ျပည္ကပၸီနန္း ၾကြျမန္းခုိလႈံ၊
ခမည္းေတာ္မင္း ေဆြရင္းမ်ိဳးစုံ၊
ဗုဒၶ၀င္ဇာတ္ ေဟာလတ္ဖုံဖုံ၊
ျပန္လည္ေတြ႕ လျပည့္ေႏြကဆုန္။
မုိးလရာသီ၏ တစ္ခုေသာ လျပည့္ညတြင္ နန္းတက္ၾကင္ေဖာ္မယ္ယေသာ္ႏွင့္
ေမြးကင္းစ သားငယ္တုိ႕ကုိ စြန္႕ခြာျပီး အေနာမာျမစ္ျခားတ့ဲ ဥရုေ၀ဠေတာရပ္သုိ႕ ထြက္ခ့ဲသည္။
ဥရုေ၀ဠေတာ၀နာတြင္ အမတျမတ္ တရား ကုိ မရပ္မနား ရွာေဖြသည္။ ရုိးရာ အက်င့္မ်ိဳးစုံကုိ နည္းနည္းအဖုံဖုံျဖင့္
က်င့္ေဆာင္ခ့ဲသည္။
ခႏၶာကုိယ္ ပင္ပန္းႏြမ္းႏြယ္ရုံ သက္သက္ျဖင့္သာ
အခ်ိန္ကုန္၍ လမ္းမွန္သုိ႕ မေရာက္။ အစားစာ ပင္ျဖတ္
ေတာက္၍ ေရွးေဟာင္းက်င့္နည္းစုံကုိ ေျခာက္ႏွစ္တာက်င့္ေဆာင္သည္။
မိမိအက်င့္ကုိ ျပန္လည္ ဆင္ျခင္ စဥ္းစားလ်က္ မဇၥ်ိမလမ္းစဥ္ကုိေတြ႕ရွိခ့ဲသည္။
ခႏၶာကုိယ္ကုိ
အစာအာဟာရျဖင့္မွ်တေစလ်က္ အလယ္အလတ္က်င့္စဥ္ကုိ က်င့္ေဆာင္သည္။
ေျခာက္ႏွစ္တာကာလ အက်င့္အမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ
က်င့္ေဆာင္ျပီးေနာက္ တစ္ခုေသာ လကဆုန္ရဲ႕ လျပည့္ည ခ်မ္းတြင္ မေသရာ အမွန္ျမတ္တရားကုိရွာေဖြေတြ႕ရွိသည္။
ေလာကသုံးပါကုိ သိေတာ္မူသည့္ ဗုဒၶတစ္ ဆူျဖစ္ေတာ္မူသည္။ ေလးသေခ်ၤႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္းရွာေဖြ စုေဆာင္းလာခ့ဲရေသာ ပါရမီ အဟုန္ တို႕ျပည့္ေလျပီ။
သဗၺညဳတဉာဏ္ရွင္ျဖစ္ေတာ္မူျပီးေနာက္
ငါဘုရားကုိယ္တုိင္ သိသလုိ သတၱ၀ါမ်ားကုိ သိေစမည္ဟူေသာ ကရုဏာျပဌာန္းေတာ္မူလ်က္ သစၥာသိျမင္ႏုိင္သည့္
သူမ်ားရွိရာသုိ႕ ၾကြေရာက္သည္။ ကာသတိုင္း၊ ဗာရာဏသီတြင္ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္ငါးဦးတုိ႕အား ကာမသုခလႅိကႏုေယာဂ-ကာမဂုဏ္အက်င့္လမ္းစဥ္ႏွင့္
အတၱကိလမထႏုေယာဂ- ခႏၶာကုိယ္ကုိ ညွဥ္းဆဲေၾကာင္း အက်င့္လမ္းစဥ္တုိ႕၏ အျပစ္တုိ႕ကုိ ရွင္းျပေတာ္မူ သည္။
ကုိယ္ေတာ္တုိင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ ဂယာသီသအနီး
ေနရဥၨရာ ျမစ္ကမ္းပါက ေဗာဓိပင္ေျခတြင္ရရွိေတာ္ မူခ့ဲသည္။
ကာသတိုင္း၊ ဗာရာဏသီတြင္ ပဥၥ၀ဂၢီး
