ရတနတၱယံ ပူေဇမိ

 

သိစရာဖုံဖုံ၊ အလုံးစုံ၊ အကုန္သိျပီးျပီ။
ပယ္စရာဖုံဖုံ၊ အလုံးစုံ၊ အကုန္ပယ္ျပီးျပီ။
က်င့္ စရာဖုံဖုံ၊ အလုံးစုံ၊ အကုန္က်င့္ျပီးျပီ။
သိ ပယ္ က်င့္ စုံ။ ျမတ္ဘုရားဂုဏ္၊ ၾကည္ယုံျမတ္ႏုိးရွိခုိးမည္။

အပူဖုံဖုံ၊ အလုံးစုံ၊ အကုန္ေအးေစသည္။
က်င့္ေဆာင္သူလ်င္၊ အပူစင္၊ ၾကည္လင္ေတာက္ပသည္။
ခ်ိန္ခါမလင့္၊ အက်ိဳးသင့္၊ လက္ငင္းခ်မ္းသာသည္။
စ, လယ္, ဆုံး စုံ၊ တရားဂုဏ္၊ ၾကည္ယုံျမတ္ႏုိးရွိခုိးမည္။

သီလ သမာ၊ ဓိပညာ၊ ေကာင္းစြာ က်င့္သုံးသည္။
လူ နတ္ ခ်မ္းသာ၊ ေဆာင္တတ္စြာ၊ ေကာင္းစြာ လယ္ယာမည္။
သုံးလူ႕ထြတ္ခ်ာ၊ ေဒသနာ၊ ေကာင္းစြာ ေဟာျမြက္သည္။
ျမတ္သံဃာဂုဏ္၊ စိတ္၀ယ္ထုံ၊ ၾကည္ယုံျမတ္ႏုိးရွိခိုးမည္။

 

ၾကာေလ ေ၀းမွာ စုိးတယ္

“ဂ်၀ါဟလာ ေနရူးက အရူး” 

သူေျပာသည္။ ဘာလုိ႕ မင္းက မင္းတုိ႕တုိင္းျပည္ကုိ လြတ္လပ္ေရးရေအာင္ ၾကိဳးစားအားထုတ္ခ့ဲတ့ဲ သူ႕ကုိ အရူးလုိ႕ေျပာရတာလဲေပါ့။ ဒီေတာ့ သူကေျပာတယ္။ 

မင္းဘာသိလုိ႕လဲ တုိ႕ႏုိင္ငံမွာ တုိ႕ျမတ္ႏုိးတ့ဲ ဟိႏၵဴဘာသာကုိ ႏုိင္ငံေတာ္ ဘာသာ မျပဌာန္းပဲ အားလုံး လြတ္လပ္စြာ ကုိးကြယ္ခြင့္ ရွိသည္ဆုိတ့ဲမူေၾကာင့္ ငါ ဆယ့္ငါးႏွစ္သားက လူဦးေရ သန္းႏွစ္ ဆယ္ေက်ာ္

ေက်ာ္ရွိတ့ဲ မူဆလင္ဦးေရက ငါ့ အသက္ ငါးဆယ္နီး တ့ဲ ဒီေန႔ မူဆလင္ဦး ေရ တုိ႕ႏုိင္ငံမွာ သန္းႏွစ္ ရာေက်ာ္ေနျပီကြာ။ 

ပါကစၥတန္ကုိ လြတ္လပ္ေရး ရေတာ့ ဖ့ဲေပးလုိက္ရတယ္။ ပါကစၥတန္ကုိ ေတာ္လွန္တ့ဲ  ဘေဂၤါသားေတြကုိ အကူအညီေပးျပီး တုိ႕က လြပ္လပ္ေရးယူေပးလုိက္လုိ႕ ဘဂၤလာေဒ့ဆုိတာျဖစ္လာတယ္။ 

ေဟာ..အခုေတာ့ လူဦးေရ အဆမတန္တုိးပြားေတာ့ နယ္စပ္ျပႆာနာေတြ ေန႕တုိင္းနီးပါးၾကဳံေနရပါတယ္။ ပါကစၥတန္နဲ႕စပ္တ့ဲ ေျမာက္ပုိင္း ကက္ရွမီးယား၊ ဂ်မူးနယ္ေတြမွာ ဘယ္မွာလဲ တုိ႕ ႏုိင္ငံ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဘယ္မွာလဲ တုိ႕ အခြင့္အေရး၊ လူဦးေရနဲ႕ဖိလုိက္လုိ႕ မဆုိသေလာက္ပဲက်န္ေတာ့တယ္။ 

