'ဘုန္းၾကီးတုိ႕ ဦးေဆာင္ရင္ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္၊ တပည့္ေတာ္တုိ႕ရြာ ဒီေလာက္ၾကီးလဲ မဆုိးၾကပါဘူး၊ အရင္တစ္တုန္းကျဖစ္တယ္ဆုိတာလဲ စိတ္ပါလုိ႕ၾကရယ္ မဟုတ္ပါဘူး၊ ကေလးေတြဆုိေတာ့ မုိက္ရူးရဲဆန္ၾကတာပါဘုန္းၾကီး၊
ခ်င္းတြင္းျမစ္ဖ်ားတြင္ တုိင္းရင္းသား မ်ိဳးစုံေနထုိင္ၾကသည္၊ ရွမ္းအမ်ိဳးသားမ်ားလဲ ရွိသည္၊ ကခ်င္အမ်ိဳးသားမ်ားလဲေနထုိင္ၾကသည္၊ လီဆူလူမ်ိဳး၊ နာဂလူမ်ိဳး၊ ခ်င္းလူမ်ိဳး၊ ေအာက္ရပ္ေအာက္ရြာက
ျမန္မာအမ်ိဳးသားမ်ားလဲ ေပါမ်ားသည္၊
ခ်င္းတြင္းထက္ဖ်ားရွိေက်းရြာ အားလုံးသည္ လြန္ခ့ဲေသာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းကပင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားျဖစ္ခ့ဲၾကသည္၊
ေတာင္တန္းဆရာေတာ္ဘုရာၾကီး၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ရစ္တူ၊ ဟဲပုံ၊ ဆာအစ္၊ သဲလုံ၊ ငါးကၽြန္း၊ ဆံခါ၊ သုံးပန္၊ လပစ္၊ ေယာင္ေပၚရြာတုိ႕တြင္ေနထုိင္ၾကေသာ ခ်င္း၊ နာဂ၊ ကခ်င္၊ ရွမ္း၊ လီဆူးတုိ႕သည္ ဗုဒၶဘာသာကုိ ရြာလုံးကၽြတ္ခံယူခ့ဲၾကသည္၊
ထုိရြာမ်ားထဲက ေတာင္ေပၚရြာေလး ရစ္တူနာဂအမ်ိဳးသားမ်ားသည္ ေနာက္ပိုင္းေျမျပန္႕ဆင္းခ့ဲၾကသည္၊ ဘယ္ညာခြဲျပီး ဆင္းခ့ဲၾကရာ တစ္ေနရာတြင္ နန္ဖာရြာေလးျဖစ္လာသည္၊
နာဂလူမ်ိဳးအမ်ားစုေနထုိင္ၾကသည္၊ ေနာက္တစ္ေနရာတြင္ ပဒူးမုန္းရြာေလးျဖစ္လာသည္၊
နန္ဖာရြာေလးႏွင့္ပတ္သက္ျပီး ေရွးသာသနာျပဳဆရာေတာ္မ်ားက ကဗ်ာဖြဲ႕ခ့ဲၾကသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္၊
စာဖြဲ႕မမီလုိ႕ မေျပာေတာ့ပါ၊
လာၾကည့္ပါကြဲ႕ ေဆြသဟာ၊
ျမန္ျပည္မွာ စံတစ္ႏႈံး၊
နန္ဖာရြာေလး ရႈမဆုံး၊
သူ႕အေျပာမလြန္ပါ၊ လုိ၍ပင္ေနဦးမည္ထင္မိသည္၊ ရြာဦးထိပ္တြင္ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္း ရွိသည္၊ ခ်င္းတြင္းျမစ္က တေျဖးေျဖး စီးလာခ့ဲျပီး ရြာေလးကုိ ရုတ္တရက္ ႏႈတ္ဆက္သြားသလုိျဖစ္ေနသည္၊
ေတာင္ေျမာက္ျဖစ္ေနေသာ ခ်င္းတြင္းသည္ ဤရြာေလး အနားတြင္ အေနာက္ဘက္ဆီသုိ႕ တစ္ဆစ္ခ်ိဳး ေကြ႕ဆင္းသြားသည္၊
ထုိျမင္ကြင္းသည္ လွ၏၊
ျမင္ေနရသူ အတြက္ အရင္တြင္း တစ္ခုခုခ်န္ထားခ့ဲသလုိခံစားရသည္၊
နန္ဖာရြာေလးအထက္နားတြင္ ပဒူးမုန္းရြာရွိသည္၊ ေဆြရင္းမ်ိဳးျခာမ်ားေနၾကသည္၊ ဤႏွစ္ရြာသည္ လူမ်ိဳးတူသည္၊ သာေရးနာေရး အတူတူေဆာင္ရြက္ၾကသည္၊ တစ္ရြာလုံးဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားျဖစ္ၾကသည္၊
စာဖြဲ႕ဖူးပါသည္၊
ဗုဒၶဆုံးမ၊ ႏွလုံးသားတည္ကာ၊
ရြာသူရြာသား ယဥ္ကေက်းလွတာ၊
နတ္မ်ား ဖန္ထား အလားတူစြာ၊
