မန္း အလွ

မႏၱေလး ေတာင္ေတာ္ေပၚမွ လွမ္းၾကည့္လုိက္ပါလွ်င္ ေကာင္းစြာျမင္ရ၏။ ရြာကေန ေႏြအခါ ဘုရားဖူးလာၾကေသာ ရြာသူရြာ သားနဲ႕အေပါင္း အသင္းေတြကုိ “ ဟုိျမင္ ေနရတဲ႕အေဆာက္ အဦးေတြက ဦးဇင္းတုိ႕သာသနာ့တကၠသုိလ္ေပါ့၊ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ၾကီး ထူေထာင္ထားတာ၊ စာသင္သံဃာေတြလဲ အမ်ားၾကီးပဲ၊ ဒီတကၠသုိလ္ၾကီးကေန စာေမးပြဲေတြ ေအာင္ျမင္ျပီး နုိင္ငံျခားထြက္ျပီး စာသင္ေနတဲ႕ဦးဇင္းေတြလဲ အမ်ားၾကီးပဲ၊ တစ္ခ်ဳိ႕ဆုိ နုိင္ငံျခားတုိင္းျပည္ေတြမွာ ေက်ာင္းထုိင္ေတြေတာင္ ျဖစ္ျပီး ဗုဒၶ အဆုံးအမေတြကုိ တတ္နုိင္တဲ႕ဘက္ကေနျပီး ေဆာင္ရြက္ေနတာေတြ အမ်ားၾကီးရွိတယ္။ ဆရာေတာ္ၾကီးက ဆြမ္း ကြမ္းကိစၥလဲ မခက္ခဲရေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးေတာ္မူခဲ႕တယ္။ စာသင္သားေတြ မပင္ပန္းရေအာင္လဲ ေရ၊ မီး၊ ေက်ာင္းသုံး ပရိေဘာဂေတြကုိလဲ အလွဴရွင္ေတြဆီကေနျပီး အလွဴခံျပီး ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူခဲ႕တယ္။ ၾကည့္စမ္းပါ့၊ ထည္၀ါလုိက္ပုံမ်ား” လုိ႕မန္း ေတာင္ေတာ္ကုိ လုိက္ျပီးပုိ႕တုိင္း ေျပာျပမိပါသည္။ 

လြန္ခဲ႕တဲ႕ ဆယ့္ငါးႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ကုိ တက္လာခဲ႕တုန္းက တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျမင္လာရတဲ႕မန္း ေတာင္ေတာ္ၾကီးသည္ ေျမာက္ဘက္ဆီမွေမာင္းႏွင္လာေသာ ကားငယ္ေလးကုိ ေရႊက်င္အေကြ႕ အေရာက္တြင္ ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲသြင္းလုိက္သလုိ မ်ဳိးခံစားရသည္။ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေကြ႕၀ုိက္ျပီး ထြက္လာေသာ အခါ က်ဳံးၿမိဳ႕ရုိးၾကီး ခန္႕ခန္႕ထည္ထည္ ေတြ႕ရသည္။ က်ဳံး ေရျပင္ၾကည္လင္ေနသည္။ က်ဳံး အတြင္းေရတုိ႕ကုိ အနားသပ္ေပးထားေသာ အုတ္ရုုိးတုိ႕မွာလဲ အကြက္ေပၚျပီးလွေနသည္။ အေရွ႕အေနာက္ကုိ ေကာင္းစြာခြဲျခားနုိင္ေသာ ေျဖာင့္တန္းညီညာေသာ လမ္းတုိ႕မွာလဲ ညက္ေညာေျပျပစ္လွ၏။ က်ဳံးေရျပင္ႏွင့္ ကာလမ္း အၾကားတြင္လဲ အရိပ္ရသစ္ပင္တုိ႕ျဖင့္ တစ္ကန္႕စီတစ္သန္႕စီ လွေနျပန္သည္။ ပထမဆုံး ေတြ႕ခဲ႕ရေသာက်ဳံးေရျပင္သည္ ႏွစ္ေပါင္း ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေနျပီးေသာ္လည္း အျမင္ကား ရုိးမသြားခဲ့ေပ။ လွျမဲလွေနသည္သာ ျဖစ္၏။ က်ဳံးေရျပင္ေဘးကလမ္း တြင္လမ္းေလွ်ာက္ရသည္ကုိ ႏွစ္သက္ျမတ္နုိးသည္။ ေဆာင္းခါ မနက္မ်ားဆုိလွ်င္ နန္းေရွ႕ သာသနာ့တကၠသုိလ္ကေနျပီး အေနာက္ျပင္ ခ်မ္းသာၾကီးေက်ာင္းတုိက္ကုိ ေျခလွ်င္ ေလွ်ာက္ျပီးျပန္သည္။ မိမိသာမဟုတ္ မန္းၿမိဳ႕သူ ၿမိဳ႕သားမ်ားကုိေတြ႕ရသည္။ စာခ် ဆရာေတာ္မ်ားကုိလဲေတြ႕ရသည္။ ျပံဳးျပၾကသည္။ အမ်ားအားျဖင့္အဘိဓမၼဌာက ကထိက ဆရာေတာ္ ဦးမုနိ၀ရကုိ ေတြ႕ရေလ့ရွိသည္။ အျမဲတန္း ျပံဳးေနတတ္သည္။ မႏၱေလးၿမိဳ႕က်ဳံးေရျပင္နွင့္ ပတ္၀န္းက်င္သည္ သာယာျမဲ၊ က်ဳံးေရျပင္ျဖတ္တုိက္လာေသာ ေလးႏုေအးသည္ ေအးျမျမဲျဖစ္၏။