ဒါေတြက ဒီမုိကေရစီလုိ႕ ေခၚတ့ဲ မူၾကီးကုိ ေနရူးခ်မွတ္ခ့ဲလုိ႕ တုိ႕တုိင္းျပည္မွာ ေဖာက္ခြဲမႈေတြ၊ အၾကမ္းဖက္ မႈေတြ၊ ေန႕စဥ္သူတုိ႕ လူဦးေရးတုိးပြား လာတာေတြက တုိ႕ဒီေန႕ ရင္ဆုိင္ေနရတ့ဲ ျပႆနာပါပဲ..လုိ႕ အိမ္နီးခ်င္ ဟိႏၵဴ တစ္ေယာက္က စပ္မိစပ္ရာ ေျပာရင္ ရင္ဖြင့္တယ္။

အိႏၵိယႏုိင္ငံဆုိတာဒီမုိကေရစီကုိ အခုိင္အျမဲဆုံး က်င့္သုံးေသာႏုိင္ငံအျဖစ္ ကမၻာနဲ႕အာရွမွာေက်ာ္ၾကား ပါတယ္။ ကာလတစ္ခု ရွိခ့ဲဖူးတယ္။ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတၾကီးက မူဆလင္ ဘာသာကုိ ယုံၾကည္တ့ဲ အပၸဒူ ကလမ္၊ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္က မမ္မုိဟမ္ဆင္း ဆစ္ဘာသာကုိးကြယ္တယ္။ ပါတီအၾကီးအကဲဥကၠဌက ဆုိနီယာဂႏၶီ ခရစ္ယာန္ ဘာသာကုိ သက္၀င္ယုံၾကည္တယ္။ ဘာသာေပါင္းစုံညီညြတ္စြာနဲ႕ ဒီမုိကေရစီျဖစ္ေနတယ္။ 

သူတုိ႕ေျပာေနတ့ဲ ေနရူးကုိ ၾကည့္လုိက္ရင္ သူကုိယ္တုိင္ ႏုိင္ငံရဲ႕ ပထမဆုံး၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ အျဖစ္ သစၥာရွိရွိ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္သြားတယ္။ ဆက္လက္ျပီး တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးျဖစ္သူကုိ ႏုိင္ငံရဲ႕ အမ်ိဳးသမီး ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ အျဖစ္နဲ႕ ေပးဆပ္ျပန္တယ္။ သမီးျဖစ္သူက သားျဖစ္သူ ေနရူးရဲ႕ ေျမး ရာဂ်စ္ကုိ ႏုိင္ငံေတာ္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ျဖစ္ေအာင္ သြန္သင္လမ္းညႊန္ခ့ဲျပန္တယ္။ 

ဒီေန႕ အိႏၵိယႏုိင္ငံ ကြန္ဂရက္ပါတီဆုိတာလဲ ေနရူးမ်ိဳး ဆက္ေတြ ညြန္ၾကားေနတ့ဲ ပါတီၾကီးျဖစ္ျပန္တယ္။ မိမိကုိယ္တုိင္ အျပင္၊ သားစဥ္ ေျမးဆက္ ႏုိင္ငံ အတြက္ ေပးဆပ္ခ့ဲသူဟာ ေနရူးပါပဲ။

ဒါေပမယ့္ ေနရူးက အရူးတ့ဲ..။

.........................................

