လြတ္လပ္ျခင္းႏွင့္ လႊတ္လုိက္ျခင္း

အေျခအေနေတြေျပာင္းေနတယ္လုိ႕ေျပာၾကပါတယ္၊ ဘာေတြေျပာင္းၾကတာလဲ ေျပာသံၾကား၊ စကား တစ္ဆင့္၊ ကုိယ္တုိင္ခ်င့္ျပီး စနည္းနာကာ ဟုိစစ ဒီစစျဖင့္ သတင္း၊ အတင္း၊ အဖ်င္းေရာညွပ္ အရပ္ရပ္ တုိ႕ကုိ သုံးသပ္လုိက္ေသာ အခါ…

၁၊ လြတ္ေျမာက္လာၾကျပီ၊

၂၊ မလြတ္ေျမာက္ၾကေသးဘူး၊

၃၊ လႊတ္ေတာ့လႊတ္လုိက္ၾကပါတယ္၊ တကယ္ မလြတ္လပ္ေသးဘူး၊

၄၊ မလႊတ္သင့္ပဲလႊတ္လုိက္တာတ့ဲ၊

၅၊ လြတ္ေျမာက္သင့္တာၾကာေပါ့တ့ဲ၊

စသည္ေထြျပားၾကားရပါတယ္၊

ဘယ္လုိပဲဆုိဆုိ အက်ဥ္းကေနလြတ္ေျမာက္၊ လြန္ေျမာက္လာၾကတယ္ဆုိျခင္းသည္ ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ရာ စကား၊ သတင္းပင္ျဖစ္ပါတယ္၊ အခ်ဳပ္ အေႏွာင္၊ ေထာင္မဆုိထားႏွင့္ လြတ္လပ္ေနေသာ လူတစ္ ေယာက္ ကုိ ဟုိမသြားရ၊ ဒီမလာရ၊ ဟုိလုိ မေျပာနဲ႕၊ ဒီလုိသာေျပာစသည္ လုိက္ၾကပ္ေနလွ်င္၊ လုိက္ တင္း ေနလွ်င္ အလုိလုိေနရင္း ေနရာက်ဥ္းလာပါတယ္၊ အေနရ ၾကပ္လာပါတယ္၊ လူက က်ဥ္းက်ဥ္းေလး ထဲေနရ ရင္ အျမင္ေတြလဲ က်ဥ္းလာတာ ထုံးစံပါပဲ၊

သုိ႕ေသာ္က်ဥ္းေျမာင္လာတာကုိတုံ႕ျပန္တာ ႏွစ္မ်ိဳးေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္၊ အက်ဥ္းခ်ထားတာကုိ မခံႏုိင္လုိ႕ ေပါက္ ကြဲ၊ ေဖာက္ခြဲ ပစ္လုိက္တာမ်ိဳးက တစ္လမ္း၊ လူ အက်ဥ္းက်ေနေပမယ့္ စိတ္က လြတ္လပ္ေနျပီး ကုိယ္ပုိင္ ဖန္တီးခြင့္ေတြ မဆုံးရႈံးပဲ အက်ဥ္းကေနျခင္းက တစ္လမ္း လုိ႕ေျပာႏုိင္ပါတယ္၊ လူကုိ အက်ဥ္းခ်ထားႏုိင္ေပ မယ့္ စိတ္ကုိ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားလုိ႕ မရဘူးဆုိတာ လူတုိင္းသိၾကပါတယ္၊

ေတြးၾကည့္လုိက္စမ္းပါ၊ စိတ္နဲ႕ ဗီဇာ မပါပဲ ႏုိင္ငံ ကူးႏုိင္တယ္၊ ကုိယ္ၾကိဳက္တ့ဲေနရာ ကုိယ္ၾကိဳက္သလုိ သြားႏုိင္တယ္၊ arrival ျပဖုိ႕ မလုိသလုိ၊ departure အတြက္လဲ ရုံးမရွိဘူး၊ သုိ႕ေသာ္ စိတ္သြားတုိင္း၊ ကုိယ္မပါေတာ့ မျပည့္စုံႏုိင္ဘူးေပါ့၊ စိတ္သြားတုိင္း ကုိယ္ပါေနလုိ႕ကလဲ မျဖစ္ေပဘူးေပါ့၊ ဗုဒၶသာ၀က ရဟန္းေတာ္မ်ားေတာင္မွ ၀ိနည္းေဒသနာေတာ္တြင္ “မေနာဒြါေရ အာပတၱိကာနာမ နတၳိ”တ့ဲ ‘စိတ္၌ ျပစ္မႈ လြန္က်ဴးျခင္းမည္သည္’ အျပစ္မဟုတ္ဟု ရွိသည္၊ စိတ္နဲ႕ လြန္က်ဴးတုိင္းသာ အျပစ္ရခ်ည့္ ..ခက္ခက္ရခ်ည့္ေသး၊

