Pages

Sunday, July 28, 2013

ေမတၱာ အေဆာင္




က်က္မွတ္ေနက် စာအုပ္၏ စာမ်က္ႏွာတုိ႔ကုိ တစ္ရြက္ခ်င္း ျပန္ၾကည့္မိရာ အုန္းညြန္႕ ၀ါေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးမ်ား သည္ အညြန္႕လူေနဆဲပင္ရွိသည္။

တစ္ဆက္တည္း စာအုပ္စင္၏ ေထာင့္တစ္ေနရာတြင္ ေက်ာက္ခဲေလးမ်ားသည္ ေအးေဆးတည္ျငိမ္လ်က္ 
ရွိသည္။
.................................................

အေမသည္ ခရီးေ၀းက မေမာမပန္းလာရသည္။ ေနပူၾကဲၾကဲတြင္ ေခၽြးတစ္ရႊဲရႊဲျဖင့္..။

ေအာင္မေလး..ငါ့သားႏွယ္ ေနမ်ားပူလုိက္ပုံႏွယ္ ေျပာမေျပာခ်င္ဘူး။

ေအာ္...၊ ဒကာမၾကီးကလဲ ဆုိက္ကားငွားခ့ဲ ျပီးေရာဟာကုိ..၊
ေနပူၾကီးထဲ တစ္ေယာက္တည္းလာရတယ္လုိ႕....။

အုိး..၊ ကုိရင္ကလဲ တပည့္ေတာ္က လာေနက်..။
ဆုိက္ကားငွားစီးရင္ အနည္းဆုံး ႏွစ္ရာ သုံးရာေတာင္းမယ့္ဟာကုိ.။

အေမသည္ စာေမးပြဲရာသီ နီးတုိင္း ဟုိ အေ၀းေတာရြာကေန  စာသင္တုိက္သုိ႕ ေရာက္လာတတ္သည္။

စာေမးပြဲစာက်က္ရင္ေတာ့ အားျဖစ္ေအာင္လုိ႕ ကုိရင္ရဲ႕..ေဟာဒီမွာ ငွက္ေပ်ာ္သီး၊ ပင္မွည့္ေနာ္။
ဒါက ငါးေျခာက္ကုိ ဆီးနဲ႕ ေၾကာ္ထားတာ၊ ၾကာၾကာထားလုိ႕ရတယ္။
ေဟာဒါက ကုိရင့္ အစ္မၾကီး ထည့္ေပးလိုက္တ့ဲ ခ်ဥ္ေပါင္ေၾကာ္ေပါ့..။

အဲ..၊ အဓိကေပးရမယ့္ဟာက ေဟာဒီမယ္ ကုိရင္ ဒါက အုန္းညြန္႕..၊ ေဗဒင္ေမးျပီးယူလာတာ၊
ကုိယ့္က်က္မယ့္ စာအုပ္ရဲ႕ စာရြက္ႏွာအၾကား ညွပ္ထား၊ စာေမးပြဲေအာင္တယ္ေနာ္..။
ကုိယ္က်က္တ့ဲ စာမ်က္ႏွာတုိင္းမွာ ညွပ္ထား။

.............................

၀ါကၽြတ္ခါနီးလ်င္ အေမလာျပန္သည္။ 

ဒကာမၾကီး..၊ ကုိရင္ ေက်ာင္းပိတ္ရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ရွမ္းျပည္လုိက္သြားမလုိ႕ပါ။
ရြာကိုနည္းနည္းေနာက္က်ျပီးမွ ေရာက္မယ္ေနာ္..၊

တပည့္ေတာ္မက အဲဒါသိလုိ႕ ကုိရင္ဆီခဏလာတာေပါ့..၊
ရွမ္းျပည္ ရွမ္းရြာဆုိတာ နီးတာမွတ္လုိ႕..၊ အေမျဖင့္ တစ္ခါမွ မေရာက္ဖူးဘူး။
ကုိရင့္ ဒကာၾကီးေတာ့ တစ္ခါက ေရာက္ဖူးတယ္လုိ႕ေျပာဖူးပါ့။
ရာသီဥတုနဲ႕၊ အစားအေသာက္က ၾကမ္းတမ္းသလုိ၊ ခရီးကလည္း ခက္ခဲတယ္လုိ႕ၾကားဖူးလုိ႕..၊