ဒီမုိကေရစီလူသားေတြကေတာ့ ကုိယ္ၾကိဳက္ရာ လူစုျပီးေအာ္ႏုိင္လုိ႕ ေနရူးကုိ ေက်းဇူးတင္ၾကေပမယ္။ ဒါေပမယ့္ ရုိးသားေသာ၊ မိမိရုိးရာကုိ ျမတ္ႏုိးတတ္ေသာ၊ ေမတၱာျဖင့္သာ အုပ္ခ်ဳပ္ရန္ညႊန္ၾကားထားေသာ ဟိႏၵဴ အ၀န္းအ၀ုိင္းမွာ အၾကမ္းဖက္မႈ ၾကားရတုိင္း တုိင္းတစ္ပါးမွ က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္လာ သူမ်ားျဖစ္ ေနၾကတယ္။ လူ႕အခြင့္အေရးဆုိကာ လူစုျပီး၀ုိင္ေအာ္ၾကတယ္။ 

ဟိႏၵဴဘာသာ အမ်ားစုကုိးကြယ္တ့ဲ တုိင္းျပည္မွာ ဥပေဒ ျပဌာန္းတုိင္း သူတုိ႕ႏွင့္ မတူဆုိကာ အလံမီး ရႈိ႕သည္။ ဗုံးေဖာက္သည္။ ရထားလမ္းမုိင္းေထာင္သည္။ အၾကမ္း ဖက္သည္။ သီးျခားေနထုိင္ခြင့္ ဆုိေသာ စကားကုိ ကမၻာသိေအာင္ေအာျပသည္။ 

အေနာက္ကမၻာ ကလည္း ဘယ္သူကြဲကြဲ ကုိယ္ မကြဲျပီးေရာ  အေနမ်ိဳးျဖင့္ လူ႕အခြင့္ အေရးဆုိေသာ

ေပတံျဖင့္တုိင္းတာၾကသည္။ ယဥ္ေက်းမႈကုိ ထည့္မတြက္ၾက။ ဘာသာေရးကုိ ထည့္ မတြက္ၾက။ 

ဘာပဲေျပာေျပာ ေနာက္ေရာက္ ဧည့္သည္က အိမ္ရွင္မ်ားနဲ႕ ေအး အတူ ပူအမွ်ျဖစ္ေအာင္ေနႏုိင္ရမယ္။

က်ေနာ္မွာ မူဆလင္ မိတ္ေဆြေတြရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၾကည့္ျပီးပဲေပါင္းရပါတယ္။ မလြယ္ဘူးဗ်..တ့ဲ။ 

သူေျပာတာပါ။ ခံရပါမ်ားေတာ့ နည္းနည္းရိပ္မိေနျပီထင္တယ္။ သူ႕အျမင္ေနာက္မက်ပါေစနဲ႕လုိ႕ ဆုေတာင္း ရပါတယ္။ သူ႕အတြက္ေတာ့ ပါကစၥတန္လုိ၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွိလုိ႕ ထပ္မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ 

ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အတူေနလာတ့ဲ ခင္မ်ားတုိ႕( ဗုဒၶဘာသာ) နဲ႕က်ေနာ္တုိ႕ တုိက္ခုိက္ရေလာက္ေအာင္ ဘယ္တုန္းကမွ မျဖစ္ခ့ဲၾကဘူး။ ျပီးေတာ့ ဗုဒၶက ဒီေျမမွာ ဖြားတယ္။ ျပီးေတာ့ ဒီႏုိင္ငံကုိ အမ်ားၾကီး အက်ိဳး ျပဳတယ္။ ဗုဒၶလမ္းစဥ္လိုက္နာရင္ စစ္မျဖစ္ႏုိင္ဘူးဆုိတာ ေတာ္ေတာ္မ်ားသိၾကတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မ်ားရင္ ေကာင္းပါတယ္။ ျငိမ္းခ်မ္းမႈကုိျဖစ္ေစတယ္။

က်ေနာ္တုိ႕ရဲ႕ ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္ၾကီး မဟတၱဂႏၶီဆုိတာ ဟိႏၵဴယဥ္ေက်းမႈနဲ႕ အတူ ရွင္သန္သြားတ့ဲ သူၾကီးပါ။ ဒီကေန႕က်ေနာ္တုိ႕ႏုိင္ငံရဲ႕ ပုံရိပ္ၾကီးပါ။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးသမားၾကီးပါ။ က်ေနာ္သိသေလာက္ေတာ့ မဟတၱ အမည္ တပ္ျပီး ေခၚခြင့္ရွိတာ ႏွစ္ဦးပဲရွိတယ္။ ဂႏၶီဂ်ီနဲ႕ ျမတ္ဗုဒၶပါပဲ။

............................................................................