၂၀၀၃၊ ၂၀၀၄ ပညာသင္ႏွစ္တြင္ မႏၱေလး သာသနာ့တကၠသုိလ္သုိ႕ တက္ေရာက္ခြင့္ရသည္။

မွတ္မိေနပါေသးသည္။ ႏႈတ္ေမးႏႈတ္ေျဖေန႕တြင္ ” ငါ့ရွင္ ဒီကေန စတုတၳႏွစ္ေအာင္ျမင္ျပီးရင္ ေတာင္တန္းေဒသကုိ သြားျပီးတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရတယ္။ ရာသီဥတုၾကမ္းတယ္၊ အစား အေသာက္ခက္ခဲတယ္၊ သြားေရာက္ျပီး တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္နုိင္ပါ့မလား” ဟုေမးပါသည္။ “ တင္ပ ”ဟုေျဖခဲ႕၏။ ေနာက္တြင္လဲ နာဂေတာင္တန္းသုိ႕ သြားေရာက္ျပီး(၂)ႏွစ္တာတာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ရသည္။ 
အဲတုန္းက တစ္မ်ဳိးေျဖခဲ႕ရင္ ဘယ္လုိမ်ားျဖစ္မယ္ မသိနုိင္ပါ။ မႏၱေလးၿမိဳ႕၊ သာသနာ့တကၠသုိလ္ၾကီးတြင္ ပညာသင္ၾကားရသျဖင့္ ေက်ာင္းတြင္း B,A (BUDDHISM)ကုိသာမက ျပင္ပ ဗဟုသုတ အေနအားျဖင့္ မန္း ေတာင္ေတာ္ကုိ ဥပုသ္ေန႕တုိင္းတက္ေရာက္ျပီး တတ္သေလာက္ မွတ္သေလာက္ How are you? Where you come from? စသည္တုိ႕ကုိမိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္အတူတက္ျပီး ေလ့က်င့္ခြင့္ရသည္။