ရွာမွ ရွား စံထားသူတုိ႕ရြာ။
ခ်င္းတြင္း တစ္ဘက္ကမ္းက ရြာေလးသည္ ေတာင္ေပၚေဒသမွ ေလာေလာဆယ္ ဆင္းလာၾကေသာ ေတာင္ေပၚသား နာဂအမ်ားစုေနထုိင္ေသာ ရြာၾကီးျဖစ္သည္၊
ထူးသည္၊ တစ္ရြာထည္းပင္ျဖစ္ေသာ္ျငား စကားမတူပါ၊
ဓေလ့မတူပါ၊ ကုိးကြယ္မႈအေနအားျဖင့္ နတ္ကုိးကြယ္မႈမ်ားသည္၊ ဘာသာမ့ဲလဲပါသည္၊
ထုိရြာေလးသုိ႕ တစ္ခါက ခရစ္ယာန္သာသနာျပဳမ်ားေရာက္လာၾကသည္၊
ျပီးေတာ့ သူတုိ႕ ဘာသာသာလြန္ေၾကာင္း ေျပာဆုိၾကသည္၊
‘ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တ့ဲ သိဒၶတၳေဂါတမဆုိတာ အိႏၵိယမွာေမြးတာပါ၊ ေ၀းပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္မုိ႕ က်ေနာ္တုိ႕ ဘာသာကုိ၀င္ပါ’စသည္ ေျပာဆုိစည္းရုံးသည္၊
ဤတြင္ ေက်းရြာ၏ လူပုဂၢိဳလ္ဆုိင္ရာ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာျပဳေခါင္းေဆာင္က-
‘က်ေနာ္ေျပာပါရေစ ခင္ဗ်ား၊ က်ေနာ္တုိ႕က ဗုဒၶဘာသာကုိ ကုိးကြယ္ၾကပါတယ္၊ အခုဆရာၾကီးမ်ားက က်ေနာ္တုိ႕ ကုိးကြယ္တ့ဲ ဘုရားကုိ က်ေနာ္တုိ႕ေနတ့ဲေနရာနဲ႕ အေ၀းၾကီးလုိ႕ ေျပာပါတယ္၊ က်ေနာ္တုိ႕ ဘုရားက အိႏၵိယႏုိင္ငံမွာေမြးတာပါ၊ မေ၀းပါဘူး၊ က်ေနာ္တုိ႕နဲ႕ ေရ ေျမခ်င္းစပ္ေနပါတယ္၊ ဆရာၾကီးတုိ႕ရဲ႕ ဘာသာေရးဆုိတာ ပုိျပီးေ၀းပါတယ္၊ က်ေနာ္ၾကားဖူးတာက ဆရာၾကီးမ်ားရဲ႕ ကယ္တင္ရွင္ဆုိတာ အေရွ႕အလည္ပုိင္းမွလုိ႕ေျပာပါတယ္၊
ေရ ေျမခ်င္းလဲ မစပ္ပါဘူး၊ ဘယ္လုိမွလဲ မနီးပါဘူး၊
ဘယ္မွာရွိတယ္ဆုိတာေတာင္ က်ေနာ္ ေျပာမျပတတ္ပါဘူး’
ဤသုိ႕ျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားအတြက္ အားတက္ခ့ဲၾကရသလုိ ဤရြာေလးတြင္ အျခားဘာသာ၀င္မ်ားႏွင့္ အတူ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား၏ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းလဲ လုိအပ္ေနေပျပီ၊
ယခင္က ၾကိဳးစားခ့ဲၾကဖူးသည္၊
သုိ႕ေသာ္ေမွ်ာ္လင့္မထားေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားေၾကာင့္ရပ္ဆုိင္းထားခ့ဲရဖူးသည္၊
အခု ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းမ်ား ျပန္လည္ ရွင္သန္ခ့ဲၾကျပန္ျပီ၊
‘ခရစ္ယာန္ဘာသာဆုိတာ အေနနီးတ့ဲ တစ္စိမ္းပါ၊
ဗုဒၶဘာသာဆုိတာ အေနေ၀းတ့ဲ ေဆြမ်ိဳးပါ’တ့ဲ၊
ဆုိပါစကားစုေလးသည္ ရင္တြင္းသုိ႕ တြန္းအားတစ္ခုနဲ႕ အတူ ေရာက္လာသည္၊
မွတ္ခ်က္။
ကုိယ္ေတြ႕ျဖစ္ရပ္တစ္ခုပါ၊ ဘာသာေရး ပဋိပကၡကုိ တင္ျပျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ပါ၊
ရုိးသားေသာ တုိင္းရင္မ်ား၏ အေျပာမ်ားကုိျပန္လည္တင္ျပျခင္းသာျဖစ္ပါသည္၊
No comments:
Post a Comment