အခုတစ္ေလာ အေမးခံရပါသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အမ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒ ျပဌာန္းဖုိ႕အတြက္ ျမန္မာ ရဟန္းေတာ္ မ်ားက အၾကမ္းမဖက္ပဲ လႈပ္ရွားေနတ့ဲ အေၾကာင္းပါ။ အဆုိပါ အမ်ိဳးေစာင့္ ဥပေဒကုိ ေထာက္ခံဖုိ႕၊ ကန္႕ကြက္ ဖုိ႕ မရွိေသာ္လည္း ျမတ္ႏုိးမိသည္ကား အမွန္ျဖစ္သည္။ လုိအပ္ေနလုိ႕ျဖစ္သည္။ 

ကုိယ္ပုိင္ ယဥ္ေက်းမႈကုိ အေနာက္တုိင္းက တုိး၀င္လာေသာ ဒီမုိကေရစီဆုိတာျဖင့္ မပ်က္သုဥ္းေစ ခ်င္ပါ။ ျမန္မာေရ၊ ျမန္မာ့ေျမ၊ ျမန္မာ အေတြး၊ ျမန္မာ၀တ္စားမႈနဲ႕ ကုိက္ညီမွ ျမန္မာဒီမုိကေရစီျဖစ္ပါမည္။ အေမရိကန္ ဒီမုိကေရစီကုိ ခုိးခ်လို႕ မရႏုိင္ပါ။ 

ျမန္မာႏုိင္ငံဆုိတာ ဗုဒၶဘာသာ ႏုိင္ငံျဖစ္ပါသည္။ ဗုဒၶယဥ္ေက်းမႈနဲ႕ကုိက္ညီေသာ လူ႕အခြင့္အေရး ရွိရမည္။ ႏုိင္ငံသား မဟုတ္သူမ်ားကုိ ႏုိင္ငံသားမ်ားႏွင့္ အတူ အခြင့္အေရး တန္းတူေပးဖုိ႕ဆုိရင္ ဤေျမကမၻာတြင္ တည္ရွိမည္မဟုတ္ပါ။ 

ဒီမုိကေရစီ ဘုိးေအ အဂၤလန္မွာလဲ မရွိဘူး။ လူ႕အခြင့္ အေရးလုိ႕ ေရွ႕တန္းက အျမဲေအာ္တ့ဲ အေမရိက မွာလဲ မရွိႏုိင္ဘူး။ 

ထုိသုိ႕ေသာ ႏုိင္ငံၾကီးမ်ားတြင္ေသာ္မွ မရွိႏုိင္၊ မရွိေသာ ဒီမုိကေရစီဆုိတာကုိ ဘာေၾကာင့္ ျမန္မာ့ေျမေပၚမွာ တည္ေဆာက္ခ်က္ၾကပါလိမ့္လုိ႕ေတြးမိပါသည္။ 

ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္မ်ား အမ်ိဳးဘာသာႏွင့္ မိမိလူမ်ိဳး အတြက္ အရူးမျဖစ္ပါေစႏွင့္လုိ႕ေျပာ ရမည္ သာ ျဖစ္သည္။ 

အမ်ိဳးကုိ ေစာင့္ေသာ၊ အမ်ိဳးကုိခ်စ္ေသာ၊ အမ်ိဳးကုိျမတ္ႏုိးေသာ ဥပေဒမ်ိဳးရွိရမည္သာျဖစ္သည္။ 

အမ်ိဳးမခ်စ္ေသာ၊ အမ်ိဳးမစစ္ေသာ၊ မ်ိဳးေရာ ေသြးေႏွာမ်ား အတြက္ သူတုိ႕ႏွင့္ ကုိက္ညီေသာ ဒီမုိကေရစီ ဆုိလ်င္ ဤေျမကမၻာတြင္ မရွာႏွင့္ေတာ့။

.....................................................................