အဲဒါ......
ဟုဆုိတာ အေမသည္ ေခါင္းေပါင္းထားေလ့ရွိေသာ တဘက္အၾကားထဲမွ..
ကဲ..၊ဒါေလးေဆာင္သြား..၊ ကုိရင္ေနာ္...၊
ခရီးေ၀းသြားတ့ဲ အခါ ျဖစ္လာမယ့္ အႏၱရယ္ကုိ ေက်ာက္ခဲေလး မင္းသာခံေတာ့ဆုိျပီး..၊
စိတ္ထဲမွတ္သြား၊ ဘာမွမျဖစ္ဘူးေနာ္..ကုိရင္..။

ကဲ တပည့္ေတာ္မလဲ ျပန္ဦးမယ္။ ရြာက အိမ္ကအလုပ္မ်ားေတာ့ တပည့္ေတာ္မ မရွိလုိ႕ မျဖစ္ဘူးရယ္။
ဆုိကာ အေမသည္ မွာခ်င္သည္မ်ားကုိ မွာကာ ရြာသုိ႕ ျပန္သည္။
.......................

ဘုန္းၾကီးဘုရား..၊ တပည့္ေတာ္မယ္ေတာ္ၾကီးက စာေမးပြဲနီးရင္လဲ လာပါတယ္။
ခရီးထြက္မယ္ၾကားရင္လဲ လာတတ္ပါတယ္ဘုရား။
ျပီးေတာ့ အုန္းညြန္႕တုိ႕၊ အေဆာင္တုိ႕..၊
ျပီးေတာ့ ေက်ာက္ခဲစတာေတြကုိ အႏၱရယ္ကင္း အေဆာင္အျဖစ္ေပးေလ့ရွိပါတယ္။

မယ္ေတာ္ၾကီးေျပာသလုိ အႏၱရယ္ကင္းတယ္ဆုိတာ ဟုတ္သလားဘုရား။
ေက်ာက္ခဲေတြ၊ အုန္းညြန္႕ေတြက ေတာ့ ဘာမွတတ္ႏုိင္မယ္ မထင္ဘူးေနာ္ဘုရား။

ခရီးတစ္ခုသုိ႕ ဆရာေတာ္ေနာက္မွ အတူလုိက္ပါရင္းေမးေလ်ာက္မိသည္။

အဲ..၊ မုိက္လုိက္တ့ဲ..ကုိရင္ရယ္..။ မင္းလဲ ၾကားဖူးမွာေပါ့..။  
အေမ့ ထမီစေလးနားပန္ထားရင္ ၾကီးမားတ့ဲစစ္ပြဲၾကီးေတြေတာင္ေအာင္ျမင္ရတယ္ဆုိေလ။

မင္းျမင္ေနတ့ဲ ေက်ာက္ခဲေလးဆုိတာကုိ သာမန္အျမင္နဲ႕ မျမင္စမ္းနဲ႕၊
အဲဒါ အေမ့ေမတၱာျပယုဂ္ဟ့ဲ။
ေစတနာ အထိမ္းအမွတ္ဟ့ဲ။
ေအာင္ျမင္ေစခ်င္တ့ဲ အေမ့ေမတၱာေတြနဲ႕ ထုံထားတ့ဲ သစ္ခက္ဟ့ဲ။

အခု မင္းကုိ မင္းမယ္ေတာ္ၾကီးက ေပးတ့ဲ အုန္းညြန္႕ေတြ၊ေက်ာက္ခဲေတြဆုိတာ အေမ့ ေမတၱာရဲ႕ အထိမ္း အမွတ္ေတြမုိ႕ မင္းေဆာင္ထားရင္ မင္းမယ္ေတာ္ၾကီးျဖစ္ေစခ်င္တ့ဲ မင္း အေပၚထားတ့ဲ ဆႏၵေတြစြမ္း အားေတြေမတၱာ အစြမ္းေတြေၾကာင့္ ေအာင္ျမင္တာေပါ့ ကုိရင္ရဲ႕..။ 
အႏၱရယ္ကင္းတာေပါ့။ မင္းမယ္ေတာ္ၾကီးရဲ႕ ေမတၱာေတြ လႊမ္းျခဳံထားလုိ႕ လုံျခဳံတာေပါ့ ကုိရင္ရယ္။
................................
  
က်က္မွတ္ေနက် စာအုပ္၏ စာမ်က္ႏွာတုိ႔ကုိ တစ္ရြက္ခ်င္း ျပန္ၾကည့္ မိရာအုန္းညြန္႕၀ါေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလး 
မ်ားသည္ အညြန္႕လူေနဆဲပင္ရွိသည္။
 

No comments:

Post a Comment