လႊတ္လုိက္ျပီ ဆုိျပီး လူတုိင္း လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ၾကရင္ ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီအတြင္း ႏုိင္ငံတစ္ခု လုံးျပာျဖစ္ သြားႏုိင္ပါတယ္၊ လြတ္လပ္တယ္လုိ႕ ဆုိလုိတ့ဲ liberal စကားလုံးက အျပဳသေဘာ( positive)ကုိ ေဆာင္ပါ တယ္၊ ‘လြတ္လပ္လြန္း’တယ္လုိ႕ ေျပာရမယ့္ too liberal က ( nagetive) သေဘာျဖစ္ပါ တယ္၊ လြတ္လပ္လြန္းတယ္ဆုိတာ ႏုိင္ငံကုိ ျပာျဖစ္ေစႏုိင္တ့ဲ နည္းမ်ိဳးကုိေျပာရမွာေပါ့၊  

ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံရဲ႕ ေရေျမသဘာ၀၊ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံ သမုိင္းနဲ႕ ေလ်ာညီစြာ လူ႕အခြင့္အေရးကုိ တည္ေဆာက္ႏုိင္မွ ျဖစ္မွာပါ၊ ယေန႕အိႏၵိယႏုိင္ငံသည္ ခုိင္ခုိင္ျမဲျမဲ ျပည္သူ႕အာဏာ( people power) ကုိက်င့္သုံးေသာ ႏုိင္ငံၾကီးျဖစ္ပါတယ္၊ 

ဥေရာပ၊ အေမရိက၊ အဂၤလန္စေသာ ႏုိင္ငံမ်ားသည္လဲ ျပည္သူ႕အာဏာက်င့္သုံးေနၾကေသာ ႏုိင္ငံမ်ား ပင္ျဖစ္သည္၊ သုိ႕ေသာ္ လူျမင္ကြင္းထင္ရာျမင္ရာစုိင္းတတ္ၾကေသာ အေလ့အထမ်ား အိႏၵိယႏုိင္ငံတြင္

ေတြ႕ရခဲသည္၊ လမ္းေဘး မတ္တတ္ရပ္ က်င္ငယ္ ( ေသးေပါက္) ျခင္းကေတာ့ ရုိးရာထင္ပါတယ္၊

မိန္းမ ေယာက်ၤား လူျမင္ကြင္းတြင္ ဖက္ရမ္း နမ္းရႈတ္သည္မ်ားမွာ မရွိသေလာက္ျဖစ္ပါတယ္၊ ရုိးရာ ၀တ္စုံျဖင့္ လုံလုံျခံဳျခံဳ ရွိလွပါတယ္၊ ကုိယ့္ႏုိင္ငံကုိယ့္ယဥ္ေက်းမႈကုိ ထိန္းသိမ္းျမတ္ႏုိးတတ္ တယ္လုိ႕ ေကာက္ ခ်က္ခ်ႏုိင္တာေပါ့၊ ရုိးရာဘာသာေရးနဲ႕ စည္းကန္႕ထားတာလဲ ပါတာေပါ့၊

ကုိယ့္ႏုိင္ငံကုိ ကုိယ္ မႏွိမ္လုိပါ၊ ႏွိမ့္ခ်၍လဲ မေျပာခ်င္ပါ၊ နိမ့္ေနသည္ကုိလဲ မျမင္လုိပါ၊ သုိ႕ေသာ္ ဘာသာေရး၊ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈတြင္ မျမင္မေတာ္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနသည္မ်ား ရွိေနသည္မွာ လြတ္လပ္ ျခင္းကုိ ဒီကေန႕ ဒီလုိမရခင္ကတည္းကပါ၊ ႏုိင္ငံႏွင့္ လူမ်ိဳး၊ ဘာသာေရးကုိ ထိခုိက္နစ္ နာေစမယ့္ လြတ္လပ္ျခင္းမ်ိဳးကုိေတာ့ လုိက္ျပီး ‘ၾကပ္’ေပးသင့္ပါတယ္၊

သီရိလကၤာႏုိင္ငံသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံေလာက္မၾကီးမားပါ၊ ျပည္သူ႕အာဏာျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ ေနေသာ ႏုိင္ငံငယ္

ေလးျဖစ္ပါသည္၊ သုိ႕ေသာ္ ဘာသာတရား ခ်စ္ျမတ္ႏုိးမႈ၊ ၀တ္္စားဆင္ယင္၊ ေသ၀တ္ ပိျပားမႈရွိသည္၊

ေက်ာ္မေကာင္း၊ ၾကားမေကာင္း ေအာ္ဟစ္ၾကိမ္းေမာင္း ဆဲဆုိျခင္းမ်ားကုိ အလြန္ေတြ႕ ရခဲေသာ ႏုိင္ငံ ငယ္ေလးျဖစ္သည္၊ ဤအခ်က္တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ လုိင္ကားေမာင္းသမား၊ စပါယ္ယာ မ်ားႏွင့္ႏႈိင္းေသာ္ မုိးႏွင့္ေျမျဖစ္ေလာက္ပါ တယ္၊ ကားစီးသူကလဲ ကားခကုိ စပါယ္ယာ မေတာင္းလဲ ဒရုိင္ဘာႏွင့္ နီးစပ္ရာေန ရာတြင္ က်သင့္ေငြကုိ တင္ထားခ့ဲသည္၊