အၾကမ္းမဖက္ပဲ ဒီမုိကေရစီ နည္းလမ္းအတုိင္း အမ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒကုိ ေဖာ္ေဆာင္၊ အားေပးေနေသာ ဆရာေတာ္ ဦး၀ီရသူအား Time magazine မွ ဗုဒၶဘာသာ အၾကမ္းဖက္သူ အျဖစ္ေဖာ္ျပသည္ကုိ ရႈတ္ခ်ပါသည္။ 

မာတာ ယထာ

တစ္ေယာက္တည္းသား ေစာင့္ေရွာက္ထားသုိ႕၊

ျမတ္ႏုိးတတ္စြာ ေမြးမာတာကုိ၊

ပမာထားျပဳ ေမတၱာျပဳဟု၊

သုံးလူထြတ္ရွင္ ေဟာျမြက္တင္၏။

ဘုရားရွင္သည္ မာတာ ယထာ - အေမက့ဲသုိ႕ ဟူေသာစကားေတာ္ကုိ ေမတၱသုတ္ေတာ္တြင္ ေဟာၾကား ထားသည္။

သတၱ၀ါမ်ားအား ေမတၱာထားရမည့္ သူမ်ိဳးတြင္ထားရွိရမည့္ စံ တစ္ခု အေနျဖင့္ မာတာ ယထာ- အေမက့ဲ သုိ႕ ဟုေဟာထားျခင္းျဖစ္သည္။

………………………………….

ေန၀င္ရုိးရီအခ်ိန္ကေလးတစ္စုလမ္းေပၚတြင္ ေဆာ့ကစားေနၾကသည္။

ထုိစဥ္ ႏြားရုိင္းတစ္အုပ္ ေျပးလာသည္။ လူၾကီးသူမမ်ားက ကေလးမ်ားကုိ ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္ သတိေပးၾက သည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေလးမ်ား အိမ္အတြင္းသုိ႕ အေျပး၀င္ၾကသည္။ 

ကေလးတစ္ေယာက္ ေၾကာက္အား လန္႕အားျဖင့္ မင္သက္မိေနသည္။ 
အေရွ႕ဆုံးႏြားကတုိက္မိလုိက္သျဖင့္ ကေလးငယ္လဲက်သြားျပီ။
ေနာက္မွတစ္တန္းၾကီးပါလာေသာ ႏြားမ်ားေအာက္သုိ႕ က်လုလု …။

ထုိစဥ္အေမျဖစ္သူက ႏြားမ်ားအၾကားေျပး၀င္ျပီး သားကုိကယ္သည္။ 
အျဖစ္အပ်က္သည္ အင္မတန္လ်င္ျမန္သည္။

သားငယ္ကုိ ရင္ခြင္ပုိက္ထားေသာ မိခင္သည္  တုိးေ၀ွ႕သြားၾကသည့္ ႏြားမ်ားေၾကာင့္ ေသြးခ်င္းခ်င္း ရဲသည္။

အေမ့ေမတၱာျဖင့္ သားငယ္ေဘးကင္းခ့ဲသည္။

အေမ့ေမတၱာျဖင့္ ႏွစ္ၾကိမ္ေျမာက္ ေမြးဖြားေပးျခင္းခံလုိက္ရသည္သား..။

ေနာက္ေတာ့ အေမကျပန္ေျပာျပသည္။

ငါ့သားရယ္ အဲတုန္းက ငါ့သားကုိႏြားတုိက္မိလုိ႕ ဒဏ္ရာနဲ႕ အိပ္ယာထဲလဲေနလုိ႕အေမ ေဆးလိမ္းေပးရတာ တစ္ပတ္ေလာက္ ၾကာတယ္ကြဲ႕..။

ထုိစကားမ်ားေျပာေနေသာ အေမ့ကုိေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့ …..

က်ေနာ့္ကုိ ႏြားေျခေထာက္ေအာက္၀င္ျပီးကယ္ခ့ဲစဥ္က ဒဏ္ရာမ်ားကုိ ခႏၶာကုိယ္အႏွံ အထင္းသား

ေတြ႕ျမင္ေနရဆဲပါ။

 

