အသာေရ သာရမတိေနာ၊ သာေရစာသာရဒႆိေနာ။
ေတ သာရံ နာဓိဂစၦႏၱိ၊ မိစၦာသကၤပၸေဂါစရာ။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ပါဠိ ဘာသာသာအားျဖင့္ သတၱ၀ါေ၀ေနယ်တုိ႕အား ျငိမ္းခ်မ္းေရး လမ္းစဥ္ကုိ ေဟာ ေဖာ္ညႊန္ ၾကားေတာ္မူခဲ႕ပါသည္။ ပါဠိဘာသာႏွင့္တြဲလွ်က္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာကုိ လူသိမ်ားသည္။ အခ်ဳိ႕က ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာကုိ ပါဠိ ဗုဒၶဘာသာဟုပင္ ေခၚၾကေလသည္။ အေၾကာင္းမွာ ေျမာက္ပုိင္း ဗုဒၶ ဘာသာကုိ သကၠတဗုဒၶဘာသာဟု ေခၚဆုိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ေထရ၀ါဒ ရဟန္းေတာ္မ်ား ပါဠိရြတ္ ဖတ္မႈ အသံ ေန အသံထားသည္ စည္း၀ါး ကုိက္ ညီသည္။ သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ရွိသည္။
မဟာေဗာဓိေစတီေတာ္ၾကီးအနီးတြင္ ဘုရားသား ေတာ္သမီးေတာ္မ်ား ပါဠိဘာသာ၊ သကၠတဘာသာတုိ႕ျဖင့္ ပူေဇာ္ေနၾကသည္ကုိ ၾကည္ဖြယ္ ေတြ႕ ရသည္။ ဘုရားကုိ ျမတ္နုိးၾကတာျခင္းတူ သည္။ ၾကည္ညိဳ ေလးစားၾကတာျခင္း တူသည္။ သုိ႕ေသာ္ ျမန္မာႏုိင္ငံ အေနျဖင့္ကား သီျခား အသံထြက္ျဖင့္ ရြတ္ဆုိၾကသည္။ ဂရု၊ လဟု ထားျပီး အသံျပတ္ ျဖင့္ ရြတ္ဆုိေလ့ရွိသည္။ သ အသံ ကုိပီပီသသ ၾကားရသည္။ အျခား ေထရ၀ါဒႏုိင္ငံမ်ားတြင္ ျမန္မာကဲ႕သုိ႕ သ အသံ မရွိပါ။ ဆ အသံျဖင့္ ဆုိသည္။ ဆာဓု သံျမိဳင္ျမိဳင္ကုိ မၾကာ ခဏၾကားရသည္။
သီရိလကၤာႏုိင္ငံ တြင္ေနရစဥ္က အခါၾကီး ရက္ၾကီးမ်ား၊ ( သူတုိ႕ အေခၚ ေပါယ) ေန႕ျမတ္မ်ားတြင္ ပါဠိေတာ္ မ်ားကုိ ေဗာဓိေညာင္ပင္အနီးတြင္ က၀ိဘာဏ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးက သာယာနာေပ်ာ္ ဖြယ္ျဖစ္ ေအာင္ရြတ္ ဆုိသည္။ ေနာက္ပါ ဒကာ ဒကာမ မ်ားက အာရုံျပဳ ၾကည္ညိဳၾကသည္။ အထက္ပါ အသာေရ သာရမတိေနာ ဂါထာကုိ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးက ရြတ္ဆုိသည္။ ျမန္မာျပည္ စာသင္ၾကားရစဥ္က ျမန္မာသံစဥ္ျဖင့္ ရင္းႏွီး ကၽြမ္း၀င္ခဲ႕ေသာေၾကာင့္ သူတုိ႕ရြတ္သံ ဆုိသံသည္ တစ္မ်ဳိးရွိလွသည္။ နားေထာင္ေကာင္းပါသည္။
