မန္းတကၠသုိလ္ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးဖြင့္ခါစအခ်ိန္သည္ ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးက သင္တန္းကင္းလုိ႕ တိတ္ဆိတ္ေန သေလာက္ ရပ္ရြာ ျမိဳ႕နယ္ အသီးသီးက ျပန္ေရာက္ၾကေသာ ေက်ာင္းသားတုိ႕ကား ရႊင္ျမဴးလ်က္ရွိသည္။
အိပ္ေဖာင္းေနသည္။ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းေတာ္သားၾကီးကုိ ငယ္ဆရာတစ္ဖုံ၊ ခမည္းေတာ္ မယ္ေတာ္က တစ္မ်ိဳး၊ ေဆြမ်ိဳးမ်ားကလဲ လွဴလုိက္ၾကသည္မုိ႕..၊
မနက္ခင္းဆြမ္းေက်ာင္းေခါက္ အုန္းေမာင္းသံသည္ တစိမ္းဆန္ေနတတ္သည္။
တိ-နိ ဆုိင္ေလးဆီခ်ီတက္ျပီး သင္တန္းမစမီ အပီႏွပ္ေနတတ္သည္။
ကုိယ္တင္မဟုတ္ ေက်ာင္းသားတုိင္းလုိလုိဆုံတတ္ၾကသည္။
အတန္းတက္ ေအာင္ျမင္သူတုိ႕လဲ ေအာင္ပြဲအေနနဲ႕ ဧည့္ခံတတ္ၾကသည္။
က်ရႈံးသူတုိ႕လဲ မမႈေလာက္ပါဘူး အေနမ်ိဳးနဲ႕ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးဧည့္ခံတတ္ၾကသည္။
စားပြဲထုိးေလး ေမာင္အာႏုိးကား လက္မလဲေအာင္ရွိလွသည္။
................
.....................
၀ါတြင္းေရာက္ေတာ့ ေျချငိမ္လာျပီ။ စာေတြလဲ မ်ားလာျပီ။
အိပ္ထဲကသာ နည္းလာသည္။
ဥပုသ္ေန႕ေလာက္သာ ေမာင္အာႏုိးနဲ႕ေတြ႕ႏုိင္သည္။
“အာႏုိးေရ ဖန္ခ်ိဳ...”
ဦးဇင္းမေတြ႕တာၾကာျပီေနာ္..၊
စာေတြမ်ားေနလုိ႕ ညီေလးေရ..၊
အမွန္တုိင္းေျပာရင္ အာႏုိးက အထင္ေသးသြားမွာေပါ့။
မရတတ ရတတလုိမ်ိဳးျဖစ္ေနေသာ စာကုိ ေတြးရင္ ဖန္ခ်ိဳေတြ ေအးကုန္တတ္သည္။
..............
....................
သီတင္းကၽြတ္လုျပီ ကုသုိလ္ေတာ္ဘုရားနားတြင္ ၀ါးလုံးေတြပုံလာျပီ။
လမ္းေဘးတြင္ ေၾကာ္ျငာဆုိင္ဘုတ္ၾကီးမ်ားကုိ ေတြ႕ႏုိင္သည္။
မုိးမင္းရဲ႕ ဇာတ္ပြဲ။
မုိးၾကိဳးငွက္ငယ္တုိ႕ရဲ႕ ဟစ္ေၾကြးသံ။
တင္ေမာင္ဆန္းမင္း၀င္းရဲ႕ ၾကြေနတ့ဲ ကဟန္။
ဆယ့္ႏွစ္ပြဲ ေစ်းသည္တုိ႕ရဲ႕ အတုိင္ အေဖာက္ အျငင္းအခုန္မ်ားေၾကာင့္ ခေရအေၾကြေတာင္ မွန္မွန္ မေကာက္ႏုိင္ေတာ့။
...................
....................
စာေမးပြဲေျဖဖုိ႕ တစ္ပတ္အလုိ တိ-နိကုိေရာက္ျဖစ္သည္။
“အာႏိုးေရ ဖန္ခ်ိဳ”
စာေတြးရင္း ေငးေနခုိက္ တကၠသုိလ္တက္ျပီးကတည္းက မေတြ႕ျဖစ္တ့ဲ ငယ္သူငယ္ခ်င္းက..
ဟာ ကုိယ့္လူ အေျခအေနဘယ္လုိလဲ..
နီးရာခုံတြင္သူ ၀င္ထုိင္သည္။
ကုိယ္က အိမ္ရွင္ သူက ဧည့္သည္ျဖစ္ေနသည္။
ဒီလုိပါပဲ..၊ အေျခအေနေကာင္းပါတယ္..
ကုိယ္တုိင္ကလဲ ဖန္ခ်ိဳ တစ္ခြက္စာသာပါလာေသာေၾကာင့္ ဧည့္ခံေရးခက္ေနသည္။
အာႏုိးေရ ဖန္ဆိမ့္တစ္ခြက္ခ်ေဟ့..၊
ငယ္ေပါင္းနဲ႕ ရြာ အေၾကာင္း၊ ရပ္အေၾကာင္း ေႏွာင္းပုံျပင္တုိ႕ကုိ ကုန္သေလာက္ျဖစ္ေအာင္ေျပာျဖစ္ၾက သည္။ သူျပန္ေတာ့ ဆုိင္အျပင္လုိက္ပုိ႕လုိက္သည္။
ျပီးေတာ့ အာႏုိးဆီျပန္လာသည္။
အာနုိးေရ ေနာက္မွာတ့ဲ ဖန္ဆိမ့္ တစ္ခြက္ဖုိး မွတ္ထားေနာ္..၊
အာနုိးကား မ့ဲျပဳံးေလးျပဳံးျပသည္။
................
..................
မနက္ခင္းဆြမ္းေက်ာင္းအုန္းေမာင္းေခါက္သံ နား၀င္ခ်ိဳလာသည္။
ဆြမ္းေက်ာင္းတက္ ေစာင္းတန္းတြင္ သူငယ္ခ်င္းက..
ဟာ ကုိယ့္လူ ေစာေစာစီးစီးပါလားလုိ႕..
အင္း စာေလးေတြ က်က္ခ်င္ေသးလုိ႕ပါ..
မသိတာၾကလုိ႕ သူလဲ ကုိယ္လုိပါပဲ။
မၾကာခင္သီတင္းကၽြတ္ပါဦးမည္။
................................
မန္းသာသနာ့တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားဘ၀ရဲ႕ မနက္ခင္မ်ားကုိ လြမ္းေမာလ်က္။
No comments:
Post a Comment