သားသမီးမ်ား အတြက္ တစ္ပတ္စာ ဒုကၡကုိသာ သိျမင္တတ္ျပီး

မိမိရဲ႕ဘ၀တစ္သက္စာဒဏ္ရာမ်ားႏွင့္ ေက်နပ္ေနသူဆုိတာ အေမမ်ားရယ္ပါ။

ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းသည္

ေကာင္းမႈျဖင့္ ေပ်ာ္၊ မေကာင္း ေပ်ာ္၊ အေပ်ာ္ႏွစ္မ်ိဳးရွိပါသည္။

အပူဓာတ္ကင္း၊ ျငိမ္းခ်မ္းျခင္း၊ ေပ်ာ္လ်င္ ျမတ္ႏုိးရာ။

ကုိယ္ စိတ္ မျငိမ္း၊ အပူကိန္း၊ ေရွာင္တိမ္း မေပ်ာ္ရာ။

ေပ်ာ္စရာသည္ ကာမဂုဏ္ျဖင့္ ေပ်ာ္ရသည္က တစ္မ်ိဳး၊
ျမတ္ ဓမၼကုိ က်င့္သုံးလုိက္နာျခင္းျဖင့္ ေပ်ာ္ရ သည္က တစ္မ်ိဳးဟု ႏွစ္မ်ိဳးရွိသည္။

ကာမဂုဏ္ျဖင့္ ေပ်ာ္ရျခင္းသည္ အပူဓာတ္ျဖင့္ ေပ်ာ္ရျခင္းျဖစ္သည္။

ဓမၼျဖင့္ ေပ်ာ္ရျခင္းသည္ အေအးဓာတ္၊ အျငိမ္းဓာတ္ျဖင့္ ေပ်ာ္ရျခင္းျဖစ္သည္။

တစ္ခါက ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာ၀တၳိျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးတြင္ သီတင္းသုံးေတာ္မူေနခုိက္ျဖစ္သည္။

သာ၀တၱိတစ္ျမိဳ႕လုံးသည္ အုန္းအုန္းကၽြက္ကၽြက္ျဖင့္ ေပ်ာ္ျမဴးေနၾကသည္။

ထုိေပ်ာ္ပြဲၾကီးကုိ ဗာလနကၡတၱပြဲသဘင္ဟုေခၚၾကသည္။

လူမ်ားရမ္းရမ္းကားကားေပ်ာ္ၾကသည္။ ျမင္မေကာင္းေအာင္ လိမ္းျခယ္ျပင္ဆင္ၾကသည္။

နားမခံသာေအာင္ ေအာ္ဟစ္သီးက်ဴးၾကသည္။ ယဥ္ေက်းသူမ်ား အေနခက္ေအာင္ လိုက္လံ၊ ေနာက္ေျပာင္၊

 ေႏွာက္ယွက္ၾကသည္။ သူေတာ္စင္မ်ား အခက္ေတြ႕သည့္ ပြဲေတာ္ၾကီးျဖစ္သည္။

ထုိပြဲေတာ္ၾကီးခုႏွစ္ရက္တာကာလ က်င္းပေနခုိက္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးတြင္လည္း

ဓမၼျဖင့္ ေမြ႕ေလ်ာ္သူတုိ႕ျဖင့္ စည္ကားေနသည္။

သာ၀တၱိျမိဳ႕ၾကီးသည္ ငါးကုေဋခန္႕ေသာ သူေတာ္စင္မ်ားျဖင့္ ျငိမ္းခ်မ္း၊ တည္ျငိမ္စြာျဖင့္ ေပ်ာ္ၾကျပန္သည္။

ထုိငါးကုေဋေသာ သူေတာ္စင္မ်ားသည္ ျမတ္ဘုရားအားေလ်ာက္ထားၾကသည္။

ျမတ္စြာဘုရား၊ သာ၀တၳိျမိဳ႕အတြင္း ဗာလနကၡတၱပြဲသဘင္ကုိ ခုႏွစ္ရက္ၾကာ က်င္းပေနၾကပါသည္ဘုရား။