အာရုံျပဳေနေသာ သူေတာ္စင္တုိ႕ကုိ ညြတ္ႏူးဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ ရြတ္ဆုိသည္။ ေကာင္းကင္ျပင္က လသည္ ျပည့္ျပည့္ ၀န္း၀န္းသာလွသည္။ ေဗာဓိပင္ေျခတြင္ ျဖန္႕ခင္းထားေသာ သဲႏုျဖဴျဖဴတုိ႕သည္ လင္ေရာင္တြင္ တဖ်တ္ဖ်တ္ ေတာက္လွ်က္ ၾကြေနသည္။ အနီး မ်က္ခင္းျပင္တြင္ စုေ၀းေနရာယူထားၾကေသာ သူေတာ္စင္ တုိ႕သည္ ေဗာဓိပင္ကုိမ်က္ႏွာမူလွ်က္ ၾကည္ညိဳေနၾကသည္။ က၀ိဘာဏရဟန္းေတာ္၏ သာယာ နာေပ်ာ္ ဖြယ္ ဂါထာရြတ္ဆုိသံသည္ မုိးယံသုိ႕ပ်ံတက္လုိက္၊ ပင္ေညာင္ေျခတြင္ ရစ္သုိင္းလုိက္ျဖင့္ သီီရိလကၤာႏုိင္ငံ သူႏုိင္ငံသားတုိ႕၏ နွလုံးသား၀ယ္ ပဲ႕တင္ထပ္ေနမည္ျဖစ္သည္။
ကြမ္းရြက္တြင္ ဆီမီးခြက္တင္ျပီး ေဗာဓိပင္ ေျခရွိ သဲျပင္တြင္ ထြန္းညိွပူေဇာ္သည္။ ေစတီေတာ္တုိင္းတြင္ ပန္းတုိ႕ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ဆီမီး တုိ႕ျဖင့္ လည္း ေကာင္း ညလုံးေပါက္နီးပါး ပူေဇာ္ၾကသည္။ ညသည္ နက္လာေလ ပုိ၍ ျငိမ္သက္ျပီး က၀ိဘာဏ ရဟန္း ေတာ္၏ ပါဠိရြတ္ဆုိသံသည္ ပုိ၍ပီသလာေလ ျဖစ္၏။ သူေတာ္စင္တုိ႕သည္လည္း စ်ာန္ယာဥ္စီးေနရသလုိ ရွိေနမည္လား ေတြးမိသည္။ ၾကားရသူရင္ထဲ ေဖာ္မျပတတ္ေသာ ဓမၼရသ တစ္ခုကုိ ရွာေဖြ ေတြ႕ေနသလုိရွိ ေနတတ္သည္။ ေကာင္းကင္တြင္လဲ လေရာင္ကကြန္႕၍ လွေနသည္။ တရားလႊမ္းေသာ ညသည္ ဆိတ္ျငိမ္ ေအးခ်မ္းလွပါ၏။
သူတုိ႕ဘာသာေရး အခမ္းအနားတြင္ အေပ်ာ္အပါး ေတြ႕ရခဲသည္။ အျဖဴေရာင္ကုိယ္စီျဖင့္ သန္႕စင္စြာ လွ ေနတတ္သည္။ ရင္ခြင္တြင္အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ကေလးငယ္မ်ားကုိ ေထြးေပြ႕လွ်က္ပင္ ဘုရားရွင္၏ စကား ေတာ္မ်ားကုိ တပည့္သား သံဃာေတာ္မ်ား၏ ရြတ္ဖတ္ ပူေဇာ္ေနပုံတုိ႕အား အေလးထား ၾကည္ညိဳၾကသည္။ သီရိလကၤာႏုိင္ငံသာမ်ား၏ ပါဠိရြတ္ဆုိပူေဇာ္သံကုိ ေနရာအႏွံ႕ၾကားရသည္။ တစ္ခ်ဳိ႕ ျမန္မာစကားေျပာ ေနာက္ခံ ဗုဒၶ၀င္မ်ားတြင္လဲ ရံခါေတြ႕ရတတ္သည္။ ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၦာမိ အစခ်ီကာ ဘုရားဂုဏ္၊ တရားဂုဏ္ ႏွင့္ သံဃာဂုဏ္ ရြတ္ဆုိသံတုိ႕မွာ သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ရွိလွသည္။ ဆာဓု အၾကိမ္ ၾကိမ္ေခၚမိသည္။
No comments:
Post a Comment