မွတ္သားမိဖူးတာေလးေတြ

 ' From sanna to panna ’ ဆရာၾကီးတစ္ဦးေျပာျပတာေလးပါ၊ လြန္ခဲ႕တဲ႕ဆယ္ႏွစ္ေလာက္က ျဖစ္ပါတယ္၊ တိတိက်က် ေျပာရရင္ ၂၀၀၂ခုႏွစ္ ကာလဆီကပါ၊ 

မႏၱေလးၿမိဳ႕၊ ၿမိဳ႕လည္ဆူးခါးတုိက္တြင္ တည္ေထာင္ ဖြင့္လွစ္ထားေသာ ဆရာၾကီး ဦးျမင့္ေဆြ၏ ဗုဒၶတကၠသုိလ္သုိ႕ တက္ေရာက္စဥ္က တစ္ခါေတာ့ ပထမႏွစ္အတန္းကုိ ဆရာၾကီးကုိယ္တုိင္ ၀င္ပါတယ္၊ 

မွတ္မိေနေသးတယ္၊ သူ႕ဟန္ကုိ ေဆးလိပ္တုိေလး လက္မွာကုိင္လုိ႕ မီးေတာ့ တုိ႕မထားပါဘူး၊ လက္တစ္ ဆစ္ေလာက္ပဲ ရွိမယ္ထင္တယ္ ေဆးလိပ္တုိကလဲ၊ ျပီးေတာ့ ေရခြက္ေလးလဲ ဆြဲလာတယ္ လက္က၊ အတန္းထဲ ၀င္လာေတာ့လဲ ဘယ္ညာ ၀ဲယာ မၾကည့္ပဲ အတန္းထိပ္ပုိင္းကုိ တမ္းျပီးသြားတယ္၊ ဘလက္ဘုတ္ ေအာက္တည့္တည့္ကုိ ထုိင္ခ်လုိက္တယ္၊ ေဖြးျဖဴေနတဲ႕ ေျမျဖဴေတြက သူထုိင္လုိက္တဲ႕ ေအာက္တည့္တည့္မွာ၊ တဆက္တည္း ေလးေခ်ာင္းေထာက္ စားပြဲေသးေသးေလးကုိ နဲနဲျပင္ဆင္ျပီး စာအုပ္တင္လုိက္တယ္၊ ပါ၀ါ အေတာ္ တက္ေနျပီျဖစ္တဲ႕ မ်က္မွန္ ေလးကုိ ပင့္ၾကည့္ျပီး ေသခ်ာၾကည့္တယ္၊ ဘာစကား ဘာပလႅင္မွ မခံဘူး၊ ဆတ္ကနဲ႕ ထတဲ့ျပီး ဘလက္ ဘုတ္မွာ သူေရးလုိက္တဲ႕ စားသားေလးကုိ အခုန ျပန္ျပီး ေရးျပလုိက္တာပါ၊ from sanna to panna တဲ႕၊ စြဲေနတာပါ၊ 

ျပီးေတာ့မွ သူကေျပာပါတယ္၊ ‘ မ်ားမ်ား မွတ္ရတယ္၊ ျမန္ျမန္လဲ မွတ္ရတယ္၊ လက္ေႏွးေနလုိ႕ မျဖစ္ဘူး၊ လက္က သြက္ေနမွရမယ္၊ ေဘးကလြတ္ေနတဲ႕ စာမ်က္ႏွာေတြမွာေရးရတယ္၊ မွတ္ရတယ္၊ အလွၾကည့္ဖုိ႕ ထားတာ မဟုတ္ဘူး၊ တပည့္ေတာ္ဆီစာလာတက္ၾကတယ္၊ လူေရာ၊ ရဟန္းေရာ စုံပါတယ္၊ အစေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးမ်ားပါတယ္၊ ေနာက္ေတာ့ သိပ္ျပီး မက်န္ဘူး၊ ေျခာက္လေလာက္တက္ရင္ အဂၤလိပ္စာ တတ္မယ္ထင္ၾကတယ္၊ ထုိက္သေလာက္ေတာ့ တုိးတက္မွာ အမွန္ပဲ ေျပာရဲပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္လုိ႕ က်က္မွတ္ရမယ့္ဟာကုိ က်က္မွတ္မွ ရမွာေပါ့၊ အခုေတာ့ မမွတ္ခ်င္ဘူး၊ ျပီးေတာ့ အဂၤလိပ္စကား ေျပာရမွာ ရွက္တယ္တဲ႕၊ ရွက္တာက စိတ္၊ ေျပာတာက ပါးစပ္ပါ၊ ျဖဲပစ္လုိက္စမ္းပါ ပါးစပ္ကုိ၊ မ်ားမ်ားမွတ္ျပီး ေလ့လာ လုိက္စားလုိက္ရင္ ပညာတစ္ခုရတာပါပဲ’၊

မွတ္သားဖူးတာေလး ျပန္ေျပာတာပါ၊ သူ႕အေျပာကုိၾကိဳက္တာ ကုိက္ညီေနတယ္ဆုိရင္ေတာ့၀မ္းသာမိမွာ အမွန္ပါလုိ႕၊ 

ရင္မွျဖစ္ေသာ ေစတနာမ်ားစြာျဖင့္…….။