ျပီးေတာ့ ကုသုိလ္ေတာ္ဘုရား၀င္ အတြင္းက ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကုိ ေလ့လာခြင့္ရသည္။ ခေရရိပ္တြင္ အေပါင္းအသင္းမ်ားႏွင့္ ေရာက္တတ္ရာရာ ေျပာျဖစ္ၾကသည္။ မႏၱေလးမုိး တျဗဳန္းျဗဳန္းကုိ ခေရေတာတြင္ ၾကံဳရသည္ကုိ မေမ့ေတာ့ပါ။ ေနာင္ခါမုိးရြာတုိင္း ခေရေတာကုိ သတိရသည္။ စာေမးပြဲနီးလွ်င္ စာလာက်က္ၾကေသာ မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းလွသည္။ စာေဆြးေႏြးၾကသည္။ အမ်ားေကာင္းမႈ ဇရပ္မ်ားေပၚတြင္ အနားယူရင္း ဆုေတာင္းသူ တစ္ခ်ဳိ႕၊ ခေရပန္းေကာက္သူ တစ္ခ်ဳိ႕၊ ေဆာ့ကစားေနေသာ ကေလး တစ္ခ်ဳိ႕၊ ကုသုိလ္ေတာ္ဘုရားျမတ္ဆီက ဆြဲလဲသံ တစ္ခ်ဳိ႕ခ်ဳိခ်ဳိတုိ႕ျဖင့္ လွေနတတ္သည္။ ဘုရား၀တ္တက္ခ်ိန္တြင္ အေဆာင္သုိ႕ျပန္ေရာက္သည္။ ညေနေမွာင္ရီသန္းလွ်င္ မန္း ေတာင္ေတာ္ျမတ္ဆီက ဘုရားပူေဇာ္ထားေသာ မီးေရာင္ထိန္ထိန္ကုိ ျမင္ရသည္။ သာသနာ့တကၠသိုလ္ၾကီးသည္ မီးေရာင္ထိန္ထိန္ျဖင့္ ခန္းျငားေနျပန္၏။

၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၂၅ မနက္ေစာေစာ တြင္ မႏၱေလးၿမိဳ႕၊ နန္းေရွ႕ သာသနာ့ တကၠသုိလ္ၾကီးကုိ နႈတ္ဆက္ခဲ႕ရသည္။ တံတားဦး ေလဆိပ္သုိ႕ ထြက္ခြာခဲ႕ရသည္။ တံတားဦး ေလဆိပ္မွ သည္ျမန္မာျပည္ အေနာက္ေတာင္ဘက္ဆီက ခ်င္းတြင္းျဖစ္ေၾကာတြင္ “ စုန္ျပန္ရအဖန္ဖန္၊ ဆန္ျပန္ရတလဲလဲ၊ မေဗဒါဒီေရေၾကာမွာ။ ေမ်ာလွ်က္သာပဲ” ဆုိေသာ ကဗ်ာေလးလုိ ေမ်ာလုိက္ ဆန္လုိက္ျဖင့္ေနခဲ႕ရသည္။

ႏွစ္ျပည့္လုိ႕ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ဘြဲ႕ခံယူျပီးေနာက္အမိေျမ မႏၱေလးၿမိဳ႕သုိ႕ ေရာက္သည္။ သာသနာ့ တကၠသုိလ္ၾကီးသည္ ယခင္ကထက္ပုိျပီး သာနားေန၏။ ကြန္ျပဴတာ၊ အင္တာနက္တုိ႕ကုိ အေဆာင္တုိင္းနီးပါး ခ်ိတ္ဆက္ထားၾက၏။ ေလးႏွစ္တာေနခဲ႕ရေသာ အေဆာင္(၂)ကုိျမင္ေတာ့ စိတ္ထဲ လြမ္းသလုိလုိ ျဖစ္မိသည္။

မန္း ေတာင္ေတာ္ေရာက္ေတာ့ ဦးဇင္းတစ္ပါးက မႏၱေလးသာသနာ့တကၠသုိလ္ၾကီး ၏ခန္႕ျငားထည္ ၀ါပုံကုိ ရြာကေႏြ အခါ ဘုရားဖူးလာၾကဟန္တူေသာ သူတုိ႕ကုိေျပာျပေန သည္ကုိေတြ႕ရသည္။ သူရွင္းျပေနသည္ ကုိ သြားျပီးနားေထာင္ လုိက္ပါသည္။

ဟုတ္ပါရဲ႕၊ မႏၱေလးသာသနာ့တကၠသုိလ္ၾကီးက နဂုိကထက္ပုိျပီးလွ၊ပုိျပီးခန္႕ျငားေနပါ၏။

ေစတီေတာ္ေဖြးေဖြးျဖင့္ခေရေတာသည္လဲပုိျပီးစိမ္းစုိလန္းဆန္းေနပါသည္။