ငါးဦးတုိ႕အား သစၥာသိေစ၍ ျငိမ္းခ်မ္းေရးရေစေတာ္မူသည္။ ကာသိ တုိင္း၊ ဗာရာဏသီ၊ မိဂဒါ၀ုန္ေတာတြင္
ပထမဆုံးေသာ ၀ါကုိ တပည့္ငါးဦးႏွင့္အတူ သီတင္သုံးေတာ္ မူသည္။
“ခ်စ္သားတုိ႕၊ ေလာကေကာင္းက်ိဳး အတြက္၊
ခ်မ္းသာျခင္း အတြက္ ခရီးသြားၾက”ဟူေသာ ၾသ၀ါဒျဖင့္ျငိမ္း ခ်မ္းရးခရီး စတင္သည္။ မိမိကုိယ္ေတာ္တုိင္
ဂယာသီသ အရပ္ရွိ ေယာဂီတစ္ေထာင္ တုိ႕အထံၾကြေတာ္ မူျပီး ျငိမ္းခ်မ္းေရးရေစသည္။
ဒုတိယ၀ါကုိ ရာဇျဂိဳဟ္ျပည့္ရွင္ မဂဓတုိင္း
ဘုရင္ဗိမၼိသာမင္းေလ်ာက္ထားခ်က္ အရ သံဃာေတာ္ေပါင္းမ်ား စြာျဖင့္ ၀ါဆုိေတာ္မူသည္။ ၀ါလကင္းလြတ္
ေဆာင္းခ်မ္း ကာလလြန္ေျမာက္ေသာ တေပါင္းရာသီ၀ယ္ ဖခမည္း၊ သားရာဟု မယ္ယေသာ္တုိ႕ ရွိရာ ကပိလသုိ႕
ျပန္ရန္ အခြင့္ၾကဳံခ့ဲျပီ။
ရာသီသာသည့္ တေပါင္းလျပည့္ေက်ာ္တစ္ရက္ေန႕မွ စတင္ကား ယူဇနာ
ေျခာက္ဆယ္ ရွိသည့္ ျပည္
ေတာ္ျပန္ ခရီးကုိ တစ္ေန႕လ်င္ တစ္ယူဇနာႏႈံးျဖင့္ ၾကြခ်ီေတာ္မူသည္။
ေဆာင္းေႏွာင္းေႏြစ၊ တေပါင္းလ၌၊
ညီမွ်ရာသီ၊ ျမိဳင္ေတာစည္၍၊
သာသည္လမ္းပန္း၊ ရႈမခန္းမွ်၊
ခင္တန္းတစ္ခုိ၊ လြမ္းေတးဆုိသည့္၊
ေႏြၾကိဳဥၾသ၊ သံခ်ဳိေႏွာသည့္၊
ၾကက္ေတာဥေဒါင္း၊ ေက်းငွက္ေပါင္းတုိ႕၊
ျငိမ့္ေျငာင္းသံလြင္၊ သားသမင္တုိ႕၊
စိမ္းလြင္ျမက္ခင္း၊ ရြရြနင္း၍၊
ေသဌ္နင္းလူ႕ဘ၊ ဖူးေျမာ္ၾက၏။
ေအးျမၾကည္လင္၊ စမ္းေရလ်ဥ္လည္း၊
စီးသြင္ျငိမ့္ျငိမ့္၊ ေတာလုံးစိမ့္မွ်၊
ခ်မ္းျငိမ့္ၾကည္သာ၊ ေလျပည္လာလ်က္၊
သည္ခါသာလွ၊ ကပၸိလသုိ႕၊
ဇိနဘုန္းေမာ္၊ ဖသုေဒၶါထံ၊
စက္ေတာ္ခ်ီၾကြ၊ ဖူးေျမာ္ၾက၏။
တေပါင္းလျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္ေန႕မွ ၾကြခ်ီေတာ္မူေသာ
ဘုရားရွင္သည္ ကဆုန္လျပည့္ေန႕တြင္ ေမြးရပ္ ဌာနီ ျပည္ကပၸီသုိ႕ ေရာက္ေတာ္မူသည္။ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္တုိ႕အား
ဗုဒၶ၀င္ကုိ ေဟာၾကားကာ အျငိမ္း ဓာတ္ရေစ ေတာ္မူသည္။
ဘုရားရွင္၏ တေပါင္းလျပည္ေတာ္ျပန္ခရီးသည္
တပည့္သား၊ သံဃာေတာ္ေပါင္းျခံရံလ်က္ တရားဓမၼျဖင့္ လႊမ္းျခဳံသည္။ ျငိမ္းခ်မ္းဘိသည္။