လူအမ်ားရမ္းကားၾကသည္။ ျမင္မေကာင္း၊ ရႈမေကာင္းေအာင္ ဆုိးသြမ္းၾကသည္။

ထုိပြဲေတာ္ကာလအတြင္းျမိဳ႕အတြင္းသုိ႕ ဆြမ္းခံၾကြေတာ္မူပါႏွင့္ဘုရား။

ဘုရားတပည့္ေတာ္မ်ား ေက်ာင္းသို႕လာေရာက္ပုိ႕ေဆာင္ၾကပါမည္ဘုရား။

ျမတ္ဘုရားသည္ ဒကာ ဒကာမမ်ား၏ ေလ်ာက္ထားခ်က္ကုိ လက္ခံေတာ္မူသည္။

ပြဲေတာ္အတြင္း ျမိဳ႕အတြင္းသုိ႕ ဆြမ္းခံၾကြေတာ္မမူေပ။

ဒကာ ဒကာမမ်ား ကပ္လွဴေသာ ဆြမ္းျဖင့္သာမွ်တေတာ္မူသည္။

ပြဲေတာ္ကာလျပီးေသာ္ ရွစ္ရက္ေျမာက္ေန႕တြင္ ဒကာဒကာမမ်ားသည္ ဘုရားရွင္ႏွင့္တကြ သံဃာေတာ္ မ်ားကုိ ပင့္ဖိတ္ျပီး ပြဲအတြင္းၾကီးက်ယ္ေသာ ဆြမ္းလွဴပြဲက်င္းပၾကသည္။

ထုိအလွဴပဲြၾကီးတြင္ အလွဴရွင္သူေတာ္စင္မ်ားက ရွင္ေတာ္ဘုရား..၊ ဘုရားတပည့္ေတာ္မ်ား ဗာလနကၡတၱ ပြဲေတာ္ ကာလ အတြင္း မၾကား ခ်င္ေသာအသံမ်ားကုိၾကားၾကရပါသည္။ 

မျမင္ခ်င္ေသာ အရာတို႕ကုိ ျမင္ရပါသည္။ စိတ္ဆင္းရဲ ကုိယ္ဆင္းရဲျဖင့္ ေနထုိင္ၾကရပါသည္။

ဘုရားတပည့္ေတာ္မ်ား ျမိဳ႕အတြင္း မ၀င္သလုိ၊ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားႏွင့္ တပည့္သားမ်ားလည္း ျမိဳ႕ေတာ္ အတြင္း ၾကြေတာ္ မမူခ့ဲပါဘုရား..ဟု ျငိမ္းခ်မ္းစြာေနလုိေသာ သူမ်ားကလည္း ေလ်ာက္ထားၾကသည္။

ထုိအခါ ျမတ္ဘုရားက ..ပညာမ့ဲမုိက္မည္းသူမ်ားသည္ ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းကုိ ခုံမင္ၾကကုန္၏။

သူေတာ္စင္မ်ားကား မေမ့မေလ်ာ့ျခင္းကုိ ျမတ္ႏုိးၾကကုန္၏။

ကာမဂုဏ္ေပ်ာ္( အပူေပ်ာ္) ကုိ အားမထုတ္ၾကကုန္လင့္။

ဓမၼျဖင့္ေပ်ာ္( အေအး၊ အျငိမ္) ေပ်ာ္ျခင္းသည္သာ အျငိမ္းဓာတ္မ်ား ကိန္းရာ ျမတ္နိဗၺာန္ေရာက္

ေၾကာင္းျဖစ္ ေပသည္..ဟု ေဟာၾကားေတာ္မူသည္။

တရားဆုံးေသာ္ အျငိမ္းဓာတ္ျဖင့္ အပူကင္းၾကေသာ သူတုိ႕သည္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာျဖင့္ သာဓုေခၚၾကည္ႏူးၾက ရသည္။

....................................................

ဓမၼပဒ၊ ဗာလနကၡတၱ၀တၳဳကုိ ေရးဖြဲ႕ပါသည္။

သီဟေသနာပတိ သုတၱံ

ေကပုပၹံ ဧေကာဒကံ။
ပူေဇနာပိ သုခံ လေဘ။

ပန္းတစ္ပြင့္ ေရတစ္ခြက္ ပူေဇာ္ျခင္းအားျဖင့္လည္း ပစၥပၸဳန္ တမလြန္ႏွစ္တန္ေသာ ဘ၀တြင္ ခ်မ္းကုိရေစ တတ္သည္။ 

ေပးကမ္း လွဴဒါန္းျခင္းကို ေကာင္းေသာ အရာ တစ္ခု အျဖစ္ လူသားတုိင္း ဘာသာတုိင္းက ျမတ္ႏုိးစြာ လက္ခံၾကသည္။

တစ္ခါက ဘုရားရွင္ မဟာ၀န္ေတာ ကုဋာဂါရေက်ာင္းတုိက္၌ သီတင္းသုံးေတာ္မူစဥ္က သီဟစစ္သူၾကီး 

