးစံအတုိင္း ဆရာေတာ္ စာသင္ခန္း အျပင္ ခပ္လွမ္းလွမ္းေရာက္လွ်င္ ေမတၱာပုိ႕သံ သ့ဲသ့ဲၾကားရတတ္သည္၊

ခြင့္လႊတ္ပါဆရာရွင္………..။