ဤေနရာတြင္လဲ ျမန္မာကားစီးသူမ်ားႏွင့္ ကြာျပန္သည္၊ ေျပာပါေတာ့၊ သူတုိ႕ႏုိင္ငံက ကားသမားကလဲ ‘ေတာ္’၊ စပါယ္ယာကလဲ ‘ေတာ္’၊ အခ်င္းခ်င္းညီတာေပါ့လုိ႕၊ ျမန္မာၾကေတာ့ ကားသမားကလဲ’ေအာ္’၊ စပါယ္ယာကလဲ’ေအာ္’၊ ခရီးသည္ကလဲ ‘ေတာ္ေတာ္’ဆုိေတာ့ ညီပါတယ္လုိ႕၊ အဲဒါကုိ ျပင္ရပါမယ္၊

ဘာလုိ႕ဆုိေတာ့ နဂုိကျဖစ္ေနတာက အိမ္တြင္း အခ်င္းခ်င္း ျဖစ္ေနတာ၊ အခုပိတ္ထားတာေတြဖြင့္္ လုိက္ျပီ၊ လာၾကေတာ့မယ္ သူမ်ားေတြက ကုိယ့္ႏုိင္ငံထဲ ျပင္သင့္တာျပင္မွ၊ ျပဳသင့္တာ ျပဳမွ၊ ၾကပ္သင့္ ရင္ ၾကပ္မွ၊ သူတုိ႕ျမင္ရင္ “ေအာ္ ေထရ၀ါဒ က်င့္သုံးတ့ဲ ျမန္မာ့ အရည္အေသြးပါလား” လုိ႕ ျမင္ၾကမယ္၊ အေျခခံ အုတ္ျမစ္က ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ေနလုိ႕၊ အျပင္သူမ်ားေတြက ျမင္ေတာ့လဲ ေနာက္ခံ ဘာသာေရးကုိ အဓိက ထား ျမင္ၾကမွာေလ၊  

အျခားအျခားေသာ ျမန္မာျပည္ဖြား ဘာသာ၀င္မ်ားသည္လဲ ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္ေသာ္ျငား ယဥ္ေက်း သိမ္ေမြ႕တ့ဲ လမ္းစဥ္က်င့့္ သုံးေနတာကုိ ျမင္ႏုိင္ပါလိမ့္မည္၊ 

ျပည္သူမ်ားကလဲ အုပ္ခ်ဳပ္သူ စကားနားေထာင္ရမယ္၊ ကုိယ္ၾကိဳက္လုိ႕ စည္းၾကပ္ခြင့္ေပးထားတာပဲ၊ 
အုပ္ခ်ဳပ္ သူကလဲ ျပည္သူေပးလုိ႕ စည္းၾကပ္ေနတာဆုိေတာ့ ျပည္သူ႕စကား နားေထာင္ရမယ္၊ 
သူတုိ႕ ႏွစ္ဦး အၾကား စည္းထားလုိက္ရင္၊ 
အခ်င္းခ်င္းနားလည္လုိက္ရင္ လက္တြဲေလွ်ာက္လွမ္းလုိ႕ရျပီေပါ့၊  

တစ္ခါတစ္ေလျဖစ္တတ္တယ္၊

မင္းလုပ္ရမယ့္ သူေတာ္စင္ၾကီး ဗိမၺိသာရကုိ နန္းခ်ကာ အက်ဥ္းသြင္းထားျပီး၊ သန္လ်က္တ၀င့္၀င့္နဲ႕ မင္းလုပ္အုပ္ခ်ဳပ္ေနတ့ဲ အဇာတသတ္တုိ႕လုိ ေနရာလြဲေနတတ္တာက ေရွးကရွိခ့ဲပါတယ္၊

ျပည္သူလဲ ဘာမွမတတ္နုိင္ဘူး၊

‘လြတ္လပ္ျခင္း’ ကုိ ‘လႊတ္’ မျပစ္လုိက္ပါနဲ႕လုိ႕ ေျပာရမွာပါ၊

ေမြ႕ေမြ႕ေလ်ာ္ေလ်ာ္၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္၊ တဘင္ဘင္ႏွင့္၊ အရွင္လည္းယစ္၊ ကၽြန္လည္းယစ္ႏွင့္၊ က်ိဳးျပစ္မထင္၊ ျဖစ္ခ့ဲက်င္ေသာ္၊ လူရွင္ခပဲ၊ ျပည္ထဲကိစၥ၊ မခ်မ္းျမဘူး။

(မဃေဒ၀)