သည္ ဘုရားရွင္ထံေမွာက္သုိ႕ ေရာက္လာျပီး ဒါနႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ေမးခြန္းတစ္ခ်ိဳ႕ ေမးဖူးသည္။

ရွင္ေတာ္ဘုရား၊ အလွဴေပးတ့ဲ အတြက္ ယခုလက္ရွိဘ၀ရရွိမယ့္ အက်ိဳးမ်ားကုိ ေဟာျပႏုိင္ပါလားဘုရား။
သီဟစစ္သူၾကီး အလွဴေပးလုိက္လက္ငင္းရမယ့္ အက်ိဳးမ်ားကုိျပျခင္းငွာတတ္ႏုိင္ပါတယ္။

၁။ ေပးလွဴတတ္တ့ဲ အလွဴရွင္ကုိ လူအမ်ားက ခ်စ္ခင္ၾကတယ္။

၂။ ေနာက္တစ္မ်ိဳးက အလွဴရွင္ထံကုိ တည္ၾကည္ျငိမ္းခ်မ္းေသာ စိတ္ဓာတ္ ပုိင္ရွင္သူေတာ္စင္မ်ား လာေရာက္ တတ္ၾကတယ္။

၃။ ေနာက္တစ္မ်ိဳးက အလွဴရွင္သည္ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားရသည္။

၄။ေနာက္တစ္မ်ိဳးက အလွဴရွင္မ်ားသည္ လူမ်ားအလယ္ ပရိသတ္အၾကား ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့သြားလာလႈပ္ရွားႏုိင္တယ္။

၅။ ေနာက္တစ္မ်ိဳးက အလွဴရွင္မ်ားဟာ ဒီဘ၀ ဒီခႏၶာစြန္႕ရမယ့္ ေနာက္ဆုံး အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ စိတ္ၾကည္လင္ေန တတ္တယ္ ေသလြန္ျပီးေနာက္ ေနာက္ဘ၀မ်ားတြင္ ေကာင္းရာသုဂတိျဖစ္တ့ဲ နတ္ဘုံနတ္နန္းျဖစ္ရတယ္..။

ဘုရားရွင္မိန္႕ၾကားေသာ ထုိစကားၾကားရသည့္ သီဟစစ္သူၾကီးသည္..
 

ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္သည္ အရွင္ျမတ္ဘုရားေဟာလုိ႕လက္ခံရသည့္ သေဘာမ်ိဳး မဟုတ္ပဲ၊ ကုိယ္ေတြ႕အားျဖင့္ လက္ရွိရမယ့္ ပစၥဳပၸန္ အက်ိဳးေလးပါးကုိ ခံစားသိရွိပါတယ္ဘုရား။

တပည့္ေတာ္က ေပးလွဴတတ္ေတာ့ လူအမ်ားခ်စ္ခင္ၾကပါတယ္။
ျပီးေတာ့ တည္ၾကည္ေလးျမတ္စိတ္ဓာတ္ျမင့္မားေသာ သူေတာ္စင္ၾကီးမ်ားလည္း တပည့္ေတာ္ဆီၾကြလာ တတ္ၾကပါတယ္။

သီဟစစ္သူၾကီးက လူတုိင္းကုိေပးလွဴတတ္တယ္။ သံဃာမ်ားကုိ ၾကည္ညိဳေလးစားတယ္စသည္ျဖင့္ မင္း ပရိသတ္၊ သူေဌး သူၾကြယ္၊ မွဴး မတ္ စသည္ျဖင့္ ပရိသတ္အလယ္မွာ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားရပါတယ္ဘုရား။

ထုိအခါ ဘုရားရွင္က သီဟစစ္သူၾကီး၊ သင္ေျပာတ့ဲ လက္ရွိ လက္ငင္းရမယ့္ အက်ိဳးေလးပါးထင္ရွားသလုိ၊ လက္ရွိဘ၀ခႏၶာစြန္ရၾကေတာ့လည္းပဲေကာင္းရာသုဂတိေရာက္ရတယ္ဆုိတာ ဒါနအက်ိဳးပင္ျဖစ္ေပတယ္။

(သီဟေသနာပတိသုတ္)